[00:00.00]
القصص
અલ કસસ
આ સૂરો મક્કા માં નાઝીલ થયો છે
સુરા-૨૮ | આયત-૮૮
[00:00.01]
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
rçtÂMBtÕÕttrnh3 hn14BttrLth3 hn2eBt
અલ્લાહના નામથી જે ધણો મહેરબાન, બહુજ રહેમ કરવાવાળો છે
[00:00.03]
طٰسٓمٓ﴿1﴾
૧.ít1t-Ëe9Lt-Bte9Bt
૧. તા. સીમ. મીમ.
[00:09.00]
تِلْكَ اٰيٰتُ الْكِتٰبِ الْمُبِيْنِ﴿2﴾
૨.rítÕt3f ytGttítwÕt3 fuíttrçtÕt3 BttuçteLt
૨. આ કિતાબે મુબીનની આયતો છે.
[00:15.00]
نَتْلُوْا عَلَيْكَ مِنْ نَّبَاِ مُوْسٰى وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُّؤْمِنُوْنَ﴿3﴾
૩.Ltít3Õtq y1ÕtGt3f rBtLt3 Ltçtyu BtqËt9 Ôt rVh3y1Ôt3Lt rçtÕn1f14f2u Õtuf1Ôt3®BtGt3 Gttuy3BtuLtqLt
૩. અમે ઇમાન લાવનાર માટે તમને મૂસા અને ફિરઔનની સાચી ખબર સંભળાવીએ છીએ.
[00:28.00]
اِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِى الْاَرْضِ وَجَعَلَ اَهْلَهَا شِيَعًا يَّسْتَضْعِفُ طَآئِفَةً مِّنْهُمْ يُذَبِّحُ اَبْنَآءَهُمْ وَيَسْتَحْىٖ نِسَآءَهُمْ ؕ اِنَّهٗ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِيْنَ﴿4﴾
૪.ELLt rVh3y1Ôt3Lt y1Õtt rVÕt3 yÍu2o Ôtsy1Õt yn3Õtnt ~tuGtyk2Gt3 GtMítÍ14yu2Vtu ítt92yuVítBt3 rBtLnwBt3 GttuÍ7ççtuntu2 yçLtt9ynwBt3 Ôt GtMítn14Gte LtuËt9ynwBt3, ELLtnq ftLt BtuLtÕt3BtwV3ËuŒeLt
૪. બેશક ફિરઔને ઝમીનમાં સરકશી કરી અને તેના રહેવાસીઓને અલગ અલગ હિસ્સાઓમાં તકસીમ કરી નાખ્યા, જેમાંથી એક સમૂહને કમજોર બનાવી દીધો, તેના ફરઝંદોને ઝબેહ કરી નાખતો હતો અને ઔરતોને (ખિદમત માટે) જીવતી રહેવા દેતો હતો; બેશક તે ફસાદ કરવાવાળાઓમાંથી હતો.
[01:02.00]
وَنُرِيْدُ اَنْ نَّمُنَّ عَلَى الَّذِيْنَ اسْتُضْعِفُوْا فِى الْاَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً وَّنَجْعَلَهُمُ الْوٰرِثِيْنَۙ﴿5﴾
૫.ÔtLttuheŒtu yLLtBtwLLt y1ÕtÕÕtÍ8eLtË3 ítwÍ14yu2Vq rVÕt3yÍu2o ÔtLts3y1ÕtnwBt3 yEBBtítk Ôt0Lts3y1ÕtntuBtwÕt3 ÔtthuË8eLt
૫. અને અમે ઇરાદો કર્યો છે કે જેમને ઝમીનમાં કમજોર બનાવી દેવામાં આવ્યા છે તેમના પર ઉપકાર કરીએ અને તેમને ઇમામ બનાવીએ અને તેમને વારસદાર બનાવી દઇએ.
[01:23.00]
وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِى الْاَرْضِ وَنُرِىَ فِرْعَوْنَ وَهَامٰنَ وَجُنُوْدَهُمَا مِنْهُمْ مَّا كَانُوْا يَحْذَرُوْنَ﴿6﴾
૬.ÔtLttuBtf3fuLt ÕtnwBt3 rVÕyÍuo2 ÔtLttuhuGt rVh3y1Ôt3Lt Ôt ntBttLt Ôt òuLtqŒntuBtt rBtLnwBt3 BttftLtq Gtn14Í7YLt
૬. અને તેમને ઝમીનમાં સત્તા આપીએ અને ફિરઔન તથા હામાન તથા તે બંનેના લશ્કરોને તેઓ થકી તે બતાવી દઇએ કે જેનાથી તેઓ ડરતા હતા.
[01:38.00]
وَاَوْحَيْنَاۤ اِلٰٓى اُمِّ مُوْسٰٓى اَنْ اَرْضِعِيْهِۚ فَاِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَاَ لْقِيْهِ فِى الْيَمِّ وَلَا تَخَافِیْ وَلَا تَحْزَنِىْۚ اِنَّا رَآدُّوْهُ اِلَيْكِ وَجٰعِلُوْهُ مِنَ الْمُرْسَلِيْنَ﴿7﴾
૭.Ôt yÔt3n1Gt3Ltt9 yuÕtt9 WBBtu BtqËt9 yLt3 yh3Íu2E2nu, VyuÍt7 rÏtV3ítu y1ÕtGt3nu VyÕf2enu rVÕGtBBtu ÔtÕtt ítÏt1tVe ÔtÕtt ítn14ÍLte, ELLtt ht9Œ0qntu yuÕtGt3fu Ôtòyu2Õtqntu BtuLtÕt3Btwh3ËÕteLt
૭. અને અમોએ મૂસાની વાલેદાની તરફ વહી કરી કે તે પોતાના તે (બચ્ચા)ને દૂધ પીવડાવ જ્યારે તેના બારામાં ડર લાગે ત્યારે (પેટીમાં રાખી) દરિયામાં ફેંકી દેજે, ન ડરજે, ન ગમગીન થજે કારણકે અમે તેને તારી પાસે પાછો મોકલશું અને તેને રસૂલોમાંથી એક બનાવશું.
[02:13.00]
فَالْتَقَطَهٗۤ اٰلُ فِرْعَوْنَ لِيَكُوْنَ لَهُمْ عَدُوًّا وَّحَزَنًا ؕ اِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامٰنَ وَجُنُوْدَهُمَا كَانُوْا خٰطِئِيْنَ﴿8﴾
૮.VÕítf1ít1nq9 ytÕttu rVh3y1Ôt3Lt ÕtuGtfqLt ÕtnwBt3 y1ŒwÔtkÔt3 Ôt nÍ1LtLt3, ELLt rVh3y1Ôt3Lt Ôt ntBttLt ÔtòuLtqŒntuBtt ftLtq Ït1tít2uELt
૮. પછી આલે ફિરઔને તેને ઊંચકી લીધો જેના પરિણામે તે તેઓ માટે દુશ્મન અને દુ:ખનું કારણ બન્યા, બેશક ફિરઔન તથા હામાન તથા તે બંનેના લશ્કરો ભૂલ કરનાર હતા.
[02:32.00]
وَقَالَتِ امْرَاَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِّىْ وَلَكَ ؕ لَا تَقْتُلُوْهُ ۖ ۗ عَسٰٓى اَنْ يَّنْفَعَنَاۤ اَوْ نَتَّخِذَهٗ وَلَدًا وَّهُمْ لَا يَشْعُرُوْنَ﴿9﴾
૯.Ôtf1tÕtrítBt3hyíttu rVh3y1Ôt3Lt fw1h0íttu y1Gt3rLtÕÕte ÔtÕtf, Õttítf14íttuÕtqntu, y1Ët9 ykGt3GtLVy1Ltt9 yÔt3LtíítÏt2uÍ7nq ÔtÕtŒkÔt3 ÔtnwBt3 ÕttGt~ytu2YLt
૯. અને ફિરઔનની ઔરતે કહ્યું કે આ મારી અને તારી આંખોની ઠંડક છે; માટે તેને મારી ન નાખો; કદાચને તે આપણને કાંઇક ફાયદો પહોંચાડે અથવા તેને આપણો ફરઝંદ બનાવી લઇએ, અને તેઓ કાંઇ સમજતા ન હતા.
[03:05.00]
وَاَصْبَحَ فُؤَادُ اُمِّ مُوْسٰى فٰرِغًا ؕ اِنْ كَادَتْ لَتُبْدِىْ بِهٖ لَوْلَاۤ اَنْ رَّبَطْنَا عَلٰى قَلْبِهَا لِتَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِيْنَ﴿10﴾
૧૦.ÔtyM1çtn1 VtuytŒtu WBBtu BtqËt Vthuø1tLt3, ELt3ftŒít3 ÕtítwçŒe çtune ÕtÔt3Õtt9 yh3 hçtí1Ltt y1Õtt f1Õçtunt ÕtuítfqLt BtuLtÕt3 Bttuy3BtuLteLt
૧૦. અને મૂસાની વાલેદાનું દિલ (ફરઝંદની યાદ સિવાય) ખાલી થઇ ગયુ હતુ જો તેના દિલને ઇમાન (અને ઉમ્મીદ)થી મજબૂત ન કર્યુ હોત તો નજીક હતું કે આ રાઝને જાહેર કરી દે.
[03:25.00]
وَقَالَتْ لِاُخْتِهٖ قُصِّيْهِؗ فَبَصُرَتْ بِهٖ عَنْ جُنُبٍ وَّهُمْ لَا يَشْعُرُوْنَۙ﴿11﴾
૧૧.Ôtf1tÕtít3 ÕtuWÏ14títune fw1M1Ë2enu VçtËtu2hít3 çtune y1Lt3òuLttu®çtÔt3 ÔtnwBt3 ÕttGt~t3ytu2YLt
૧૧. અને તેણીએ તે (મૂસા)ની બહેનને કહ્યું કે તું તેનુ ઘ્યાન રાખતી રહે આથી દૂરથી એવી હાલતમાં કે તેઓને ખબર ન પડે તેમ તે (મૂસા)ને જોતી રહી.
[03:38.00]
وَحَرَّمْنَا عَلَيْهِ الْمَرَاضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ اَدُلُّكُمْ عَلٰٓى اَهْلِ بَيْتٍ يَّكْفُلُوْنَهٗ لَكُمْ وَهُمْ لَهٗ نٰصِحُوْنَ﴿12﴾
૧૨.Ôtn1h3hBt3Ltt y1ÕtGt3rnÕt3 BthtÍu2y1 rBtLt3f1çÕttu Vf1tÕtít3 nÕt3 yŒwÕÕttufwBt3 y1Õtt9 yn3ÕtuçtGt3®ítGt3 Gtf3VtuÕtqLtnq ÕtfwBt3 ÔtnwBt3 Õtnq LttËu2n1qLt
૧૨. અને અમોએ મૂસા પર બીજી દૂધ પાનારીઓ પહેલાથી જ હરામ કરી દીધી, (જેથી તે વાલેદા પાસે પાછો ફરે) તેની બહેને (ફિરઔનના માણસોને) કહ્યું કે શું હું તમને એવા ઘરવાળાં દેખાડું કે જે તેની પરવરિશ કરે અને તેઓ તેના ખૈર ખ્વાહ હોય?
[04:01.00]
فَرَدَدْنٰهُ اِلٰٓى اُمِّهٖ كَىْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ اَنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ وَّلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُوْنَ۠ ﴿13﴾
૧૩.VhŒŒ3Lttntu yuÕtt9 WBBtune fGt3 ítf1h0 y1Gt3Lttunt ÔtÕttítn14ÍLt ÔtÕtuíty14ÕtBt yLLt Ôty14ŒÕÕttnu n1f14fwkÔt14 ÔtÕttrfLLt yf3Ë7hnwBt3 Õtt Gty14ÕtBtqLt
૧૩. પછી અમોએ તેને (આ રીતે) તેની વાલેદા પાસે પાછો મોકલાવી દીધો. જેથી તેણીની આંખો ઠંડી થાય અને તેણી દિલગીર ન થાય અને તેણી જાણી લે કે અલ્લાહનો વાયદો બેશક સાચો છે; પરંતુ તેઓમાંથી ઘણાખરા લોકો જાણતા નથી.
[04:27.00]
وَلَمَّا بَلَغَ اَشُدَّهٗ وَاسْتَوٰٓى اٰتَيْنٰهُ حُكْمًا وَّعِلْمًا ؕ وَكَذٰلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِيْنَ﴿14﴾
૧૪.ÔtÕtBt0t çtÕtø1t y~twŒ0nw ÔtMítÔtt9 ytítGt3Lttntu nw1f3BtkÔt3 ÔtE2ÕBtLt3, ÔtfÍt7Õtuf Lts3rÍÕt3 Bttun14ËuLteLt
૧૪. અને જયારે મૂસા પરિપકવ થઇ ગયા ત્યારે અમોએ તેને ઇલ્મ અને હિકમત આપી. અમે આ રીતે નેકી કરનારાઓને (સારો) બદલો આપીએ છીએ.
[04:43.00]
وَدَخَلَ الْمَدِيْنَةَ عَلٰى حِيْنِ غَفْلَةٍ مِّنْ اَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيْهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلٰنِۗ ؗ هٰذَا مِنْ شِيْعَتِهٖ وَهٰذَا مِنْ عَدُوِّهٖۚ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِىْ مِنْ شِيْعَتِهٖ عَلَى الَّذِىْ مِنْ عَدُوِّهٖۙ فَوَكَزَهٗ مُوْسٰى فَقَضٰى عَلَيْهِۗ ؗ قَالَ هٰذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطٰنِ ؕ اِنَّهٗ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِيْنٌ﴿15﴾
૧૫.ÔtŒÏ1tÕtÕt3 BtŒeLtít y1Õttn2eLtu ø1tV3ÕtrítBt3 rBtLt3 yn3Õtunt VÔtsŒVent hòuÕtGt3Ltu Gtf14ítítuÕttLtu ntÍt7 rBtLt3 ~tey1ítune ÔtntÍt7 rBtLt3y1ŒwÔÔtune, VMítøt1tË7nwÕt3 ÕtÍ8e rBtLt3~tey1ítune y1ÕtÕt3 ÕtÍ8e rBtLt3y1ŒwÔÔtune VÔtfÍnq BtqËt9 Vf1Í1t y1ÕtGt3nu f1tÕt ntÍt7 rBtLt3 y1BtrÕt~~tGt3ít1tLtu, ELLtnq y1ŒwÔÔtwBt3 BtturÍ1ÕÕtwBt3 BttuçteLt
૧૫. અને મૂસા એવા સમયે શહેરમાં દાખલ થયા કે જયારે શહેરના લોકો ગાફિલ હતા, ઓંચિતા તેણે બે માણસોને આપસમાં ઝઘડતા જોયા, એક તેના ચાહવાવાળાઓમાંથી હતો અને બીજો તેના દુશ્મનોમાંથી હતો, પછી તેના ચાહવાવાળાએ તેના દુશ્મનની સામે મદદ માંગી તો મૂસાએ તેને એક ઘુસ્તો માર્યો અને તે(ના જીવન)નો ફેંસલો કરી દીધો, જેથી મૂસાએ કહ્યું કે ચોક્કસ આ (ઝઘડો) શૈતાનના કામોમાંથી હતું, ખરેખર શૈતાન દુશ્મન તથા ખુલ્લી રીતે ગુમરાહ કરનાર છે.
[05:35.00]
قَالَ رَبِّ اِنِّىْ ظَلَمْتُ نَفْسِىْ فَاغْفِرْ لِىْ فَغَفَرَ لَهٗؕ اِنَّهٗ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ﴿16﴾
૧૬.f1tÕt hççtu ELLte Í5ÕtBíttu LtV3Ëe Vø14trVh3Õte Vø1tVhÕtnq, ELLtnq ntuÔtÕt3 ø1tVqÁh3hn2eBt
૧૬. મૂસાએ કહ્યું કે અય મારા પરવરદિગાર ! મેં (મુસીબત ઊભી કરીને) મારા ઉપર ઝુલ્મ કર્યો, માટે તું મને માફ કર, તો (પરવરદિગારે) તેને માફ કરી દીધો, બેશક તે ગફુરૂર રહીમ છે.
[05:50.00]
قَالَ رَبِّ بِمَاۤ اَنْعَمْتَ عَلَىَّ فَلَنْ اَكُوْنَ ظَهِيْرًا لِّلْمُجْرِمِيْنَ﴿17﴾
૧૭.f1tÕt hççtu çtuBtt9 yLt3y1Bít y1ÕtGGt VÕtLt3 yfqLt Í5nehÕt3 rÕtÕt3 Btws3huBteLt
૧૭. (મૂસાએ) કહ્યું કે પરવરદિગાર તારી નેઅમતોની શુક્રગુઝારી માટે હું કયારે પણ ગુનેહગારોનો મદદગાર નહિં બનું.
[06:01.00]
فَاَصْبَحَ فِى الْمَدِيْنَةِ خَآئِفًا يَّتَرَقَّبُ فَاِذَا الَّذِى اسْتَنْصَرَهٗ بِالْاَمْسِ يَسْتَصْرِخُهٗ ؕ قَالَ لَهٗ مُوْسٰٓى اِنَّكَ لَغَوِىٌّ مُّبِيْنٌ﴿18﴾
૧૮.VyM1çtn1 rVÕt3 BtŒeLtítu Ïtt92yuVkGt3 Gtíthf14f1çttu VyuÍ7Õt3 ÕtrÍ7Ë3 ítLË1hnq rçtÕt3 yBtËu GtM1ítM1huÏttu2nq, f1tÕt Õtnq BtqËt9 ELLtf Õtø1trÔtGGtwBt3 BttuçteLt
૧૮. પછી (મૂસા) ડરની હાલતમાં (કોઇ બનાવની) રાહ જોતા હતા કે અચાનક તેણે જોયું કે જે માણસે કાલે મદદ માંગી હતી તે ફરી ફરિયાદ કરી રહ્યો છે, મૂસાએ તેને કહ્યું કે ખરેખર તું ખુલ્લો ગુમરાહ છો.
[06:26.00]
فَلَمَّاۤ اَنْ اَرَادَ اَنْ يَّبْطِشَ بِالَّذِىْ هُوَ عَدُوٌّ لَّهُمَا ۙ قَالَ يٰمُوْسٰٓى ا تُرِيْدُ اَنْ تَقْتُلَنِىْ كَمَا قَتَلْتَ نَفْسًۢا بِالْاَمْسِ ۖ ۗ اِنْ تُرِيْدُ اِلَّاۤ اَنْ تَكُوْنَ جَبَّارًا فِى الْاَرْضِ وَمَا تُرِيْدُ اَنْ تَكُوْنَ مِنَ الْمُصْلِحِيْنَ﴿19﴾
૧૯.VÕtBBtt9 yLt3yhtŒ ykGGtçít2u~t rçtÕÕtÍ8e ntuÔt y1ŒwÔÔtwÕt3 ÕtntuBtt f1tÕt Gtt BtqËt9 yíttuheŒtu yLt3 ítf14íttuÕtLte fBttf1ítÕít LtV3ËBt3 rçtÕyBËu ELíttuheŒtu EÕÕtt9 yLt3 ítfqLt sçtt0hLt3 rVÕt3yh3Íu2 ÔtBttíttuheŒtu yLítfqLt BtuLtÕt3 BtwM1Õtun2eLt
૧૯. પછી જ્યારે મૂસાએ તે શખ્સ ઉપર કે જે તે બન્નેનો દુશ્મન હતો હાથ ઉપાડવા ઇરાદો કર્યો ત્યારે તેણે કહ્યું કે અય મૂસા ! શું તું એમ ચાહે છે કે જેવી રીતે તેં કાલે એક શખ્સને મારી નાખ્યો તેવી રીતે મને પણ મારી નાખે ? તું એમ ચાહે છે કે આ ઝમીનમાં તું ઝાલિમ બની જા, અને તું નથી ચાહતો કે તું ઇસ્લાહ કરનારાઓમાંથી થઇ જા?
[07:07.00]
وَجَآءَ رَجُلٌ مِّنْ اَقْصَا الْمَدِيْنَةِ يَسْعٰىؗ قَالَ يٰمُوْسٰٓى اِنَّ الْمَلَاَ يَاْتَمِرُوْنَ بِكَ لِيَقْتُلُوْكَ فَاخْرُجْ اِنِّىْ لَكَ مِنَ النّٰصِحِيْنَ﴿20﴾
૨૦.Ôtò9y hòuÕtwBt3 rBtLt3 yf14ËÕt3 BtŒeLtítu GtMy1t f1tÕt Gtt BtqËt9 ELLtÕt3 BtÕty Gty3ítBtuYLt çtuf ÕtuGtf14íttuÕtqf VÏ1Ás3 ELLte Õtf BtuLtLLttË2un2eLt
૨૦. અને શહેરના દૂરના વિસ્તારમાંથી એક માણસ દોડતો આવ્યો અને કહ્યુ "સરદારો તને મારવા માટે મશવેરો કરે છે માટે (શહેરની) બહાર નીકળી જા" હકીકતમાં હું તારી ભલાઇ ચાહનારાઓમાંથી છું.
[07:35.00]
فَخَرَجَ مِنْهَا خَآئِفًا يَّتَرَقَّبُؗ قَالَ رَبِّ نَجِّنِىْ مِنَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِيْنَ۠ ﴿21﴾
૨૧.VÏ1hs rBtLnt Ïtt92yuVkGGtíthf14f1çttu f1tÕt hççtu Lts3suLte BtuLtÕt3 f1Ôt3rBtÍ54 Í5tÕtuBteLt
૨૧. માટે મૂસા શહેરની બહાર ડરતા ડરતા સાવચેતી રાખતા-રાખતા નીકળી ગયા અને કહ્યું કે પરવરદિગાર મને ઝાલિમ લોકોથી નજાત આપ.
[07:49.00]
وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَآءَ مَدْيَنَ قَالَ عَسٰى رَبِّىْۤ اَنْ يَّهْدِيَنِىْ سَوَآءَ السَّبِيْلِ﴿22﴾
૨૨.ÔtÕtBBtt ítÔts0n rítÕft92y BtŒ3GtLt f1tÕt y1Ët hççte9 ykGGtn3ŒuGtLte ËÔtt9yMËçteÕt
૨૨. અને જયારે મૂસાએ મદયન (ગામ) તરફ ઘ્યાન આપ્યુ ત્યારે કહ્યું ઉમ્મીદ છે કે મારો પરવરદિગાર મને સીધા રસ્તાની હિદાયત કરે.
[08:06.00]
وَلَمَّا وَرَدَ مَآءَ مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ اُمَّةً مِّنَ النَّاسِ يَسْقُوْنَ۬ ؗ وَوَجَدَ مِنْ دُوْنِهِمُ امْرَاَتَيْنِ تَذُوْدٰنِ ۚ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا ؕ قَالَتَا لَا نَسْقِىْ حَتّٰى يُصْدِرَ الرِّعَآءُ وَاَبُوْنَا شَيْخٌ كَبِيْرٌ﴿23﴾
૨૩.ÔtÕtBBtt ÔthŒ Btt9y BtŒ3GtLt ÔtsŒ y1ÕtGt3nu WBBtítBt3 BtuLtLLttËu GtMf1qLt, ÔtÔtsŒ rBtLŒqLtunuBtwBt3 hyítGt3Ltu ítÍ7qŒtLtu, f1tÕt BttÏ1tí1çttuftuBtt, f1tÕtítt Õtt LtMf2e n1íítt GtwM1Œuhh3huyt92ytu ÔtyçtqLtt ~tGt3Ï1twLt3 fçteh
૨૩. અને જયારે તે મદયન (ગામ)ના પાણીના (ઝરણા) ઉપર પહોંચ્યો ત્યારે થોડાક લોકોને (જાનવરોને) પાણી પાતા જોયા તેઓ પાસે બે ઔરતો (પોતાના જાનવરોનુ) ઘ્યાન રાખતી હતી (મૂસાએ) કહ્યુ તમારૂ કામ શું છે? તેણીઓએ કહ્યુ કે અમે (જાનવરોને) પાણી નહી પીવડાવીએ જ્યાં સુધી ભરવાડો (પોતાન જાનવરોને) પાછા ફેરવે (અમે આવ્યા કારણકે) અમારા વાલિદ મોટી ઉમ્રના છે.
[08:42.00]
فَسَقٰى لَهُمَا ثُمَّ تَوَلّٰٓى اِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ اِنِّىْ لِمَاۤ اَنْزَلْتَ اِلَىَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيْرٌ﴿24﴾
૨૪.VËf1t ÕtntuBtt Ëw7BBt ítÔtÕÕtt9 yuÕtÍ54rÍ5ÕÕtu Vf1tÕt hççtu ELLte ÕtuBtt9 yLt3ÍÕt3ít yuÕtGGt rBtLt3 Ï1tGt3rhLt3 Vf2eh
૨૪. જેથી મૂસાએ તે બંને(ના જાનવરોને) પાણી પીવડાવ્યુ, પછી છાંયડા તરફ મોઢુ કરી અને કહ્યુ કે અય મારા પરવરદિગાર! જે નેઅમત તું મારા માટે નાઝિલ કરે તેનો હું ખરેજ મોહતાજ છું.
[09:01.00]
فَجَآءَتْهُ اِحْدٰٮہُمَا تَمْشِىْ عَلَى اسْتِحْيَآءٍ ؗ قَالَتْ اِنَّ اَبِىْ يَدْعُوْكَ لِيَجْزِيَكَ اَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا ؕ فَلَمَّا جَآءَهٗ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ ۙ قَالَ لَا تَخَفْ ۥ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِيْنَ﴿25﴾
૨૫.Vò9yíntu yun14ŒtntuBtt ítB~te y1ÕtMítun14Gtt9ELt3 f1tÕtít3 ELLt yçte GtŒ3W2f ÕtuGts3ÍuGtf ys3h BttËf1Gt3ít ÕtLtt, VÕtBt0t ò9ynq Ôtf1M1Ë1 y1ÕtGt3rnÕt3 f1Ë1Ë1 f1tÕt ÕttítÏ1tV3 LtsÔt3ít BtuLtÕt3f1Ôt3rBtÍ54Í5tÕtuBteLt
૨૫. પછી તે બંને પૈકી એક ઔરત શરમાતી ચાલીને તેની પાસે આવી અને કહ્યુ કે મારા વાલિદ તને બોલાવે છે કે જેથી તમે જે પાણી પાયું હતું તેનો બદલો આપે; પછી જ્યારે મૂસા તેની પાસે પહોંચ્યા અને તેને પોતાનો પૂરો કિસ્સો કહી સંભળાવ્યો ત્યારે તેણે કહ્યું કે ડર નહિં, તું ઝાલિમ કૌમથી નજાત પામી ચૂકયો છો.
[09:36.00]
قَالَتْ اِحْدٰٮہُمَا يٰۤاَبَتِ اسْتَاْجِرْهُؗ اِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَاْجَرْتَ الْقَوِىُّ الْاَمِيْنُ﴿26﴾
૨૬.f1tÕtít3 yun14ŒtntuBtt Gtt9 yçtrítË3 íty3rsh3ntu ELLt Ï1tGt3h BtrLtË3 íty3sh3ítÕt3 f1rÔtGt0wÕt3 yBteLt
૨૬. તે બન્નેમાંથી એક દુખ્તરે કહ્યું કે અય મારા વાલિદ! એને કામે રાખી લે કારણકે જે કોઇને પણ તું કામે લગાડવા માંગે તેઓમાં જે તાકતવર અને અમાનતદાર હોય તે બહેતર છે.
[09:51.00]
قَالَ اِنِّىْۤ اُرِيْدُ اَنْ اُنْكِحَكَ اِحْدَى ابْنَتَىَّ هٰتَيْنِ عَلٰٓى اَنْ تَاْجُرَنِىْ ثَمٰنِىَ حِجَجٍۚ فَاِنْ اَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِنْدِكَۚ وَمَاۤ اُرِيْدُ اَنْ اَشُقَّ عَلَيْكَؕ سَتَجِدُنِىْۤ اِنْ شَآءَ اللّٰهُ مِنَ الصّٰلِحِيْنَ﴿27﴾
૨૭.f1tÕt ELLte9 ytuheŒtu yLt3 WLfun1f yun14Œçt3 LtítGGt ntítGt3Ltu y1Õtt9 yLt3 íty3òuhLte Ë7BttLtuGt n2usrsLt3, VELt3 yít3BtBít y1~t3hLt3 VrBtLt3 E2LŒuf, ÔtBtt9 ytuheŒtu yLt3 y~twf14f1 y1ÕtGt3f, ËítsuŒtuLte9 EL~tt9yÕÕttntu BtuLtM1Ë1tÕtuneLt
૨૭. (શોએબે) ફરમાવ્યું કે હું ચાહું છું કે આ મારી બે દુખ્તરોમાંથી એકના નિકાહ તારી સાથે એવી શરતે કરી દઉં કે તું આઠ વર્ષ (સુધી) મારા માટે કામ કર, પછી જો દસ વર્ષ પૂરા કરી નાખે તો તે તારી તરફથી હશે અને હુ તારી ઉપર સખ્તી કરવા નથી ચાહતો; અલ્લાહ ચાહશે તો તું મને સાલેહ લોકોમાંથી પામીશ.
[10:29.00]
قَالَ ذٰلِكَ بَيْنِىْ وَبَيْنَكَ ؕ اَيَّمَا الْاَجَلَيْنِ قَضَيْتُ فَلَا عُدْوَانَ عَلَىَّ ؕ وَاللّٰهُ عَلٰى مَا نَقُوْلُ وَكِيْلٌ۠ ﴿28﴾
૨૮.f1tÕt Ít7Õtuf çtGt3Lte ÔtçtGt3Ltf, yGGtBtÕt3 ysÕtGt3Ltu f1Í1Gíttu VÕtt W2Œ3ÔttLt y1ÕtGt0, ÔtÕÕttntu y1Õtt BttLtfq1Õttu ÔtfeÕt
૨૮. (મૂસાએ) કહ્યું કે આ મારા અને તમારા વચ્ચે કરાર છે, હું જે પણ મુદ્દત પૂરી કરૂં પછી મારા ઉપર કોઇ ઝુલ્મ થશે નહી, અને અમે જે કાંઇ કહીએ છીએ તેનો અલ્લાહ ગવાહ છે.
[10:46.00]
فَلَمَّا قَضٰى مُوْسَى الْاَجَلَ وَسَارَ بِاَهْلِهٖۤ اٰنَسَ مِنْ جَانِبِ الطُّوْرِ نَارًاۚ قَالَ لِاَهْلِهِ امْكُثُوْۤا اِنِّىْۤ اٰنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّىْۤ اٰتِيْكُمْ مِّنْهَا بِخَبَرٍ اَوْ جَذْوَةٍ مِّنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُوْنَ﴿29﴾
૨૯.VÕtBt0t f1Í1t BtqËÕt3 ysÕt ÔtËth çtuyn3Õtune9 ytLtË rBtLt3òLturçtít1 ít1qhu LtthLt3, f1tÕt Õtuyn3ÕturnBt3 ftuËq98 ELLte9 ytLtMíttu LtthÕÕty1ÕÕte9 ytítefwBt3 rBtLnt çtuÏ1tçtrhLt3 yÔt3sÍ47ÔtrítBt3 BtuLtLLtthu Õty1ÕÕtfwBt3 ítË14ít1ÕtqLt
૨૯. પછી જ્યારે મૂસાએ મુદ્દત પૂરી કરી દીધી અને પોતાના ઘરવાળાંઓ સાથે રવાના થયા ત્યારે તેને પહાડ તરફ એક આગ જોઇ; આથી તેણે પોતાના ઘરવાળાને કહ્યું કે તમે રોકાવ, ખરેજ મેં એક આગ જોઇ છે, આશા છે કે તેની કાંઇક ખબર લાવું અથવા એક ચિંગારી લઇ આવું કે જેથી તમે ગરમી મેળવો. (તાપણીનું કામ લઇ શકો)
[11:30.00]
فَلَمَّاۤ اَتٰٮهَا نُوْدِىَ مِنْ شَاطِیٴِ الْوَادِ الْاَيْمَنِ فِى الْبُقْعَةِ الْمُبٰرَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ اَنْ يّٰمُوْسٰٓى اِنِّىْۤ اَنَا اللّٰهُ رَبُّ الْعٰلَمِيْنَ ۙ﴿30﴾
૩૦.VÕtBBtt9 yíttnt LtqŒuGt rBtLt3 ~ttít2uEÕt3 ÔttrŒÕt3 yGt3BtLtu rVÕt3 çtwf14y1rítÕt3 Bttuçtthfítu BtuLt~t3~tshítu ykGt3 Gtt BtqËt9 ELLte9 yLtÕÕttntu hççtwÕt3 y1tÕtBteLt
૩૦. પછી જ્યારે તે આગની પાસે આવ્યો ત્યારે ખીણની જમણી બાજુના એક મુબારક ભાગમાં એક વૃક્ષમાંથી અવાજ આપવામાં આવ્યો કે અય મૂસા! હું દુનિયાઓનો પાલનહાર અલ્લાહ છું:
[11:59.00]
وَاَنْ ا لْقِ عَصَاكَ ؕ فَلَمَّا رَاٰهَا تَهْتَزُّ كَاَنَّهَا جَآنٌّ وَّلّٰى مُدْبِرًا وَّلَمْ يُعَقِّبْ ؕ يٰمُوْسٰٓى ا قْبِلْ وَلَا تَخَفْ اِنَّكَ مِنَ الْاٰمِنِيْنَ﴿31﴾
૩૧.ÔtyLt3 yÕfu2 y1Ë1tf, VÕtBBtt hytnt ítn3ítÍ3Ítu VyLLtnt ò9LLtwkÔt3 ÔtÕÕtt BtwŒ3çtuhkÔt3 ÔtÕtBt3 Gttuy1f14rf2çt3, Gtt BtqËt9 yf14rçtÕt3 ÔtÕttítÏ1tV3 ELLtf BtuLtÕt3 ytBtuLteLt
૩૧. અને તારી લાકડીને ઝમીન પર ફેંક; અને મૂસાએ જોયું કે તે સાપની જેમ સળવળે છે, ડર્યા અને પાછા ફર્યા અને તેની તરફ પાછુ ફરી જોયું નહિં, પછી અવાજ આવ્યો કે મૂસા આગળ વધો અને ડરો નહિં કે તમે સલામત રહેનારમાંથી છો.
[12:28.00]
اُسْلُكْ يَدَكَ فِیْ جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَآءَ مِنْ غَيْرِ سُوْٓءٍؗ وَّاضْمُمْ اِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ فَذٰنِكَ بُرْهَانٰنِ مِنْ رَّبِّكَ اِلٰى فِرْعَوْنَ وَمَلَاۡئِهٖؕ اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمًا فٰسِقِيْنَ﴿32﴾
૩૨.WMÕtwf3 GtŒf VesGt3çtuf ítÏ14títÁs3 çtGt3Ít92y rBtLt3ø1tGt3hu Ë9qEkÔt3 ÔtÍ14BtwBt3 yuÕtGt3f sLttn1f BtuLth3 hn3çtu VÍt7Ltuf çtwh3ntLttLtu rBth3hççtuf yuÕtt rVh3y1Ôt3Lt ÔtBtÕtyune, ELLtnwBt3 ftLtq f1Ôt3BtLt3 VtËuf2eLt
૩૨. તારો હાથ તારી ગિરેબાનમાં નાખ જેથી ખોટ વગર સફેદ અને ચમકદાર થઇને બહાર નીકળશે અને ગભરાહટ દૂર કરવા માટે તારા હાથને તારી (છાતી) પર રાખ, તારા પાલનકર્તા તરફથી આ બે દલીલો ફિરઔન તથા તેના સરદારો તરફ (લઇ જવા માટે) છે કારણકે તેઓ નાફરમાન કૌમ છે.
[13:07.00]
قَالَ رَبِّ اِنِّىْ قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَاَخَافُ اَنْ يَّقْتُلُوْنِ﴿33﴾
૩૩.f1tÕt hççtu ELLte f1ítÕíttu rBtLt3nwBt3 LtV3ËLt3 VyÏt1tVtu ykGt3 Gtf14íttuÕtqLt
૩૩. (મૂસાએ) કહ્યું કે અય મારા પરવરદિગાર! મેં તેમનો એક માણસને મારી નાખ્યો છે, (તેથી) મને ડર છે કે તેઓ મને મારી નાખે.
[13:18.00]
وَاَخِىْ هٰرُوْنُ هُوَ اَفْصَحُ مِنِّىْ لِسَانًا فَاَرْسِلْهُ مَعِىَ رِدْاً يُّصَدِّقُنِىْٓؗ اِنِّىْۤ اَخَافُ اَنْ يُّكَذِّبُوْنِ﴿34﴾
૩૪.ÔtyÏt2e ntYLttu ntuÔt yV3Ë1ntu rBtLLte ÕtuËtLtLt3 Vyh3rËÕntu Btyu2Gt rhŒ3ykGt3 GttuË1Æuft2uLte9 ELLte9 yÏt1tVtu ykGGttufÍ74Íu8çtqLt
૩૪. અને મારો ભાઇ હારૂન જેની જબાન મારા કરતાં વધારે સ્પષ્ટ છે, જેથી તેને મારી સાથે મદદગાર બનાવી મોકલ કે તે મારી સચ્ચાઇને ટેકો આપે કારણકે હું ડરૂં છું કે તેઓ મને જૂઠલાવે.
[13:42.00]
قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِاَخِيْكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطٰنًا فَلَا يَصِلُوْنَ اِلَيْكُمَا ۛ ۚ بِاٰيٰتِنَاۤ ۛ ۚ اَنْتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغٰلِبُوْنَ﴿35﴾
૩૫.f1tÕt ËLt~twÆtu y1Ít2uŒf çtuyÏt2ef ÔtLts3y1Õttu ÕtftuBtt ËwÕít1tLtLt3 VÕtt GtËu2ÕtqLt yuÕtGt3ftuBtt, çtuytGttítuLtt, yLt3íttuBtt Ôt BtrLtíítçty1ftuBtÕt3 øt1tÕtuçtqLt
૩૫. અલ્લાહે ફરમાવ્યું કે જલ્દી અમે તારા ભાઇ થકી તારા હાથ મજબૂત કરશુ અને તમો બન્ને માટે એવી સત્તા આપશુ કે તેઓ અમારી નિશાનીઓને કારણે તમારા સુધી નહિ પહોંચે અને તમે અને તમારી પૈરવી કરનારા ગાલિબ રહેશો.
[14:03.00]
فَلَمَّا جَآءَهُمْ مُّوْسٰى بِاٰيٰتِنَا بَيِّنٰتٍ قَالُوْا مَا هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ مُّفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهٰذَا فِیْۤ اٰبَآئِنَا الْاَوَّلِيْنَ﴿36﴾
૩૬.VÕtBBtt ò9ynwBt3 BtqËt9 çtuytGttítuLtt çtGGtuLttrítLt3 f1tÕtq Btt ntÍt98 EÕÕtt Ëun14ÁBt3 BtwV3íthkÔt3 ÔtBtt ËBtuy14Lt çtuntÍt7 Ve9 ytçtt9yuLtÕt3 yÔÔtÕteLt
૩૬. પછી જ્યારે મૂસા તેમની પાસે અમારી ખુલ્લી નિશાનીઓ લઇને આવ્યા ત્યારે તેઓએ કહ્યું કે આ ઘડી કાઢેલા જાદુ સિવાય કાંઇ જ નથી, અને અમોએ અમારા અગાઉના બાપદાદાઓથી આવું ક્યારેય સાંભળ્યું નથી.
[14:34.00]
وَقَالَ مُوْسٰى رَبِّىْۤ اَعْلَمُ بِمَنْ جَآءَ بِالْهُدٰى مِنْ عِنْدِهٖ وَمَنْ تَكُوْنُ لَهٗ عَاقِبَةُ الدَّارِؕ اِنَّهٗ لَا يُفْلِحُ الظّٰلِمُوْنَ﴿37﴾
૩૭.Ôtf1tÕt BtqËt9 hççte9 yy14ÕtBttu çtuBtLt3ò9y rçtÕt3ntuŒt rBtLt3E2LŒune ÔtBtLt3 ítfqLttu Õtnq y1tfu2çtítwŒ0th, ELLtnq ÕttGtwV3Õtun1wÍ54 Í5tÕtuBtqLt
૩૭. અને મૂસાએ કહ્યું કે મારો પરવરદિગાર તેઓની હાલતથી સારી રીતે વાકેફ છે કે જેની પાસેથી હિદાયત તેના તરફથી લઇને આવ્યો અને જેના માટે આખેરતનું ઘર (બહેતર) છે; બેશક ઝુલમગારો સફળ થશે નહિં.
[14:59.00]
وَقَالَ فِرْعَوْنُ يٰۤاَيُّهَا الْمَلَاُ مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِّنْ اِلٰهٍ غَيْرِىْ ۚ فَاَوْقِدْ لِىْ يٰهَامٰنُ عَلَى الطِّيْنِ فَاجْعَلْ لِّىْ صَرْحًا لَّعَلِّىْۤ اَطَّلِعُ اِلٰٓى اِلٰهِ مُوْسٰى ۙ وَاِنِّىْ لَاَظُنُّهٗ مِنَ الْكٰذِبِيْنَ﴿38﴾
૩૮.Ôtf1tÕt rVh3y1Ôt3Lttu Gtt9 yGGttunÕt3 BtÕtytu Btty1rÕtBíttu ÕtfwBt3 rBtLt3 yuÕttrnLt3 ø1tGt3he, VyÔt3rfÕt3Œe GttntBttLttu y1Õtí1ít2eLtu Vs3y1ÕÕte Ë1h3n1ÕÕty1ÕÕte9 y1í1ít1Õtuyt2u yuÕtt9 yuÕttnu BtqËt9 ÔtELLte ÕtyÍ5wLLttunq BtuLtÕt3 ftÍ8uçteLt
૩૮. અને ફિરઔને કહ્યું કે અય મારા સરદારો! હું મારા સિવાય બીજા કોઇને તમારો માઅબૂદ જાણતો નથી, માટે અય હામાન મારા માટે માટી ઉપર આગ સળગાવીને (પાકી ઇંટ બનાવ અને) પછી મારા માટે એક ઊંચુ મકાન બનાવ જેથી હું મૂસાના માઅબૂદના બારામાં જાણકારી મેળવું અને જો કે મારૂ ગુમાન છે કે મૂસા જૂઠા છે.
[15:32.00]
وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُوْدُهٗ فِى الْاَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوْۤا اَنَّهُمْ اِلَيْنَا لَا يُرْجَعُوْنَ﴿39﴾
૩૯.ÔtMítf3çth ntuÔt ÔtòuLtqŒtunq rVÕyÍuo2 çtuø1tGt3rhÕt3 n1f14fu2 Ôt Í5LLt9q yLLtnwBt3 yuÕtGt3Ltt ÕttGtwh3sW2Lt
૩૯. અને તેણે તથા તેના લશ્કરીઓએ ઝમીનમાં નાહક ગરૂર (ઘમંડ) કર્યો અને તેમણે એવું ધારી લીધું કે તેઓને અમારી તરફ પાછા ફેરવવામાં આવશે નહિ.
[15:48.00]
فَاَخَذْنٰهُ وَجُنُوْدَهٗ فَنَبَذْنٰهُمْ فِى الْيَمِّۚ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظّٰلِمِيْنَ﴿40﴾
૪૦.VyÏ1tÍ74Lttntu ÔtòuLtqŒtunq VLtçtÍ74LttnwBt3 rVÕt3GtBBtu, VLt3Í5wh3 fGt3V ftLt y1tf2uçtítwÍ54 Í5tÕtuBteLt
૪૦. પછી અમે ફિરઔન તથા તેના લશ્કરીઓને પકડી લીધા, તેમને દરિયામાં નાખી દીધા, માટે જુઓ કે ઝાલિમ લોકોનો કેવો અંજામ હતો!
[16:02.00]
وَجَعَلْنٰهُمْ اَئِمَّةً يَّدْعُوْنَ اِلَى النَّارِۚ وَيَوْمَ الْقِيٰمَةِ لَا يُنْصَرُوْنَ﴿41﴾
૪૧.Ôtsy1ÕLttnwBt3 yEBBtítkGt3 GtŒ3W2Lt yuÕtLLtthu, Ôt GtÔt3BtÕt3 fu2GttBtítu ÕttGtwLt3Ë1YLt
૪૧. અને અમોએ તેમને એવા સરદારો બનાવ્યા જેઓ જહન્નમ તરફ બોલાવે છે; અને કયામતના દિવસે તેમની કોઇ મદદ કરવામાં આવશે નહિં.
[16:18.00]
وَاَتْبَعْنٰهُمْ فِیْ هٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً ۚ وَيَوْمَ الْقِيٰمَةِ هُمْ مِّنَ الْمَقْبُوْحِيْنَ۠ ﴿42﴾
૪૨.Ôt yít3çty14LttnwBt3 Ve ntÍu8neŒ0wLGtt Õty14LtítLt3, Ôt GtÔt3BtÕt3 fu2GttBtítu nwBt3 BtuLtÕt3 Btf14çtqn2eLt
૪૨. અને દુનિયામાં અમોએ તેમની પાછળ લાનત લગાડી દીધી અને કયામતના દિવસે તેઓ બગડેલા ચહેરાવાળામાંથી છે.
[16:32.00]
وَلَقَدْ اٰتَيْنَا مُوْسَى الْكِتٰبَ مِنْۢ بَعْدِ مَاۤ اَهْلَكْنَا الْقُرُوْنَ الْاُوْلٰى بَصَآئِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَّرَحْمَةً لَّعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُوْنَ﴿43﴾
૪૩.ÔtÕtf1Œ3 ytítGt3Ltt BtqËÕt3 fuíttçt rBtBt3çty14Œu Btt9yn3Õtf3LtÕt3 ft2uYLtÕt3 WÕtt çtËt92yuh rÕtLLttËu ÔtntuŒkÔt3 Ôthn14BtítÕt3 Õty1ÕÕtnwBt3 GtítÍ7f3fYLt
૪૩. અને અમોએ પહેલાની નસ્લોને હલાક કર્યા પછી મૂસાને કિતાબ આપી કે જે લોકોની માટે સમજણ, હિદાયત અને રહેમત હતી કે કદાચને તેઓ નસીહત હાંસિલ કરે.
[17:01.00]
وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِىِّ اِذْ قَضَيْنَاۤ اِلٰى مُوْسَى الْاَمْرَ وَمَا كُنْتَ مِنَ الشّٰهِدِيْنَۙ﴿44﴾
૪૪.ÔtBttfwLít çtuòLturçtÕt3 ø1th3rçtGGtu EÍ74 f1Í1Gt3Ltt9 yuÕtt BtqËÕt3 yBt3h ÔtBttfwLít BtuLt~~ttnuŒeLt
૪૪. અને તે વખતે તમે પહાડની પશ્ચિમ દિશા તરફ ન હતા જયારે અમોએ મૂસાની તરફ (નબુવ્વતનો) હુકમ આપ્યો હતો; અને તમે ગવાહોમાંથી ન હતા:
[17:16.00]
وَلٰكِنَّاۤ اَنْشَاْنَا قُرُوْنًا فَتَطَاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُۚ وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِیْۤ اَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُوْا عَلَيْهِمْ اٰيٰتِنَاۙ وَلٰكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِيْنَ﴿45﴾
૪૫.ÔtÕttrfLLtt9 yL~ty3Ltt ft2uYLtLt3 Vítít1tÔtÕt y1ÕtGt3nuBtwÕt3 ytu2Bttuhtu, ÔtBtt fwLít Ët7ÔtuGtLt3 Ve9 yn3Õtu BtŒ3GtLt ítíÕtq y1ÕtGt3rnBt3 ytGttítuLtt ÔtÕttrfLLtt fwLLtt Btwh3ËuÕteLt
૪૫. પરંતુ અમોએ ઘણી કૌમોને જુદા-જુદા સમયમાં પૈદા કરી, પછી તેમના ઉપર એક લાંબો સમય વીતી ગયો અને તું મદયન વાસીઓ વચ્ચે ન હતો કે જેથી તેઓને અમારી આયતો વાંચી સંભળાવે, પરંતુ અમે (રસૂલને) મોકલતા રહીએ છીએ.
[17:45.00]
وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الطُّوْرِ اِذْ نَادَيْنَا وَلٰكِنْ رَّحْمَةً مِّنْ رَّبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَّاۤ اَتٰٮهُمْ مِّنْ نَّذِيْرٍ مِّنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُوْنَ﴿46﴾
૪૬.ÔtBtt fwLít çtuòLturçtí1ít1qhu EÍ74LttŒGt3Ltt ÔtÕttrf h0n14BtítBt3 rBth0ççtuf ÕtuítwLÍu8h f1Ôt3BtBt3 Btt9yíttnwBt3 rBtLLtÍ8erhBt3 rBtLt3 f1çÕtuf Õty1ÕÕtnwBt3 GtítÍ7f3fYLt
૪૬. અને જયારે અમોએ (મૂસાને) પોકાર્યો ત્યારે તું તૂર (પહાડ)ની બાજુમાં ન હતો, પરંતુ આ (વહી) તારા પરવરદિગાર તરફથી રહેમત હતી કે તું તે લોકોને ડરાવે કે જેમની પાસે તારી પહેલા કોઇ ડરાવનારો આવ્યો ન હતો કે કદાચને તેઓ નસીહત મેળવે.
[18:23.00]
وَلَوْلَاۤ اَنْ تُصِيْبَهُمْ مُّصِيْبَةٌۢ بِمَا قَدَّمَتْ اَيْدِيْهِمْ فَيَقُوْلُوْا رَبَّنَا لَوْلَاۤ اَرْسَلْتَ اِلَيْنَا رَسُوْلًا فَنَتَّبِعَ اٰيٰتِكَ وَنَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِيْنَ﴿47﴾
૪૭.ÔtÕtÔt3Õtt9 yLíttuË2eçtnwBt3 BttuË2eçtítwBt3 çtuBttf1Œ0Btít3 yGt3ŒernBt3 VGtfq1Õtq hççtLtt ÕtÔt3 Õtt9 yh3ËÕít yuÕtGt3Ltt hËqÕtLt3 VLtíítçtuy1 ytGttítuf ÔtLtfqLt BtuLtÕt3 Bttuy3BturLtLt
૪૭. જયારે (રસૂલ મોકલ્યા વગર) તેમના ઉપર અગાઉના કામોને લીધે કોઇ મુસીબત આવી પડશે ત્યારે તેઓ કહેશે કે પરવરદિગાર તુએ અમારી તરફ કોઇ રસૂલને કેમ ન મોકલ્યો કે અમે તારી નિશાનીઓની તાબેદારી કરીએ અને ઇમાન લાવનારાઓમાંના થઇ જઇએ.
[18:52.00]
فَلَمَّا جَآءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنَا قَالُوْا لَوْلَاۤ اُوْتِىَ مِثْلَ مَاۤ اُوْتِىَ مُوْسٰى ؕ اَوَلَمْ يَكْفُرُوْا بِمَاۤ اُوْتِىَ مُوْسٰى مِنْ قَبْلُ ۚ قَالُوْا سِحْرٰنِ تَظَاهَرَا ۥ وَقَالُوْۤا اِنَّا بِكُلٍّ كٰفِرُوْنَ﴿48﴾
૪૮.VÕtBBtt ò9yntuBtwÕt3 n1f14ft2u rBtLt3 E2LŒuLtt f1tÕtq ÕtÔt3Õtt9 WítuGt rBtM7Õt Btt9WítuGt BtqËt9, yÔtÕtBt3 Gtf3VtuY çtuBtt9WítuGt BtqËt9 rBtLt3f1çÕttu, f1tÕtq Ëun14htLtu ítÍ5tnht, Ôtf1tÕt9q ELLtt çtufwÂÕÕtLt3 ftVuYLt
૪૮. અને પછી જયારે અમારી તરફથી હક આવ્યુ ત્યારે તેઓએ કહ્યુ કે તેમને એ બધુ શા માટે નથી આપવામાં આવ્યું કે જે મૂસાને આપવામાં આવ્યું? શું તેઓએ અગાઉ મૂસાને આપવામાં આવેલ (મોઅજિઝા)નો ઇન્કાર કર્યો ન હતો ? અને તેઓએ કહ્યુ કે આ બંને જાદુગરો છે જે એકબીજાને ટેકો આપનાર છે, અને અમો બંનેનો ઇન્કાર કરનારા છીએ.
[19:29.00]
قُلْ فَاْتُوْا بِكِتٰبٍ مِّنْ عِنْدِ اللّٰهِ هُوَ اَهْدٰى مِنْهُمَاۤ اَتَّبِعْهُ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِيْنَ﴿49﴾
૪૯.f1wÕt3 Vy3ítq çtufuíttrçtBt3 rBtLt3 E2ÂLŒÕÕttnu ntuÔt yn3Œt rBtLt3ntuBtt9 yíítçtuy14ntu ELt3fwLítwBt3 Ë1tŒuf2eLt
૪૯. તું કહે કે જો તમે સાચુ કહેતા હોવ તો તમે અલ્લાહ પાસેથી કોઇ એવી કિતાબ લાવો કે જે બન્ને કરતાં વધારે હિદાયત કરનારી હોય જેથી હું તેની તાબેદારી કરૂં.
[19:45.00]
فَاِنْ لَّمْ يَسْتَجِيْبُوْا لَكَ فَاعْلَمْ اَنَّمَا يَتَّبِعُوْنَ اَهْوَآءَهُمْ ؕ وَمَنْ اَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوٰٮهُ بِغَيْرِ هُدًى مِّنَ اللّٰهِ ؕ اِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الظّٰلِمِيْنَ۠ ﴿50﴾
૫૦.VEÕÕtBt3 GtMítSçt9q Õtf Vy14ÕtBt3 yLLtBtt GtíítçtuW2Lt yn3Ôtt9ynwBt3, ÔtBtLt3 yÍ1ÕÕttu rBtBBtrLtíítçty1 nÔttntu çtuø1tGt3hu ntuŒBt3 BtuLtÕÕttnu, ELLtÕÕttn Õtt Gtn3rŒÕt3 f1Ôt3BtÍ54 Í5tÕtuBteLt
૫૦. પછી જો તે તારી વાત કબૂલ ન કરે તો જાણી લેજો કે તેઓ ફકત પોતાની ખ્વાહીશાતોની પૈરવી કરે છે અને તેના કરતાં વધારે ગુમરાહ કોણ છે જે ખુદાઇ હિદાયત વગર પોતાની ખ્વાહીશાતોની પૈરવી કરે હકીકતમાં અલ્લાહ ઝાલિમ કોમની હિદાયત કરતો નથી.
[20:16.00]
وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُوْنَؕ﴿51﴾
૫૧.ÔtÕtf1Œ3 ÔtM1Ë1Õt3Ltt ÕtntuBtwÕt3 f1Ôt3Õt Õty1ÕÕtnwBt3 GtítÍ7f3fYLt
૫૧. અને અમોએ સતત તેમની તરફ અમારી વાતો પહોંચાડી કે કદાચને તેઓ નસીહત મેળવે.
[20:24.00]
اَلَّذِيْنَ اٰتَيْنٰهُمُ الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلِهٖ هُمْ بِهٖ يُؤْمِنُوْنَ﴿52﴾
૫૨.yÕÕtÍ8eLt ytítGt3Ltt ntuBtwÕt3 fuíttçt rBtLt3 f1çt3Õtune nwBçtune Gttuy3BtuLtqLt
૫૨. (અમુક) લોકોને અમોએ આ (કુરઆન) પહેલાં કિતાબ આપેલ તેઓ આ (કુરઆન)ના પર ઇમાન લાવે છે.
[20:35.00]
وَاِذَا يُتْلٰى عَلَيْهِمْ قَالُوْۤا اٰمَنَّا بِهٖۤ اِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّنَاۤ اِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلِهٖ مُسْلِمِيْنَ﴿53﴾
૫૩.ÔtyuÍt7 GtwíÕtt y1ÕtGt3rnBt3 f1tÕt9q ytBtLLtt çtune9 ELLtnwÕt3 n1f14ftu2 rBth0ççtuLtt9 ELLtt fwLLtt rBtLt3 f1çÕtune BtwMÕtuBteLt
૫૩. અને જયારે તેમની સામે (કુરઆનને) પઢવામાં આવે છે ત્યારે તેઓ કહે છે કે અમે તેના પર ઇમાન લાવ્યા; આ હક છે તથા અમારા પરવરદિગાર તરફથી છે અને અમો આના પહેલા મુસલમાન હતા.
[20:57.00]
اُولٰٓئِكَ يُؤْتَوْنَ اَجْرَهُمْ مَّرَّتَيْنِ بِمَا صَبَرُوْا وَيَدْرَءُوْنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنٰهُمْ يُنْفِقُوْنَ﴿54﴾
૫૪.ytuÕtt9yuf Gttuy3ítÔt3Lt ys3hnwBt3 Bth0ítGt3Ltu çtuBttË1çtY ÔtGtŒ3hWLt rçtÕt3n1ËLtrítË3 ËGGtuyít ÔtrBtBBtt hÍf14LttnwBt3 GtwLt3Vufq1Lt
૫૪. જેઓને સબ્રના કારણે બમણો બદલો આપવામાં આવશે, નેકી વડે બૂરાઇને દૂર કરે છે અને અમોએ જે કાંઇ તેમને રીઝક આપ્યું તેમાંથી ઇન્ફાક કરતા રહે છે.
[21:17.00]
وَاِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ اَعْرَضُوْا عَنْهُ وَقَالُوْا لَنَاۤ اَعْمَالُنَا وَلَكُمْ اَعْمَالُكُمْؗ سَلٰمٌ عَلَيْكُمْؗ لَا نَبْتَغِى الْجٰهِلِيْنَ﴿55﴾
૫૫.ÔtyuÍt7 ËBtuW2Õt3 Õtø14tÔt yy14hÍq1 y1Lt3ntu Ôtf1tÕtq ÕtLtt9 yy14BttÕttuLtt ÔtÕtfwBt3 yy14BttÕttufwBt, ËÕttBtwLt3 y1ÕtGt3fwBt3 ÕttLtçítrø2tÕt3 ònuÕteLt
૫૫. અને જ્યારે તેઓ કંઇપણ નકામી વાત સાંભળે ત્યારે તેના તરફથી મોઢું ફેરવી લ્યે છે અને કહે છે કે અમારા આમાલ અમારા માટે છે અને તમારા આમાલ તમારા માટે છે, તમારા પર સલામ થાય. અમે જાહીલો(ની સંગત)ને ચાહતા નથી.
[21:35.00]
اِنَّكَ لَا تَهْدِىْ مَنْ اَحْبَبْتَ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ يَهْدِىْ مَنْ يَّشَآءُؕ وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِيْنَ﴿56﴾
૫૬.ELLtf Õttítn3ŒeBtLt3 yn14çtçt3ít ÔtÕttrfLLtÕÕttn Gtn3Œe BtkGGt~tt9ytu, ÔtntuÔt yy14ÕtBttu rçtÕt3Bttun3ítŒeLt
૫૬. (પયગંબર) બેશક તમે જેની ચાહો તેની હિદાયત નથી કરી શકતા પરંતુ અલ્લાહ જેની ચાહે છે તેની હિદાયત કરે છે અને તે હિદાયત પામનારાઓથી સારી રીતે વાકેફ છે.
[21:53.00]
وَقَالُوْۤا اِنْ نَّتَّبِعِ الْهُدٰى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ اَرْضِنَا ؕ اَوَلَمْ نُمَكِّنْ لَّهُمْ حَرَمًا اٰمِنًا يُّجْبٰٓى اِلَيْهِ ثَمَرٰتُ كُلِّ شَىْءٍ رِّزْقًا مِّنْ لَّدُنَّا وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُوْنَ﴿57﴾
૫૭.Ôtf1tÕt9q ELLtíítçtuE2Õt3 ntuŒt Bty1f LttuítÏ1tí1ít1V3 rBtLyÍuo2Ltt, yÔtÕtBt3 LttuBtf3rfÕÕtnwBt3 n1hBtLt3 ytBtuLtkGGtwsçtt9 yuÕtGt3nu Ë7Bthtíttu fwÕÕtu ~tGt3Eh3 rhÍ3f1Bt3 rBtÕt0ŒwLLtt ÔtÕttrfLLt yf3Ë7hnwBt3 ÕttGty14ÕtBtqLt
૫૭. અને (નાસ્તિકો) કહે છે કે અગર અમો તારી સાથે હિદાયતની પૈરવી કરશું, તો અમે અમારી ઝમીનથી ઊંચકાઇ જશું! શું અમોએ તેમના ઇખ્તેયારમાં સલામત હરમ નથી આપ્યુ કે જ્યાં રોઝી રૂપે દરેક પ્રકારના ફળો લાવવામાં આવે છે; અમારા તરફથી આ રોઝી છે, પરંતુ તેઓમાંના ઘણાખરા સમજતા નથી.
[22:29.00]
وَكَمْ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍۢ بَطِرَتْ مَعِيْشَتَهَا ۚ فَتِلْكَ مَسٰكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَنْ مِّنْۢ بَعْدِهِمْ اِلَّا قَلِيْلًا ؕ وَكُنَّا نَحْنُ الْوٰرِثِيْنَ﴿58﴾
૫૮.ÔtfBt3 yn3Õtf3Ltt rBtLt3 f1h3GtrítBt3 çtítu2hít3 BtE2~títnt, VrítÕf BtËtfuLttunwBt3 ÕtBt3ítwMfBt3 rBtBt3çty14ŒurnBt3 EÕÕtt f1ÕteÕtLt3, ÔtfwLLtt Ltn14LtwÕt3 ÔtthuË8eLt
૫૮. અને અમોએ વધારે નેઅમતોના નશામાં ભાન ભૂલેલ કેટલીય વસ્તીઓને હલાક કરી નાખી, તેમના આ મકાનો છે, જેમાં તેમના પછી થોડાક લોકો સિવાય કોઇ ન વસ્યુ; અને હકીકતમાં અમે જ તેના વારસદાર હતા.
[22:51.00]
وَ مَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرٰى حَتّٰى يَبْعَثَ فِیْۤ اُمِّهَا رَسُوْلًا يَّتْلُوْا عَلَيْهِمْ اٰيٰتِنَا ۚ وَمَا كُنَّا مُهْلِكِى الْقُرٰٓى اِلَّا وَاَهْلُهَا ظٰلِمُوْنَ﴿59﴾
૫૯.ÔtBttftLt hççttuf Bttun3ÕtufÕt3ftu2ht n1íítt Gtçt3y1Ë7 Ve9WBBtunt hËqÕtkGGtíÕtq y1ÕtGt3rnBt3 ytGttítuLtt, ÔtBttfwLLtt Bttun3ÕturfÕt3 ftu2ht EÕÕtt Ôtyn3Õttunt Í5tÕtuBtqLt
૫૯. અને તારો પરવરદિગાર કોઇ વસ્તીને હલાક કરતો નથી, જયાં સુધી કે તેમની વચ્ચે કોઇ રસૂલને ન મોકલીએ કે જે તેમને અમારી આયતો વાંચીને સંભળાવે અને અમે કોઇ વસ્તીને હલાક કરતા નથી સિવાય કે તેના રહેવાસીઓ ઝાલિમો હોય.
[23:17.00]
وَمَاۤ اُوْتِيْتُمْ مِّنْ شَىْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا وَزِيْنَتُهَا ۚ وَمَا عِنْدَ اللّٰهِ خَيْرٌ وَّاَبْقٰى ؕ اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ۠ ﴿60﴾
૬૦.Ôt Btt9WíteítwBt3 rBtLt3~tGt3ELt3 VBtíttW2Õt3 n1GttrítŒw0LGtt ÔtÍeLtíttunt, ÔtBtt E2LŒÕÕttnu Ï1tGt3ÁkÔt3 Ôtyçf1t, yVÕtt íty14fu2ÕtqLt
૬૦. અને તેમને જે આપવામાં આવ્યું છે તે દુન્યવી જીવનની સામગ્રી અને શોભા છે અને જે અલ્લાહ પાસે છે એ બહેતર અને બાકી રહેવાવાળું છે, શું તમે વિચારતા નથી ?!
[23:39.00]
اَفَمَنْ وَّعَدْنٰهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِيْهِ كَمَنْ مَّتَّعْنٰهُ مَتَاعَ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ مِنَ الْمُحْضَرِيْنَ﴿61﴾
૬૧.yVBtkÔÔty1Œ3Lttntu Ôty14ŒLt3 n1ËLtLt3 VntuÔt Õttf2enu fBtBt3 Btííty14Lttntu Btítty1Õt3 n1GttrítŒ3 ŒwLGtt Ëw7BBt ntuÔt GtÔt3BtÕt3 fu2GttBtítu BtuLtÕt3Bttun14Í1heLt
૬૧. શું જેની સાથે અમોએ બહેતરીન વાયદો કર્યો છે અને તેને તે મેળવશે, તેના જેવો છે કે જેને અમોએ દુન્યવી જીવનની સામગ્રીનો ફાયદો આપ્યો છે, પછી તેને કયામતના દિવસે હાજર કરવામાં આવશે?
[24:06.00]
وَيَوْمَ يُنَادِيْهِمْ فَيَقُوْلُ اَيْنَ شُرَكَآءِىَ الَّذِيْنَ كُنْتُمْ تَزْعُمُوْنَ﴿62﴾
૬૨.Ôt GtÔt3Bt GttuLttŒernBt3 VGtfq1Õttu yGt3Lt ~ttuhft9yuGtÕt3ÕtÍ8eLt fwLt3ítwBt3 ítÍ3ytu2BtqLt
૬૨. અને જે દિવસે (અલ્લાહ) તેમને બોલાવશે અને ફરમાવશે કે મારા તે શરીકો ક્યાં છે કે જેમની શિરકતનું તમને ગુમાન (વહેમ) હતું?!
[24:19.00]
قَالَ الَّذِيْنَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هٰٓؤُلَاۤءِ الَّذِيْنَ اَغْوَيْنَا ۚ اَغْوَيْنٰهُمْ كَمَا غَوَيْنَا ۚ تَبَرَّاْنَاۤ اِلَيْكَؗ مَا كَانُوْۤا اِيَّانَا يَعْبُدُوْنَ﴿63﴾
૬૩.f1tÕtÕt3 ÕtÍ8eLt n1f14f1 y1ÕtGt3nuBtwÕt3 f1Ôt3Õttu hççtLtt nt9ytuÕtt9EÕt3 ÕtÍ8eLt y1ø14tÔtGt3Ltt, y1ø14tÔtGt3LttnwBt3 fBtt ø1tÔtGt3Ltt, ítççthy3Ltt9 yuÕtGt3f Btt ftLt9q EGGttLtt Gty14çttuŒqLt
૬૩. જેના ઉપર (અઝાબનો) વાયદો સાબિત થયેલો છે તેઓ કહેશે કે આ લોકોએ અમોને ગુમરાહ કર્યા. (જૂઠા શરીકો કહેશે) તેઓને એવી રીતે ગુમરાહ કર્યા જે રીતે અમે ગુમરાહ થયા, (હવે) તારી પાસે તેમનાથી દૂરી ચાહીએ છીએ, હકીકતમાં તેઓ અમારી ઇબાદત કરતા ન હતા.
[24:50.00]
وَقِيْلَ ادْعُوْا شُرَكَآءَكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيْبُوْا لَهُمْ وَرَاَوُا الْعَذَابَۚ لَوْ اَنَّهُمْ كَانُوْا يَهْتَدُوْنَ﴿64﴾
૬૪.Ôtf2eÕtŒ3W2~ttuhft9yfwBt3 VŒy1Ôt3nwBt3 VÕtBt3 GtË3ítSçtq ÕtnwBt3 ÔthyÔtwÕt3 y1Ít7çt, ÕtÔt3 yLLtnwBt3 ftLtq Gtn3ítŒqLt
૬૪. અને તેમને કહેવામાં આવશે કે તમારા શરીકોને પોકારો, પછી તેઓ તેમને પોકારશે પરંતુ તેઓ તેમને કાંઇ જવાબ નહિ આપે, (ત્યારે) અઝાબને જોશે, (અને તમન્ના કરશે કે) જો તેઓએ હિદાયત હાંસિલ કરી હોત!
[25:09.00]
وَيَوْمَ يُنَادِيْهِمْ فَيَقُوْلُ مَاذَاۤ اَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِيْنَ﴿65﴾
૬૫.Ôt GtÔt3Bt GttuLttŒernBt3 VGtfq1Õttu BttÍt98 ysçt3íttuBtwÕt3 Btwh3ËÕteLt
૬૫. અને જયારે (ખુદા) તેમને અવાજ આપશે અને કહેશે કે તમોએ (અમારા) રસૂલોને શું જવાબ આપ્યો ?
[25:19.00]
فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ الْاَنْۢبَآءُ يَوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا يَتَسَآءَلُوْنَ﴿66﴾
૬૬.Vy1BtuGtít3 y1ÕtGt3nuBtwÕt3 yBt3çtt9ytu GtÔt3BtyurÍ7Lt3 VnwBt3 Õtt GtítËt9yÕtqLt
૬૬. તે દિવસે તેઓથી (સાચી) ખબરને છુપાવવામાં આવશે અને તેઓ એક બીજાને સવાલ નહિ કરી શકે.
[25:34.00]
فَاَمَّا مَنْ تَابَ وَاٰمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسٰٓى اَنْ يَّكُوْنَ مِنَ الْمُفْلِحِيْنَ﴿67﴾
૬૭.VyBBtt BtLíttçt Ôt ytBtLt Ôty1BtuÕt Ë1tÕtun1Lt3 Vy1Ët9 ykGGtfqLt BtuLtÕt3BtwV3Õtun2eLt
૬૭. પરંતુ જે તૌબા કરશે તથા ઇમાન લાવે તથા નેક આમાલ કરે ઉમ્મીદ છે કે તે નજાત પામનારાઓમાંનો થઇ જાય.
[25:49.00]
وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَآءُ وَيَخْتَارُؕ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ؕ سُبْحٰنَ اللّٰهِ وَتَعٰلٰى عَمَّا يُشْرِكُوْنَ﴿68﴾
૬૮.Ôt hççttuf GtÏ1Õttuftu2 BttGt~tt9ytu ÔtGtÏ1ítthtu, BttftLt ÕtntuBtwÕt3 Ïtu2Gthíttu, Ëwçn1tLtÕÕttnu Ôtíty1tÕtt y1BBtt Gtw~t3hufqLt
૬૮. અને તમારો પરવરદિગાર જેને ચાહે છે પૈદા કરે છે અને ચૂંટી કાઢે છે અને તેઓને (કોઇને ચૂંટી કાઢવાનો) અધિકાર નથી અલ્લાહ તેમના શિર્કથી પાક અને બુલંદ છે.
[26:09.00]
وَرَبُّكَ يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُوْرُهُمْ وَمَا يُعْلِنُوْنَ﴿69﴾
૬૯.Ôt hççttuf Gty14ÕtBttu BttítturfLLttu Ëtu2ŒqhtunwBt3 ÔtBttGttuy14ÕtuLtqLt
૬૯. અને તારો પરવરદિગાર તે વસ્તુઓને જાણે છે કે જેને તેમના દિલોમાં છુપાવેલ છે અને જેને તેઓ જાહેર કરે છે.
[26:19.00]
وَهُوَ اللّٰهُ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَؕ لَهُ الْحَمْدُ فِى الْاُوْلٰى وَالْاٰخِرَةِؗ وَلَهُ الْحُكْمُ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُوْنَ﴿70﴾
૭૦.ÔtntuÔtÕÕttntu Õtt9yuÕttn EÕÕtt ntuÔt, ÕtnwÕt3 n1BŒtu rVÕt3WÕtt ÔtÕt3ytÏtu2hítu Ôt ÕtnwÕt3 n1wf3Bttu ÔtyuÕtGt3nu ítwh3sW2Lt
૭૦. અને અલ્લાહ તે જ છે કે જેના સિવાય બીજો કોઇ માઅબૂદ નથી, અને દુનિયા તથા આખેરતમાં દરેક વખાણ તેના માટે છે, અને હુકૂમત તેના માટે જ છે અને તેની તરફ સર્વેને પાછા ફેરવવામાં આવશે.
[26:37.00]
قُلْ اَرَءَيْتُمْ اِنْ جَعَلَ اللّٰهُ عَلَيْكُمُ الَّيْلَ سَرْمَدًا اِلٰى يَوْمِ الْقِيٰمَةِ مَنْ اِلٰهٌ غَيْرُ اللّٰهِ يَاْتِيْكُمْ بِضِيَآءٍؕاَفَلَا تَسْمَعُوْنَ﴿71﴾
૭૧.f1wÕt3 yhyGt3ítwBt3 ELt3 sy1ÕtÕÕttntu y1ÕtGt3ftuBtwÕt3 ÕtGt3Õt Ëh3BtŒLt3 yuÕtt GtÔt3rBtÕt3 fu2GttBtítu BtLt3 yuÕttnwLt3 ø1tGt3ÁÕÕttnu Gty3ítefwBt3 çtuÍu2Gtt9ELt3, yVÕtt ítMBtW2Lt
૭૧. તું કહે કે તમે શું જોવ છો કે જો તે કયામત સુધી તમારા ઉપર રાતને કાયમ રાખે તો અલ્લાહ સિવાય બીજો કોઇ માઅબૂદ છે કે જે તમારા માટે રોશની લઇ આવે? શું તમે સાંભળતા નથી?
[27:00.00]
قُلْ اَرَءَيْتُمْ اِنْ جَعَلَ اللّٰهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا اِلٰى يَوْمِ الْقِيٰمَةِ مَنْ اِلٰهٌ غَيْرُ اللّٰهِ يَاْتِيْكُمْ بِلَيْلٍ تَسْكُنُوْنَ فِيْهِؕ اَفَلَا تُبْصِرُوْنَ﴿72﴾
૭૨.f1wÕt3 yhyGt3ítwBt3 ELt3 sy1ÕtÕÕttntu y1ÕtGt3ftuBtwLLtnth Ëh3BtŒLt yuÕtt GtÔt3rBtÕt3 fu2GttBtítu BtLt3 yuÕttnwLt3 ø1tGtÁÕÕttnu Gty3ítefwBt3 çtuÕtGt3rÕtLt3 ítMftuLtqLt Venu, yVÕtt ítwçËu2YLt
૭૨. તું કહે તમે શું જોવ છો કે જો અલ્લાહ કયામતના દિવસ સુધી તમારા પર સતત દિવસને કાયમ રાખે તો અલ્લાહના સિવાય બીજો કોઇ માઅબૂદ છે કે જે તમારા માટે રાત લઇ આવે કે જેમાં તમે આરામ કરો, શું તમે જોતા નથી?
[27:31.00]
وَمِنْ رَّحْمَتِهٖ جَعَلَ لَكُمُ الَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوْا فِيْهِ وَلِتَبْتَغُوْا مِنْ فَضْلِهٖ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ﴿73﴾
૭૩.Ôt rBth0n14Btítune sy1Õt ÕtftuBtwÕt3 ÕtGt3Õt ÔtLLtnth ÕtuítË3ftuLtq Venu ÔtÕtuítçt3ítø1tq rBtLt3 VÍ14Õtune ÔtÕty1ÕÕtfwBt3 ít~t3ftuYLt
૭૩. આ તેની રહેમતમાંથી છે કે તેણે તમારા માટે રાત તથા દિવસ બનાવ્યા કે જેથી તેમાં તમે આરામ કરો અને તેના ફઝલને તલાશ કરો અને કદાચ તેનો શુક્ર કરો.
[27:51.00]
وَيَوْمَ يُنَادِيْهِمْ فَيَقُوْلُ اَيْنَ شُرَكَآءِىَ الَّذِيْنَ كُنْتُمْ تَزْعُمُوْنَ﴿74﴾
૭૪.ÔtGtÔt3Bt GttuLttŒernBt3 VGtf1qÕttu yGt3Lt ~ttuhft9yuGtÕt3 ÕtÍ8eLt fwLt3ítwBt3 ítÍ3ytu2BtqLt
૭૪. અને તે (કયામતના) દિવસે અલ્લાહ તેમને બોલાવશે અને સવાલ કરશે કે મારા તે શરીકો કયાં છે કે જેના વિશે તમે ગુમાન કરતા હતા?
[28:05.00]
وَنَزَعْنَا مِنْ كُلِّ اُمَّةٍ شَهِيْدًا فَقُلْنَا هَاتُوْا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوْۤا اَنَّ الْحَقَّ لِلّٰهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا يَفْتَرُوْنَ۠ ﴿75﴾
૭૫.ÔtLtÍy14Ltt rBtLt3fwÕÕtu WBBtrítLt3 ~tneŒLt3 Vf1wÕLtt ntítq çtwh3ntLtfwBt3 Vy1ÕtuBt9q yLLtÕt3 n1f14f1 rÕtÕÕttnu ÔtÍ1ÕÕt y1LnwBt3 BttftLtq GtV3ítYLt
૭૫. અને અમે દરેક ઉમ્મતમાંથી એક ગવાહ લાવીશું અને (ઇન્કાર કરનારાઓને) કહીશું કે તમે તમારી દલીલો રજૂ કરો પરંતુ તેઓ જાણે છે કે હક અલ્લાહ માટે જ છે અને જે કાંઇ જૂઠી નિસ્બત આપતા હતા તે તેઓ પાસેથી ગુમ થઇ જશે.
[28:36.50]
اِنَّ قَارُوْنَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوْسٰى فَبَغٰى عَلَيْهِمْ۪ وَاٰتَيْنٰهُ مِنَ الْكُنُوْزِ مَاۤ اِنَّ مَفَاتِحَهٗ لَتَنُوْٓا بِالْعُصْبَةِ اُولِى الْقُوَّةِۗ اِذْ قَالَ لَهٗ قَوْمُهٗ لَا تَفْرَحْ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِيْنَ﴿76﴾
૭૬.ELLt f1tYLt ftLt rBtLt3f1Ôt3Btu BtqËt9 Vçtøt1t y1ÕtGt3rnBt3 ÔtytítGt3Lttntu BtuLtÕftuLtqÍu Btt9 ELLt BtVtítun1nq ÕtítLt9qytu rçtÕW2M1çtítu yturÕtÕt3 fq1Ôt0ítu EÍ74 f1tÕt Õtnq f1Ôt3Bttunq ÕttítV3hn14 ELLtÕÕttn ÕttGtturn1ççtwÕt3 Vhun2eLt
૭૬. બેશક કારૂન મૂસાની કોમમાંથી હતો, પરંતુ તેણે તેઓ ઉપર ઝુલ્મ કર્યો અને અમોએ તેને ખજાનાઓ આપ્યા કે જેની ચાવીઓ ઊપાડવી એક તાકતવર સમૂહ માટે મુશ્કેલ હતી! પછી જયારે તેની કોમે કહ્યું કે તું આ રીતે (ઘમંડથી) ખુશ ન થા, કારણકે અલ્લાહ (ઘમંડથી) ખુશ થનારાઓને ચાહતો નથી.
[29:09.00]
وَابْتَغِ فِيْمَاۤ اٰتٰٮكَ اللّٰهُ الدَّارَ الْاٰخِرَةَ وَلَا تَنْسَ نَصِيْبَكَ مِنَ الدُّنْيَا وَاَحْسِنْ كَمَاۤ اَحْسَنَ اللّٰهُ اِلَيْكَ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِى الْاَرْضِؕ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِيْنَ﴿77﴾
૭૭.Ôtçítøtu2 VeBtt9 ytíttfÕÕttnwŒt0hÕt3 ytÏt2uhít ÔtÕttítLt3Ë LtË2eçtf BtuLtŒ0wLGtt Ôtyn14rËLt3 fBtt9 yn14ËLtÕÕttntu yuÕtGt3f ÔtÕtt ítÂçø1tÕt3 VËtŒ rVÕyÍuo2, ELLtÕÕttn ÕttGtturn1çt0wÕt3 BtwV3ËuŒeLt
૭૭. અને જે કાંઇ ખુદાએ આપ્યું છે તેનાથી આખેરતના ઘરની કોશિશ કર અને દુનિયામાં પોતાનો હિસ્સો ભૂલી ન જા અને અને નેકી કર જેવી રીતે અલ્લાહે તારી સાથે નેકી કરી અને ઝમીન પર ફસાદની કોશિશ ન કર, કે અલ્લાહ ફસાદ કરનારાઓને ચાહતો નથી.
[29:40.00]
قَالَ اِنَّمَاۤ اُوْتِيْتُهٗ عَلٰى عِلْمٍ عِنْدِىْؕ اَوَلَمْ يَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ قَدْ اَهْلَكَ مِنْ قَبْلِهٖ مِنَ الْقُرُوْنِ مَنْ هُوَ اَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَّاَكْثَرُ جَمْعًاؕ وَلَا يُسْئَلُ عَنْ ذُنُوْبِهِمُ الْمُجْرِمُوْنَ﴿78﴾
૭૮.f1tÕt ELLtBtt9 Wíteíttunq y1Õtt E2ÂÕBtLt3 ELŒe, yÔtÕtBt3 Gty14ÕtBt3 yLLtÕÕttn f1Œ3 yn3Õtf rBtLt3 f1çÕtune BtuLtÕftu2YLtu BtLt3ntuÔt y~tŒtu0 rBtLntu f1qÔÔtítkÔt3 Ôtyf3Ë7htu sBt3y1Lt3, ÔtÕttGtwË3yÕttu y1Lt3 Ítu8LtqçtunuBtwÕt3 Btws3huBtqLt
૭૮. કારૂને કહ્યું કે મને આ બધુ મારા ઇલ્મના લીધે આપવામાં આવ્યું છે, શું તેને ખબર ન હતી કે અલ્લાહે તેની પહેલાં ઘણી નસલોને હલાક કરી નાખી કે જે તેનાથી વધારે શક્તિશાળી અને દોલતમંદ હતી? અને (અઝાબ વખતે) મુજરીમોથી તેમના ગુનાહો વિશે સવાલ નહી કરવામાં આવે.
[30:10.00]
فَخَرَجَ عَلٰى قَوْمِهٖ فِیْ زِيْنَتِهٖؕ قَالَ الَّذِيْنَ يُرِيْدُوْنَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَا يٰلَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَاۤ اُوْتِىَ قَارُوْنُۙ اِنَّهٗ لَذُوْ حَظٍّ عَظِيْمٍ﴿79﴾
૭૯.VÏ1ths y1Õtt f1Ôt3Btune VeÍeLtítune, f1tÕtÕÕtÍ8eLt GttuheŒqLtÕt3 n1GttítŒw0LGtt Gtt ÕtGt3ít ÕtLtt rBtM7Õt Btt9WítuGt f1tYLttu ELLtnq ÕtÍ7q n1Í54rÍ5Lt3 y1Í6eBt
૭૯. પછી કારૂન પોતાની કોમ સામે સુશોભિત થઇને નીકળ્યો, જેમના દિલમાં દુન્યાવી હયાતની ચાહના હતી તેઓએ કહ્યુ અય કાશ! અમને એ આપવામાં આવેત જે કારૂનને આપવામાં આવ્યુ છે! હકીકતમાં આ બહુ મોટો નસીબદાર છે.
[30:31.00]
وَقَالَ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْعِلْمَ وَيْلَكُمْ ثَوَابُ اللّٰهِ خَيْرٌ لِّمَنْ اٰمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ۚ وَلَا يُلَقّٰٮهَاۤ اِلَّا الصّٰبِرُوْنَ﴿80﴾
૮૦.Ôtf1tÕtÕÕtÍ8eLt WítwÕt3 E2ÕBt ÔtGt3ÕtfwBt3 Ë7ÔttçtwÕÕttnu Ï1tGt3ÁÕt3 ÕtuBtLt3 ytBtLt Ôty1BtuÕt Ë1tÕtun1Lt, ÔtÕtt GttuÕtf14f1tnt9 EÕÕtM1Ë1tçtuYLt
૮૦. અને જેમને ઇલ્મ આપવામાં આવ્યું હતું તેઓએ કહ્યું કે અફસોસ તમારા પર, અલ્લાહનો સવાબ જેઓ ઇમાન લાવ્યા અને નેક આમાલ અંજામ આપ્યા તેના માટે બહેતર છે, જે સબ્ર કરનાર સિવાય બીજા કોઇને નહી મળે.
[30:50.00]
فَخَسَفْنَا بِهٖ وَبِدَارِهِ الْاَرْضَ فَمَا كَانَ لَهٗ مِنْ فِئَةٍ يَّنْصُرُوْنَهٗ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِۗ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُنْتَصِرِيْنَ﴿81﴾
૮૧.VÏ1tËV3Lt çtune ÔtçtuŒthurnÕt3 yÍ2o VBttftLt Õtnq rBtLt3Vyu®ítGt3 GtLt3Ëtu2YLtnw rBtLt3ŒqrLtÕÕttnu ÔtBttftLt BtuLtÕt3 BtwLt3ítËu2heLt
૮૧. પછી અમોએ તેને તથા તેના ઘરબારને ઝમીનમાં ઘસાવી દીધા અને ન કોઇ સમૂહ હતો કે અલ્લાહના (અઝાબ) સામે તેની મદદ કરે અને ન તે પોતે પોતાની મદદ કરી શકયો.
[31:09.00]
وَاَصْبَحَ الَّذِيْنَ تَمَنَّوْا مَكَانَهٗ بِالْاَمْسِ يَقُوْلُوْنَ وَيْكَاَنَّ اللّٰهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَّشَآءُ مِنْ عِبَادِهٖ وَيَقْدِرُۚ لَوْلَاۤ اَنْ مَّنَّ اللّٰهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا ؕ وَيْكَاَنَّهٗ لَا يُفْلِحُ الْكٰفِرُوْنَ۠ ﴿82﴾
૮૨.ÔtyË3çtn1ÕÕtÍ8eLt ítBtLLtÔt3 BtftLtnq rçtÕt3yBt3Ëu Gtf1qÕtqLt ÔtGt3f yLLtÕÕttn Gtçt3Ëtu2ít1wh3 rhÍ3f1 ÕtuBtkGGt~tt9ytu rBtLt3 yu2çttŒune ÔtGtf41Œuhtu, ÕtÔt3Õtt9 yBBtLLtÕÕttntu y1ÕtGt3Ltt ÕtÏ1tËV çtuLtt, ÔtGt3f yLLtnq ÕttGtwV3Õtun1wÕt3 ftVuYLt
૮૨. અને જેઓએ ગઇ કાલે તેની જગ્યાની તમન્ના કરી હતી, તેઓએ કહ્યુ અય! અફસોસ, અલ્લાહ જેની ચાહે તેની રોઝી વિશાળ અથવા તંગ કરે છે અને જો અલ્લાહે અમારા ઉપર એહસાન કર્યો ન હોત તો અમને પણ ધસાવી દેત; અય અફસોસ હકીકતમાં નાસ્તિકો કામ્યાબ થનાર નથી!
[31:44.00]
تِلْكَ الدَّارُ الْاٰخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِيْنَ لَا يُرِيْدُوْنَ عُلُوًّا فِى الْاَرْضِ وَلَا فَسَادًا ؕ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِيْنَ﴿83﴾
૮૩.íteÕfŒt0ÁÕt3 ytÏtu2híttu Lts3y1Õttunt rÕtÕÕtÍ8eLt ÕttGttuheŒqLt ytu2Õt9qÔÔtLt3 rVÕt3yÍuo2 ÔtÕtt VËtŒLt3, ÔtÕt3y1tfu2çtíttu rÕtÕt3Btwíítf2eLt
૮૩. આ આખેરતનું ઘર અમે તે લોકો માટે રાખીએ છીએ કે જેઓનો ઇરાદો જમીન ઉપર મોટાઇની લાલસા અને ફસાદનો નથી અને નેક આકેબત (અંજામ) પરહેઝગારો માટે છે.
[32:01.00]
مَنْ جَآءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهٗ خَيْرٌ مِّنْهَا ۚ وَمَنْ جَآءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى الَّذِيْنَ عَمِلُوا السَّيِّاٰتِ اِلَّا مَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ﴿84﴾
૮૪.BtLt3ò9y rçtÕt3 n1ËLtítu VÕtnq Ï1tGt3ÁBt3 rBtLnt, ÔtBtLò9y rçtMËGGtuyítu VÕttGtws3ÍÕÕtÍ8eLt y1BtuÕtqMËGGtuytítu EÕÕtt BttftLtq Gty14BtÕtqLt
૮૪. જે કોઇ નેકી બજાવી લાવશે તો તેને તેના કરતાં બહેતર બદલો મળશે અને જે કોઇ બદી બજાવી લાવશે, અને જે બદીઓ આપતા હતા તે સિવાયની સજા આપવામાં નહી આવે.
[32:25.00]
اِنَّ الَّذِىْ فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْاٰنَ لَرَآدُّكَ اِلٰى مَعَادٍ ؕ قُلْ رَّبِّىْۤ اَعْلَمُ مَنْ جَآءَ بِالْهُدٰى وَمَنْ هُوَ فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنٍ﴿85﴾
૮૫.ELLtÕÕtÍ8eLt VhÍ1 y1ÕtGt3fÕt3 f1wh3ytLt Õtht9Œtu0f yuÕtt Bty1trŒLt3, fw1 h3hççte9 yy14ÕtBttu BtLt3ò9y rçtÕntuŒt Ôt BtLntuÔt VeÍ1ÕttrÕtBBttuçteLt
૮૫. બેશક જેણે તારા ઉપર કુરઆન(ની તબ્લીગ)ને વાજિબ કર્યુ તે જરૂર તને તારી વાયદાની જગ્યા સુધી પહોંચાડી દેશે, તું કહે કે મારો પરવરદિગાર બહેતર જાણે છે કે કોણ હિદાયત લઇને આવ્યો અને કોણ ખુલ્લી ગુમરાહીમાં છે.
[32:52.00]
وَمَا كُنْتَ تَرْجُوْۤا اَنْ يُّلْقٰٓى اِلَيْكَ الْكِتٰبُ اِلَّا رَحْمَةً مِّنْ رَّبِّكَ فَلَا تَكُوْنَنَّ ظَهِيْرًا لِّلْكٰفِرِيْنَؗ ﴿86﴾
૮૬.ÔtBttfwLít íth3òq9 ykGGtwÕft92 yuÕtGt3fÕt3 fuíttçttu EÕÕtt hn14BtítBt3 rBth0ççtuf VÕttítfqLtLLt Í5nehÕt3 rÕtÕt3 ftVuheLt
૮૬. અને તમે તો એવી ઉમ્મીદ રાખતા ન હતા કે તમારા ઉપર કિતાબ નાઝિલ કરવામાં આવે પરંતુ આ તારા પરવરદિગારની રહમત છે માટે તમે હરગિઝ નાસ્તિકોના મદદગાર ન બનજો.
[33:12.00]
وَلَا يَصُدُّنَّكَ عَنْ اٰيٰتِ اللّٰهِ بَعْدَ اِذْ اُنْزِلَتْ اِلَيْكَ وَادْعُ اِلٰى رَبِّكَ وَلَا تَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِيْنَۚ﴿87﴾
૮૭.ÔtÕttGtË1wŒ0wLLtf y1Lt3 ytGttrítÕÕttnu çty14Œ EÍ74 WLÍuÕtít3 yuÕtGt3f ÔtŒ3ytu2 yuÕtt hççtuf ÔtÕttítfqLtLLt BtuLtÕt3 Btw~t3hufeLt
૮૭. અને હરગિઝ (તેઓ) તને અલ્લાહની આયતો તારા તરફ નાઝિલ થયા બાદ (તેની તબલીગથી) ન રોકે અને તું તારા પરવરદિગાર તરફ દાવત આપ અને તું હરગિઝ મુશરીકોમાંનો થજે નહિં.
[33:31.00]
وَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَۘ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ كُلُّ شَىْءٍ هَالِكٌ اِلَّا وَجْهَهٗؕ لَهُ الْحُكْمُ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُوْنَ۠ ﴿88﴾
૮૮.ÔtÕttítŒ3ytu2 Bty1ÕÕttnu yuÕttnLt3 ytÏ1th, Õtt9yuÕttn EÕÕtt ntuÔt, fwÕÕttu ~tGt3ELt3 ntÕtufwLt3 EÕÕtt Ôts3nnq, ÕtnwÕt3 n1wf3Bttu ÔtyuÕtGt3nu ítwh3sW2Lt
૮૮. અને અલ્લાહ સિવાય બીજા કોઇ માઅબૂદને પોકારો નહિં કે તેના સિવાય બીજો કોઇ માઅબૂદ નથી; તેના ચહેરા સિવાય દરેક વસ્તુ હલાક થનારી છે, હુકૂમત તેની જ છે અને તેની તરફ તમો સર્વોને પાછા ફેરવવામાં આવશે.