[00:00.00]

يوسف
યુસુફ
આ સૂરો મક્કા માં નાઝીલ થયો છે
સુરા-૧૨ | આયત-૧૧૧

[00:00.01]

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

rçtÂMBtÕÕttrnh3 hn14BttrLth3 hn2eBt

અલ્લાહના નામથી જે ધણો મહેરબાન, બહુજ રહેમ કરવાવાળો છે

nbsp;

[00:00.00]

الٓرٰ‌ تِلْكَ اٰيٰتُ الْكِتٰبِ الْمُبِيْن ‏﴿1﴾‏

૧.yrÕtV-Õtt9Bt-ht, rítÕf ytGttítwÕt3 fuíttrçtÕt3 BttuçteLt

૧.અલિફ લામ રા; આ વાઝેહ કિતાબની આયતો છે.

[00:11.00]

اِنَّاۤ اَنْزَلْنٰهُ قُرْءٰنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُوْنَ‏﴿2﴾‏

૨.ELLtt9 yLtÍÕLttntu f1wh3ytLtLt3 y1hrçtGGtÕt3 Õty1ÕÕtfwBt3 íty14fu2ÕtqLt

૨.બેશક અમોએ કુરઆનને અરબીમાં નાઝિલ કર્યુ જેથી તમે તેને સમજી શકો.

[00:25.00]

نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ اَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَاۤ اَوْحَيْنَاۤ اِلَيْكَ هٰذَا الْقُرْاٰنَ ‌ۖ ۗ وَاِنْ كُنْتَ مِنْ قَبْلِهٖ لَمِنَ الْغٰفِلِيْنَ‏﴿3﴾‏

૩.Ltn14Lttu Ltfw1M1Ëtu2 y1ÕtGt3f yn14ËLtÕt3 f1Ë1Ëu2 çtuBtt9 yÔt3n1Gt3Ltt9 yuÕtGt3f ntÍ7Õt3 f1wh3ytLt ÔtELfwLít rBtLf1çÕtune ÕtBtuLtÕt3 øt1tVuÕteLt

૩.આ કુરઆનની વહી થકી અમે તને બહેતરીન કિસ્સા બયાન કરીએ છીએ અને બેશક આની અગાઊ તેની તરફ, તુ ગાફિલોમાંથી હતો.

[00:47.00]

اِذْ قَالَ يُوْسُفُ لِاَبِيْهِ يٰۤاَبَتِ اِنِّىْ رَاَيْتُ اَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَّالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَاَيْتُهُمْ لِىْ سٰجِدِيْنَ‏﴿4﴾‏

૪.EÍ38f1tÕt GtqËtuVtu Õtuyçtenu Gtt9 yçtítu ELLte hyGt3íttu yn1Œy~th fÔt3fçtkÔt3 Ôt~t3~tBË ÔtÕf1Bth hyGt3íttunwBt3 Õte ËtsuŒeLt

૪.જ્યારે યુસુફે પોતાના વાલિદને કહ્યું કે અય મારા વાલિદ! મેં અગિયાર સિતારા અને સૂરજ તથા ચાંદને મારો સજદો કરતાં જોયા.

[01:06.00]

قَالَ يٰبُنَىَّ لَا تَقْصُصْ رُءْيَاكَ عَلٰٓى اِخْوَتِكَ فَيَكِيْدُوْا لَكَ كَيْدًا ؕ اِنَّ الشَّيْطٰنَ لِلْاِنْسَانِ عَدُوٌّ مُّبِيْنٌ‏﴿5﴾‏

૫.f1tÕt Gtt çttuLtGGt Õttítf14Ë1wË14 htuy3Gttf y1Õtt9 EÏ14tÔtítuf VGtfeŒq Õtf fGt3ŒLt3, ELLt~t3 ~tGt3ít1tLt rÕtÕt3 ELËtLtu yŒqÔÔtwBt3 BttuçteLt

૫.યાકૂબે કહ્યું કે અય મારા ફરઝંદ! તારો ખ્વાબ તારા ભાઇઓને ન કહેજે, નહિતર તેઓ તારી સાથે મક્કારી કરશે. કારણકે શૈતાન ઇન્સાનનો ખુલ્લો દુશ્મન છે.

[01:28.00]

وَكَذٰلِكَ يَجْتَبِيْكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِنْ تَاْوِيْلِ الْاَحَادِيْثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهٗ عَلَيْكَ وَعَلٰٓى اٰلِ يَعْقُوْبَ كَمَاۤ اَتَمَّهَا عَلٰٓى اَبَوَيْكَ مِنْ قَبْلُ اِبْرٰهِيْمَ وَاِسْحٰقَ‌ ؕ اِنَّ رَبَّكَ عَلِيْمٌ حَكِيْمٌ۠ ‏﴿6﴾‏

૬.ÔtfÍt7Õtuf Gts3ítçtef hççttuf ÔtGttuy1ÕÕtuBttuf rBtLt3 íty3ÔterÕtÕt3 yn1tŒeËu8 ÔtGtturítBBttu Ltuy14Btítnq y1ÕtGt3f Ôty1Õtt ytÕtu Gty14fq1çt fBtt9 yítBt0nt y1Õtt9 yçtÔtGtf3 rBtLf1çÕttu EçtútneBt Ôt EMn1tf1, ELLt hççtf y1ÕteBtwLt3 n1feBt

૬.અને આ રીતે તને તારો પરવરદિગાર મુન્તખબ કરશે અને તને ખ્વાબની તાબીર શીખવશે અને તારા ઉપર તથા યાકૂબની ઔલાદ ઉપર પોતાની નેઅમતો તમામ કરશે, જેવી રીતે અગાઉ તારા પરદાદા ઇબ્રાહીમ તથા ઇસ્હાક પર તમામ કરી; બેશક તારો પરવરદિગાર જાણનાર, હિકમતવાળો છે.

[02:06.00]

لَقَدْ كَانَ فِیْ يُوْسُفَ وَاِخْوَتِهٖۤ اٰيٰتٌ لِّلسَّآئِلِيْنَ‏﴿7﴾‏

૭.Õtf1Œ3ftLt VeGtqËtuV ÔtEÏ14tÔtítune9 ytGttítwÕt3 rÕtMËt9yuÕteLt

૭.ખરેખર યુસુફ તથા તેના ભાઇઓમાં સવાલ કરનારાઓ માટે નિશાનીઓ મોજૂદ છે.

[02:19.00]

اِذْ قَالُوْا لَيُوْسُفُ وَاَخُوْهُ اَحَبُّ اِلٰٓى اَبِيْنَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ ؕ اِنَّ اَبَانَا لَفِیْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنِ ‌ۖ ‌ۚ‏﴿8﴾‏

૮.EÍ38f1tÕtq ÕtGtqËtuVtu ÔtyÏ1tqntu yn1ççttu yuÕtt yçteLtt rBtLLtt ÔtLtn14Lttu W2Ë3çtítwLt3, ELLt yçttLtt ÕtVe Í1ÕttrÕtBBttuçteLtu

૮.જ્યારે તેઓએ કહ્યું ખરેજ યુસુફ તથા તેનો ભાઇ (બિનયામીન) આપણાં કરતાં આપણા વાલિદને વધુ વહાલો છે, જો કે આપણે એક તાકતવર ગિરોહ છીએ, બેશક આપણા વાલિદ ખુલ્લી ગુમરાહીમાં છે:

[02:39.00]

۟اقْتُلُوْا يُوْسُفَ اَوِ اطْرَحُوْهُ اَرْضًا يَّخْلُ لَكُمْ وَجْهُ اَبِيْكُمْ وَ تَكُوْنُوْا مِنْۢ بَعْدِهٖ قَوْمًا صٰلِحِيْنَ‏﴿9﴾‏

૯.rLtf14íttuÕtq GtqËtuV yrÔtít3hn1qntu yh3Í1kGt3 GtÏ14tÕttu ÕtfwBt3 Ôts3ntu yçtefwBt3 ÔtítfqLtq rBtBt3 çty14Œune f1Ôt3BtLt3 Ë1tÕtun2eLt

૯.યુસુફને મારી નાખો અથવા તેને ઝમીન (શહેર)માંથી હાંકી કાઢો કે જેથી તમારા વાલિદનું ઘ્યાન માત્ર તમારા તરફ થઇ જાય, અને ત્યારબાદ તમે (તોબા કરીને) નેક કૌમ બની જાજો.

[03:01.00]

قَالَ قَآئِلٌ مِّنْهُمْ لَا تَقْتُلُوْا يُوْسُفَ وَاَلْقُوْهُ فِیْ غَيٰبَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ اِنْ كُنْتُمْ فٰعِلِيْنَ‏﴿10﴾‏

૧૦.f1tÕt ft92yuÕtwBt3 rBtLnwBt3 Õttítf14íttuÕtq GtqËtuV ÔtyÕfq1ntu Veø1tGttçtrítÕt3 òwççtu GtÕítrf2ít14ntu çty14Íw1Ë3 ËGGtthítu ELfwLítwBt3 Vtyu2ÕteLt

૧૦.તેઓમાંના એક કહેનારાએ કહ્યું કે જો તમારે કાંઇ કરવુંજ હોય તો યુસુફને મારી ન નાખો, પણ તેને કૂવાની છુપાવવાની જગ્યામાં ફેંકી દો જેથી કોઇ કાફલો તેને લઇ જાય.

[03:23.00]

قَالُوْا يٰۤاَبَانَا مَا لَكَ لَا تَاْمَنَّا عَلٰى يُوْسُفَ وَاِنَّا لَهٗ لَنٰصِحُوْنَ‏﴿11﴾‏

૧૧.f1tÕtq Gtt9 yçttLtt BttÕtf Õttíty3BtLLtt y1ÕttGtqËtuV ÔtELLtÕtnq ÕtLttË2un1qLt

૧૧.તેઓએ કહ્યું અય અમારા વાલિદ! શા કારણે તમે યુસુફ બાબતે અમારા પર ઇત્મેનાન નથી રાખતા જો કે અમે ખરેખર તેની ભલાઇ ચાહનાર છીએ.

[03:39.00]

اَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَّرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَاِنَّا لَهٗ لَحٰفِظُوْنَ‏﴿12﴾‏

૧૨.yh3rËÕntu Bty1Ltt øtŒkGt3 Gth3íty14 ÔtGtÕy1çt3 ÔtELLttÕtnq Õtn1tVuÍ5qLt

૧૨.કાલે તેને અમારી સાથે મોકલ જેથી બરોબર ખાઇ અને રમે ખરેખર અમે તેનું ઘ્યાન રાખશુ.

[03:51.00]

قَالَ اِنِّىْ لَيَحْزُنُنِىْ اَنْ تَذْهَبُوْا بِهٖ وَاَخَافُ اَنْ يَّاْكُلَهُ الذِّئْبُ وَاَنْتُمْ عَنْهُ غٰفِلُوْنَ‏﴿13﴾‏

૧૩.f1tÕt ELLte ÕtGtn14ÍtuLttuLte yLítÍ74nçtq çtune Ôt yÏt1tVtu ykGt0y3ftuÕtnwÍ74Íu8y3çttu Ôt yLítwBt3 y1Lntu øt1tVuÕtqLt

૧૩.તેણે કહ્યું તમે તેને લઇ જાઓ એ વાતથી બેશક મને દુ:ખ થશે, અને મને ડર છે કે ક્યાંક વરૂ તેને ફાડી ખાઇ અને તમે તેનાથી ગાફિલ રહો.

[04:09.00]

قَالُوْا لَئِنْ اَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ اِنَّاۤ اِذًا لَّخٰسِرُوْنَ‏﴿14﴾‏

૧૪.f1tÕtq ÕtELt3 yfÕtnwÍ74 Íu8y3çttu ÔtLtn14Lttu W2Ë14çtítwLt3 ELLtt9 yuÍ7Õt3 ÕtÏt1tËuYLt

૧૪.તેમણે કહ્યું કે અમે એક તાકતવર ગિરોહ છીએ, છતાં જો વરૂ તેને ખાઇ જાય તો અમે ખરેખર નુકસાન ઉઠાવનાર થઇ જશુ.

[04:22.00]

فَلَمَّا ذَهَبُوْا بِهٖ وَاَجْمَعُوْۤا اَنْ يَّجْعَلُوْهُ فِیْ غَيٰبَتِ الْجُبِّ‌ۚ وَاَوْحَيْنَاۤ اِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِاَمْرِهِمْ هٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُوْنَ‏﴿15﴾‏

૧૫.VÕtBBtt Í7nçtq çtune Ôtys3BtW2 ykGGts3y1Õtqntu Veø1tGttçtrítÕt3òwççtu, ÔtyÔt3n1Gt3Ltt yuÕtGt3nu ÕtíttuLtççtu yLLtnwBt3 çtuyBhurnBt3 ntÍt7 ÔtnwBt3 ÕttGt~ytu2YLt

૧૫.પછી કે જ્યારે તેને તેઓ સાથે લઇ ગયા અને તેઓ એકમત થયા કે તે (યુસુફ)ને કૂવામાં છુપાવવાની જગ્યાએ રાખી દે ત્યારે અમોએ તેને વહી કરી કે ખરેખર તું તેઓને ગફલતની હાલતમાં આ મામલો યાદ અપાવીશ.

[04:48.00]

وَجَآءُوْۤ اَبَاهُمْ عِشَآءً يَّبْكُوْنَؕ‏﴿16﴾‏

૧૬.Ôtò9W yçttnwBt3 yu2~tt9ykGt3 GtçfqLt

૧૬. અને રાત પડતાં તેઓ રડતા રડતા તેમના વાલિદ પાસે આવ્યા.

[05:01.00]

‌قَالُوْا يٰۤاَبَانَاۤ اِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوْسُفَ عِنْدَ مَتَاعِنَا فَاَكَلَهُ الذِّئْبُ‌ۚ وَمَاۤ اَنْتَ بِمُؤْمِنٍ لَّنَا وَلَوْ كُنَّا صٰدِقِيْنَ‏﴿17﴾‏

૧૭.f1tÕtq Gtt9 yçttLtt9 ELLtt Í7nçLtt LtMítçtuftu2 Ôtíthf3Ltt GtqËtuV E2LŒ Btíttyu2Ltt VyfÕtnwÍ74 Íu8y3çttu, ÔtBtt9yLít çtuBttuy3BturLtÕt3 ÕtLtt ÔtÕtÔt3 fwLLtt Ë1tŒuf2eLt

૧૭.તેઓએ કહ્યું, અય અમારા વાલિદ! અમે તો હરિફાઇમાં મશગૂલ હતા અને યુસુફને અમારા સામાન પાસે રાખ્યો હતો, પછી તેને વરૂ ખાઇ ગયો, તુ હરગિઝ અમારી વાત નહી માન ભલે પછી અમે સાચા હોઇએ.

[05:32.00]

وَجَآءُوْ عَلٰى قَمِيْصِهٖ بِدَمٍ كَذِبٍ‌ؕ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ اَنْفُسُكُمْ اَمْرًا‌ؕ فَصَبْرٌ جَمِيْلٌ‌ؕ وَاللّٰهُ الْمُسْتَعَانُ عَلٰى مَا تَصِفُوْنَ‏﴿18﴾‏

૧૮.Ôtò9W y1Õtt f1BteËu2ne çtuŒrBtLt3 fÍ8urçtLt3, f1tÕt çtÕt3ËÔt0Õtít3 ÕtfwBt3 yLVtuËtufwBt3 yBt3hLt3, VË1çt3ÁLt3 sBteÕtwLt, ÔtÕÕttnwÕt3 BtwMíty1tLttu y1Õtt BttítËu2VqLt

૧૮.અને તેઓ યુસુફના પહેરણ પર બનાવટી લોહી લગાડી લાવ્યા. તેણે કહ્યું (વાત આ નથી) પરંતુ, તમારા દિલોએ (આ બાબતને તમારા માટે) સુશોભિત બનાવી દીધી છે; માટે સબ્ર બેહતર છે; અને જે કાંઇ તમે બયાન કરો છો તે બાબતમાં અલ્લાહ જ મદદ કરનાર છે.

[05:58.00]

وَجَآءَتْ سَيَّارَةٌ فَاَرْسَلُوْا وَارِدَهُمْ فَاَدْلٰى دَلْوَهٗ‌ ؕ قَالَ يٰبُشْرٰى هٰذَا غُلٰمٌ‌ ؕ وَاَسَرُّوْهُ بِضَاعَةً  ‌ؕ وَاللّٰهُ عَلِيْمٌۢ بِمَا يَعْمَلُوْنَ‏﴿19﴾‏

૧૯.Ôtò9yít3 ËGt0thítwLt3 Vyh3ËÕtqÔtthuŒnwBt3 VyŒ3Õtt ŒÕt3Ôtnq, f1tÕt Gttçtw~t3ht ntÍt7 øttu2ÕttBtwLt3, ÔtyËY0ntu çtuÍ1ty1ítLt3, ÔtÕÕttntu y1ÕteBtwBt3 çtuBttGty14BtÕtqLt

૧૯.અને ત્યાં એક કાફલો આવી પહોંચ્યો, તેમણે પોતાના પાણી કાઢવાવાળાને મોકલ્યો તેણે જઇને પોતાની ડોલ કૂવામાં નાખી. તે બોલી ઉઠ્યો : ખુશખબરી! (એક) નવયુવાન છે, અને (પછી) તેને (વેપારની) વસ્તુ જેમ છુપાવી લીધો; અને તેઓ જે કાંઇ કરતા હતા તેનાથી અલ્લાહ સારી રીતે વાકેફ હતો.

[06:24.00]

وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍۢ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُوْدَةٍ‌ ۚ وَكَانُوْا فِيْهِ مِنَ الزّٰهِدِيْنَ۠ ‏﴿20﴾‏

૨૦.Ôt~thÔt3ntu çtuË7BtrLtBt3 çtÏ14trËLt3 ŒhtnuBt Bty14ŒqŒrítLt3, ÔtftLtq Venu BtuLtÍ3ÍtnuŒeLt

૨૦.અને તેને નજીવી કિંમતે થોડાક (ચાંદીના) દિરહમમાં વેચી નાખ્યો અને તેઓ તે(ના વહેંચાણ)માં કાંઇ રસ ધરાવતા ન હતા.

[06:38.00]

وَقَالَ الَّذِى اشْتَرٰٮهُ مِنْ مِّصْرَ لِامْرَاَتِهٖۤ اَكْرِمِىْ مَثْوٰٮهُ عَسٰٓى اَنْ يَّنْفَعَنَاۤ اَوْ نَتَّخِذَهٗ وَلَدًا‌ ؕ وَكَذٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوْسُفَ فِى الْاَرْضِؗ وَلِنُعَلِّمَهٗ مِنْ تَاْوِيْلِ الْاَحَادِيْثِ‌ؕ وَاللّٰهُ غَالِبٌ عَلٰٓى اَمْرِهٖ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُوْنَ‏﴿21﴾‏

૨૧.Ôtf1tÕtÕt3 ÕtrÍ7~íthtntu rBtBt3 rBtË14h rÕtBt3hyítune9 yf3huBte BtË14Ôttntu y1Ët9 ykGGtLt3Vy1Ltt9 yÔt3 LtíítÏt2uÍnq ÔtÕtŒt, ÔtfÍt7Õtuf Bt¬LLtt ÕtuGtqËtuV rVÕt3yÍuo2 ÔtÕtu Lttuy1ÕÕtuBtnq rBtLt3 íty3ÔterÕtÕt3 yn1tŒeËu8, ÔtÕÕttntu øt1tÕtuçtwLt3 y1Õtt yBhune ÔtÕttrfLLt yf3Ë7hLLttËu ÕttGty14ÕtBtqLt

૨૧.અને મિસરના જે શખ્સે તેને ખરીદયો તેણે પોતાની ઔરતને કહ્યું કે તેને માન આપજે, કદાચને તે આપણા માટે ફાયદાકારક બને. અથવા આપણે તેને આપણો ફરઝંદ બનાવી લઇએ. અને આ રીતે અમોએ ઝમીનમાં યુસુફને (ખાસ) સ્થાન આપ્યું જેથી તેને ખ્વાબની તાબીર શીખવીએ, અને અલ્લાહ પોતાના કામમાં ગાલીબ છે, પરંતુ ઘણા લોકો જાણતા નથી.

[07:28.00]

وَلَمَّا بَلَغَ اَشُدَّهٗۤ اٰتَيْنٰهُ حُكْمًا وَّعِلْمًا‌ ؕ وَكَذٰلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِيْنَ‏﴿22﴾‏

૨૨.ÔtÕtBBtt çtÕtø1t y~twŒ0nq9 ytítGt3Lttntu nw1f3BtkÔt3 ÔtE2Õt3BtLt3, ÔtfÍt7Õtuf Lts3rÍÕt3 Bttun14ËuLteLt

૨૨.અને જ્યારે તે બાલિગ (પરિપકવ) થઇ ગયો ત્યારે અમોએ તેને હિકમત તથા ઇલ્મ અતા કર્યુ અને નેક કીરદારોને અમે આવી રીતે બદલો આપીએ છીએ.

[07:44.00]

وَرَاوَدَتْهُ الَّتِىْ هُوَ فِیْ بَيْتِهَا عَنْ نَّفْسِهٖ وَغَلَّقَتِ الْاَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ‌ؕ قَالَ مَعَاذَ اللّٰهِ‌ اِنَّهٗ رَبِّىْۤ اَحْسَنَ مَثْوَاىَ‌ؕ اِنَّهٗ لَا يُفْلِحُ الظّٰلِمُوْنَ‏﴿23﴾‏

૨૩.ÔthtÔtŒít3nwÕÕtíte ntuÔt VeçtGt3ítunt y1LLtV3Ëune Ôtø1tÕÕtf1rítÕt3 yçÔttçt Ôtf1tÕtít3 nGt3ít Õtf, f1tÕt Bty1tÍ7ÕÕttnu ELLtnq hççte9 yn14ËLt BtË74ÔttGt, ELLtnq ÕttGtwV3Õtun1wÍ54 Í5tÕtuBtqLt

૨૩.અને જેણીના ઘરમાં યુસુફ હતો, તેને પોતાની (શહેવત) માટે તલબ કર્યો, અને દરવાજાઓ બંધ કરી દીધા અને કહ્યું કે આવ તારા માટે તૈયાર છુ, તેણે કહ્યું : હું અલ્લાહની પનાહ ચાહુ છું, મારા પાલનહારે બહેતરીન જગ્યા આપી છે બેશક ઝુલમગાર કામ્યાબ થતા નથી.

[08:15.00]

وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهٖ‌ۚ وَهَمَّ بِهَا‌ لَوْلَاۤ اَنْ رَّاٰ بُرْهَانَ رَبِّهٖ‌ؕ كَذٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّۤوْءَ وَالْفَحْشَآءَ‌ؕ اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِيْنَ‏﴿24﴾‏

૨૪.ÔtÕtf1Œ3 nBBtít3 çtune, ÔtnBBt çtunt ÕtÔt3Õtt9 yh3 hyt çtwh3ntLt hççtune, fÍt7Õtuf ÕtuLtË14huV y1Lt3nwË3Ëq9y ÔtÕt3Vn14~tt9y, ELLtnq rBtLt3yu2çttŒuLtÕt3 BtwÏ14tÕtË2eLt

૨૪.અને ખરેખર તેણીએ તે (યુસુફે)નો ઇરાદો કર્યો, જો તે (યુસુફે) પોતાના પરવરદિગારની ખુલ્લી દલીલ જોઇ લીધી ન હોત તો તે પણ તેણીનો ઇરાદો કરત. આ રીતે (મદદ કરી) જેથી તેનાથી બૂરાઇ તથા બદકારીને દૂર રાખીએ; કારણકે તે અમારા મુખલીસ બંદાઓમાંથી હતો.

[08:43.00]

وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِيْصَهٗ مِنْ دُبُرٍ وَّاَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَا الْبَابِ‌ؕ قَالَتْ مَا جَزَآءُ مَنْ اَرَادَ بِاَهْلِكَ سُوْۤءًا اِلَّاۤ اَنْ يُّسْجَنَ اَوْ عَذَابٌ اَلِيْمٌ‏﴿25﴾‏

૨૫.ÔtMítçtf1Õt3 çttçt Ôtf1Œ0ít3f1BteË1nq rBtLt3 Œtuuçttu®hÔt3 Ôt yÕt3VGtt ËGGtuŒnt ÕtŒÕt3çttçtu, f1tÕtít3 BttsÍt9ytu BtLt3yhtŒ çtuyn3Õtuf Ëq9yLt3 EÕÕtt ykGGtwË3sLt yÔt3 y1Ít7çtwLt3 yÕteBt

૨૫.અને તેઓ બન્ને દરવાજા તરફ દોડ્યા, અને તેણીએ તેનું પહેરણ પાછળથી ફાડી નાખ્યું પછી દરવાજા પાસે તેઓ બન્નેએ તેણીના ધણીને જોયો. તેણીએ કહ્યું કે જે તારી ઔરત સાથે બદીનો ઇરાદો કરે તેની સજા શું હોય શકે સિવાય કે તેને કૈદમાં નાખવામાં આવે અથવા દર્દનાક સજા આપવામાં આવે?

[09:13.00]

قَالَ هِىَ رَاوَدَتْنِىْ عَنْ نَّفْسِىْ‌ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّنْ اَهْلِهَا‌ۚ اِنْ كَانَ قَمِيْصُهٗ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكٰذِبِيْنَ‏﴿26﴾‏

૨૬.f1tÕt nuGt htÔtŒít3Lte y1Lt3 LtV3Ëe Ôt ~tnuŒ ~ttnuŒwBt3 rBtLt3yn3Õtunt, ELt3ftLt f1BteËtu2nw fw1Œ0rBtLt3 ftu2çtturÕtLt3 VË1Œf1ít3 ÔtntuÔt BtuLtÕt3 ftÍu8çteLt

૨૬.તેણે કહ્યું કે તેણીએ મને પોતાની (શહેવત) માટે તલબ કર્યો હતો. તેણીના ખાનદાનમાંથી એક ગવાહી આપનાર એ ગવાહી આપી કે અગર તેનું પહેરણ સામેથી ફાટેલું હોય તો તેણી સાચું બોલે છે અને તે જૂઠાઓમાંથી છે.

[09:37.00]

وَاِنْ كَانَ قَمِيْصُهٗ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ الصّٰدِقِيْنَ‏﴿27﴾‏

૨૭.ÔtELt3ftLt f1BteËtu2nw fw1Œ0rBtLt3ŒtuçtturhLt3 VfÍ7çtít3 ÔtntuÔt BtuLtM1Ë1tŒuf2eLt

૨૭.અને અગર તેનું પહેરણ પાછળથી ફાટેલું હોય તો તેણી જૂઠું બોલે છે અને તે સાચાઓમાંથી છે.

[09:49.00]

فَلَمَّا رَاٰ قَمِيْصَهٗ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ قَالَ اِنَّهٗ مِنْ كَيْدِكُنَّ‌ؕ اِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيْمٌ‏﴿28﴾‏

૨૮.VÕtBBtt hyt f1BteË1nq fw1Œ0rBtLt3ŒtuçtturhLt3 f1tÕt ELLtnq rBtLt3 f1Gt3ŒufwLLt, ELLt fGt3Œ fwLLt y1Í6eBt

૨૮.પછી જ્યારે તેણે તેનું પહેરણ પાછળથી ફાટેલું જોયું ત્યારે કહ્યું કે બેશક આ તમો ઔરતોની મક્કારી છે; બેશક તમારી મક્કારી મોટી હોય છે.

[10:09.00]

يُوْسُفُ اَعْرِضْ عَنْ هٰذَا وَاسْتَغْفِرِىْ لِذَنْۢبِكِ ۖ ‌ۚ اِنَّكِ كُنْتِ مِنَ الْخٰطِٮئِيْنَ۠ ‏﴿29﴾‏

૨૯.GtqËtuVtu yy14rhÍ14 y1Lt3ntÍt7, ÔtMítø14tVuhe ÕtuÍ7Bt3çtufu, ELLtfu fwLítu BtuLtÕt3Ït1títu2ELt

૨૯.અય યુસુફ! તું આ (બનાવ)ને જવા દે; અને અય (ઝુલૈખા!) તું તારા ગુનાહની માફી માંગ, કારણકે તું ખતાકારોમાંથી હતી.

[10:23.00]

وَقَالَ نِسْوَةٌ فِى الْمَدِيْنَةِ امْرَاَتُ الْعَزِيْزِ تُرَاوِدُ فَتٰٮهَا عَنْ نَّفْسِهٖ‌ۚ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا‌ ؕ اِنَّا لَنَرٰٮهَا فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنٍ‏﴿30﴾‏

૩૦.Ôtf1tÕt rLtMÔtítwLt3 rVÕt3BtŒeLtrítBt3 hyítwÕt3 y1ÍeÍu íttuhtÔtuŒtu Víttnt y1LLtV3Ëune, f1Œ3~tø1tVnt nw1ççtLt3, ELLtt ÕtLthtnt VeÍ1ÕttrÕtBt3 BttuçteLt

૩૦.અને શહેરની ઔરતોએ કહ્યું કે મિસરના બાદશાહની બેગમ પોતાના ગુલામને પોતાની તરફ ખેંચે છે, તેણીના દિલમાં તેની મોહબ્બત વસી ગઇ છે; બેશક અમે તેણીને ખુલ્લી ગુમરાહીમાં જોઇએ છીએ.

[10:45.00]

فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ اَرْسَلَتْ اِلَيْهِنَّ وَاَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَاً وَّاٰتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّيْنًا وَّقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ ‌ۚ فَلَمَّا رَاَيْنَهٗۤ اَكْبَرْنَهٗ وَقَطَّعْنَ اَيْدِيَهُنَّؗ وَقُلْنَ حَاشَ لِلّٰهِ مَا هٰذَا بَشَرًا ؕ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا مَلَكٌ كَرِيْمٌ‏﴿31﴾‏

૩૧.VÕtBBtt ËBtuy1ít3 çtuBt¢urnLLt yh3ËÕtít3 yuÕtGt3rnLLt Ôt yy14 ítŒít3 ÕtnwLLt Btwíítfyk Ôt3 Ôtytítít3 fwÕÕt Ôttnu2ŒrítBt3 rBtLt3nwLLt rËf3feLtkÔt3 Ôtf1tÕtrítÏ14tÁs3 y1ÕtGt3rnLLt, VÕtBBtt hyGt3Ltn9q yf3çth3Ltnq9 Ôtf1í1ít1y14Lt yGt3ŒuGtnwLLt Ôtfw1ÕLt n1t~t rÕtÕÕttnu BttntÍt7 çt~thLt3, ELt3nt7Ít9 EÕÕtt BtÕtfwLt3 fheBt

૩૧.પછી જ્યારે તેણીએ તેણીઓના મક્ર (મેણાં ટોણાં) સાંભળ્યા ત્યારે તેણીઓને બોલાવી અને તેણીઓ માટે (કિંમતી) ટેકો દેવાના તકીયા તૈયાર કર્યા, પછી તેઓમાંથી દરેકને છરી આપી, અને (યુસુફને) કહ્યું કે તું તેમની સામે નીકળી આવ. પછી જ્યારે ઔરતોએ તેને જોયો ત્યારે તે મહાન દેખાયો, તેણીઓએ પોત પોતાના હાથ કાપી નાખ્યા, અને બોલી ઉઠી અલ્લાહ પાક છે આ ઇન્સાન નથી; આ એક મોહતરમ ફરિશ્તો છે.

[11:30.00]

قَالَتْ فَذٰلِكُنَّ الَّذِىْ لُمْتُنَّنِىْ فِيْهِ‌ؕ وَ لَقَدْ رَاوَدْتُّهٗ عَنْ نَّفْسِهٖ فَاسْتَعْصَمَ‌ؕ وَلَئِنْ لَّمْ يَفْعَلْ مَاۤ اٰمُرُهٗ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُوْنًا مِّنَ الصّٰغِرِيْنَ‏﴿32﴾‏

૩૨.f1tÕtít3 V Ít7ÕtufwLLtÕt3 ÕtÍ8e ÕtwBítwLLtLte Venu, ÔtÕtf1Œ3 htÔtííttunq y1LLtV3Ëune VË3 íty14Ë1Bt, ÔtÕtEÕÕtBt3GtV3y1Õt3 Btt9 ytBttuhtunq Õt GtwË3sLtLLt ÔtÕt GtfqLtBt3 BtuLtË14 Ë1tøt2uheLt

૩૨.તેણીએ કહ્યું કે આ એ જ છે કે જેના સંબંધમાં તમે મારી મલામત કરતા હતા કે મે તેને (બદઇરાદાથી) મારી તરફ ખેંચ્યો પણ તેને પરહેઝ કરી જો તે મારા હુકમ પર અમલ નહી કરે તો તેને ખરેખર કૈદ કરવામાં આવશે અને ખરેખર તે ઝલીલ થઇ જશે.

[12:00.00]

قَالَ رَبِّ السِّجْنُ اَحَبُّ اِلَىَّ مِمَّا يَدْعُوْنَنِىْۤ اِلَيْهِ‌ۚ وَاِلَّا تَصْرِفْ عَنِّىْ كَيْدَهُنَّ اَصْبُ اِلَيْهِنَّ وَاَكُنْ مِّنَ الْجٰهِلِيْنَ‏﴿33﴾‏

૩૩.f1tÕt hÂççtË3 rËs3Lttu yn1ççttu yuÕtGGt rBtBt0t GtŒ3W2LtLte yuÕtGt3nu, ÔtEÕÕtt ítË14rhV3 y1LLte f1Gt3ŒnwLLt yË14çttu yuÕtGt3rnLLt ÔtyfwBt3 BtuLtÕt3 ònuÕteLt

૩૩.તેણે કહ્યું : અય મારા પરવરદિગાર જેના તરફ તેણીઓ મને બોલાવે છે તેના કરતાં કૈદખાનું મને વધારે પસંદ છે અને જો તેણીઓની મક્કારીને મારાથી પલટાવીશ નહી તો હું તેણીઓ તરફ ઢળી જઇશ અને જાહીલોમાંથી થઇ જઇશ.

[12:23.00]

فَاسْتَجَابَ لَهٗ رَبُّهٗ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ‌ؕ اِنَّهٗ هُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ‏﴿34﴾‏

૩૪.VMítòçtÕtnq hççttunq VË1hV y1Lntu fGt3ŒnwLLt, ELLtnq ntuÔtMËBteW2Õt3 y1ÕteBt

૩૪.ત્યારબાદ તે (યુસૂફ)ના પરવરદિગારે તેની દુઆ કબૂલ કરી અને તે ઔરતોની મક્કારી તેનાથી પલટાવી દીધી; બેશક તે સાંભળનાર, જાણનાર છે.

[12:38.00]

ثُمَّ بَدَا لَهُمْ مِّنْۢ بَعْدِ مَا رَاَوُا الْاٰيٰتِ لَيَسْجُنُنَّهٗ حَتّٰى حِيْنٍ۠ ‏﴿35﴾‏

૩૫.Ë7wBt0 çtŒtÕtnwBt3 rBtBt3çty14Œu Btt hyÔtwÕt3 ytGttítu ÕtGtË3òuLtLLtnq n1ííttn2eLt

૩૫.પછી (યુસુફની પાકીઝગીની) નિશાનીઓ જોઇ લીધા બાદ પણ તેને એક મુદ્દત સુધી કેદ કરવાનો નિર્ણય લીધો.

[12:52.00]

وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيٰنِ‌ؕ قَالَ اَحَدُهُمَاۤ اِنِّىْۤ اَرٰٮنِىْۤ اَعْصِرُ خَمْرًا‌ ۚ وَقَالَ الْاٰخَرُ اِنِّىْۤ اَرٰٮنِىْۤ اَحْمِلُ فَوْقَ رَاْسِىْ خُبْزًا تَاْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ‌ ؕ نَبِّئْنَا بِتَاْوِيْلِهٖ ۚ اِنَّا نَرٰٮكَ مِنَ الْمُحْسِنِيْنَ‏﴿36﴾‏

૩૬.ÔtŒÏ1tÕt Bty1nwË3rËs3Lt VítGttLtu, f1tÕt yn1ŒtuntuBtt ELLte9 yht9Lte yy14Ëu2htu Ï1tBhLt3, Ôtf1tÕtÕt3 ytÏ1thtu ELLte9 yht9Lte yn14BtuÕttu VÔt3f1 hy3Ëe Ït1wçÍLt3 íty3ftuÕtwít14 ít1Gt3htu rBtLntu, Ltççtuy3Ltt çtu íty3ÔteÕtune, ELLtt Lthtf BtuLtÕBttun14ËuLteLt

૩૬.અને કૈદખાનામાં તેની સાથે બે જવાનો દાખલ થયા; તેઓમાંના એકે કહ્યું કે બેશક મેં (ખ્વાબમાં) જોયું કે હું દ્રાક્ષ નીચોવી શરાબ બનાવી રહ્યો છું અને બીજાએ કહ્યું કે મેં (ખ્વાબમાં) જોયું છે કે મેં મારા માથા પર રોટલી ઊંચકી છે, જેમાંથી પરીન્દાઓ ખાય છે; તેની તાબીર તું અમને જણાવ; બેશક અમે તને નેક કિરદારવાળાઓમાંથી જોઇએ છીએ.

[13:36.00]

قَالَ لَا يَاْتِيْكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقٰنِهٖۤ اِلَّا نَبَّاْتُكُمَا بِتَاْوِيْلِهٖ قَبْلَ اَنْ يَّاْتِيَكُمَا‌ ؕ ذٰ لِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِىْ رَبِّىْ ؕ اِنِّىْ تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَهُمْ بِالْاٰخِرَةِ هُمْ كٰفِرُوْنَ‏﴿37﴾‏

૩૭.f1tÕt ÕttGty3íte ftuBtt ít1y1tBtwLt3 ítwh3Íf1tLtune9 EÕÕtt Ltççty3íttuftuBtt çtuíty3ÔteÕtune f1çÕt ykGt3Gty3ítu GtftuBtt, Ít7ÕtuftuBtt rBtBt0t y1ÕÕtBtLte hççte, ELLte íthf3íttu rBtÕÕtít f1Ôt3rBtÕt3 ÕttGttuy3BtuLtqLt rçtÕÕttnu ÔtnwBt3 rçtÕt3ytÏt2uhítu nwBt3 ftVuYLt

૩૭.તેણે કહ્યું કે તમને આપવામાં આવતુ ખાવાનુ નહી આવે તે પહેલા હુ તમને તાબીર બતાવી દઇશ, આ ઇલ્મ મારા પરવરદિગારે મને શીખવ્યુ છે, મેં તે લોકોના રસ્તાને છોડી દીધો કે જેઓ અલ્લાહ પર ઇમાન રાખતા નથી અને કયામતનો પણ ઇન્કાર કરનારા છે.

[14:13.00]

وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ اٰبَآءِىْۤ اِبْرٰهِيْمَ وَاِسْحٰقَ وَيَعْقُوْبَ‌ؕ مَا كَانَ لَنَاۤ اَنْ نُّشْرِكَ بِاللّٰهِ مِنْ شَىْءٍ‌ؕ ذٰلِكَ مِنْ فَضْلِ اللّٰهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُوْنَ‏﴿38﴾‏

૩૮.Ôtíítçty14íttu rBtÕÕtít ytçtt9E EçtútneBt Ôt EMn1tf Ôt Gty14f1qçt, BttftLt ÕtLtt9 yLLtw~huf rçtÕÕttnu rBtLt3 ~tGt3ELt3, Ít7Õtuf rBtLt3 VÍ14rÕtÕÕttnu y1ÕtGt3Ltt Ôty1ÕtLLttËu ÔtÕttrfLLt yf3Ë7hLLttËu ÕttGt~ftuYLt

૩૮.અને હું મારા બાપદાદા ઇબ્રાહીમ તથા ઇસ્હાક તથા યાકૂબના મઝહબની તાબેદારી કરૂં છું. અમારા માટે યોગ્ય નથી કે અમે કોઇને પણ અલ્લાહના શરીક બનાવીએ. આ અમારા ઉપર તથા બધા ઇન્સાનો પર અલ્લાહનો ફઝલ છે, પરંતુ ઘણાંખરા લોકો શુક્ર કરતા નથી.

[14:53.00]

يٰصَاحِبَىِ السِّجْنِ ءَاَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُوْنَ خَيْرٌ اَمِ اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُؕ‏﴿39﴾‏

૩૯.GttË1tnu2çtrGtË3rËs3Ltu yyh3çttçtwBt3 BttuítVh3hufq1Lt Ï1tGt3ÁLt3 yrBtÕÕttnwÕt3 Ôttnu2ŒwÕt3 f1n3nth

૩૯.અય મારા કૈદખાનાના બન્ને સાથીઓ! શું જુદા જુદા ખુદાઓ સારા છે કે (દરેક ચીઝો ઉપર) છવાઇ જનાર એક અલ્લાહ ?

[15:07.00]

مَا تَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِهٖۤ اِلَّاۤ اَسْمَآءً سَمَّيْتُمُوْهَاۤ اَنْتُمْ وَ اٰبَآؤُكُمْ مَّاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطٰنٍ‌ؕ اِنِ الْحُكْمُ اِلَّا لِلّٰهِ‌ؕ اَمَرَ اَلَّا تَعْبُدُوْۤا اِلَّاۤ اِيَّاهُ‌ؕ ذٰلِكَ الدِّيْنُ الْقَيِّمُ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُوْنَ‏﴿40﴾‏

૪૦.Bttíty14çttuŒqLt rBtLŒqLtune9 EÕÕtt9 yMBtt9yLt3 ËBt0Gt3íttuBtqnt9 yLítwBt3 Ôtytçtt9ytufwBt3 Btt9yLt3ÍÕtÕÕttntu çtunt rBtLt3 ËwÕít1trLtLt3, yurLtÕt3n1wf3Bttu EÕÕttrÕtÕÕttnu, yBth yÕÕtt íty14çttuŒq9 EÕÕtt9 EGGttntu, Ít7ÕtufŒ3ŒeLtwÕt3 f1GGtuBttu ÔtÕttrfLt0 yf3Ë7hLLttËu ÕttGty14ÕtBtqLt

૪૦.તમો તે નામો સિવાય કોઇની ઇબાદત નથી કરતા કે જે તમો તથા તમારા બાપ દાદાઓએ ઘડી કાઢયા છે, જેમના માટે અલ્લાહે કાંઇ દલીલ નાઝિલ કરી નથી; ફેસલાનો હક ફકત અલ્લાહને જ છે; તેણે હુકમ આપ્યો છે કે તમે તેના સિવાય કોઇની ઇબાદત કરો નહિ; આ જ સાબિત (અડગ) દીન છે પરંતુ ઘણાખરા લોકો જાણતા નથી.

[16:09.00]

يٰصَاحِبَىِ السِّجْنِ اَمَّاۤ اَحَدُكُمَا فَيَسْقِىْ رَبَّهٗ خَمْرًا‌ۚ وَاَمَّا الْاٰخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَاْكُلُ الطَّيْرُ مِنْ رَّاْسِهٖ‌ؕ قُضِىَ الْاَمْرُ الَّذِىْ فِيْهِ تَسْتَفْتِيٰنِؕ‏﴿41﴾‏

૪૧.GttË1tnu2çtrGtË3 rËs3Ltu yBBtt9 yn1ŒtuftuBtt VGtË3f2e hççtnq Ï1tBt3hLt, ÔtyBBtÕt3 ytÏ1thtu VGtwË14Õtçttu Víty3ftuÕtwít14 ít1Gt3htu rBth3 hy3Ëune, ftu2Íu2GtÕt3 yBÁÕÕtÍ8e Venu ítMítV3ítuGttLt

૪૧.અય મારા કૈદખાનાના બન્ને સાથીઓ! તમારામાંનો એક તો (આઝાદ થઇ) પોતાના માલિકને શરાબ પીવડાવશે; અને બીજાને ફાંસીએ લટકાવવામાં આવશે, પછી તેના માથામાંથી પરીન્દાઓ ખાશે: ફેંસલો થઇ ચૂક્યો છે કે જેના વિશે તમે બંને સવાલ કરતા હતા.

[16:34.00]

وَقَالَ لِلَّذِىْ ظَنَّ اَنَّهٗ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِىْ عِنْدَ رَبِّكَؗ فَاَنْسٰٮهُ الشَّيْطٰنُ ذِكْرَ رَبِّهٖ فَلَبِثَ فِى السِّجْنِ بِضْعَ سِنِيْنَ۠ ‏﴿42﴾‏

૪૨.Ôtf1tÕt rÕtÕÕtÍ8e Í5LLt yLLtnq LttrsBt3 rBtLntuBtÍ74fwh3Lte E2LŒ hççtuf, VyLËtnw~t3 ~tGt3ít1tLttu rÍ7f3h hççtune VÕtçtuË rVÂMËs3Ltu rçtÍ14y1 ËuLteLt

૪૨.અને તે બંનેમાંથી જેના છૂટી જવાનું તેને ઇલ્મ હતું તે (કેદી)ને તેણે કહ્યું: તારા માલિક પાસે મને યાદ કરજે, પછી શેતાને તેને તે (માલિક પાસે યાદ કરવાનુ) ભૂલાવી દીધું, તેથી તે (યુસુફ) અમુક વર્ષો કૈદમાં રહ્યો.

[16:57.00]

وَقَالَ الْمَلِكُ اِنِّىْۤ اَرٰى سَبْعَ بَقَرٰتٍ سِمَانٍ يَّاْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَّسَبْعَ سُنْۢبُلٰتٍ خُضْرٍ وَّاُخَرَ يٰبِسٰتٍ‌ؕ يٰۤاَيُّهَا الْمَلَاُ اَفْتُوْنِىْ فِیْ رُءْيَاىَ اِنْ كُنْتُمْ لِلرُّءْيَا تَعْبُرُوْنَ‏﴿43﴾‏

૪૩.Ôtf1tÕtÕt3 BtÕtuftu ELLte9 yht Ë1çy1 çtf1htrítLt3 ËuBtt®LtGt3 Gty3ftuÕttunwLLt Ëçt3W2Lt3 yu2òVwkÔt3 ÔtËçt3y1 ËwkBçttuÕtrítLt3 Ï1twÍ14®hÔt3 Ôtytu2Ï1th Gtt çtuËtrítLt3, Gtt9 yGGttunÕt3 BtÕtytu yV3ítqLte Vehtuy3GttGt ELfwLítwBt3 rÕth3htuy3Gtt íty14çttuYLt

૪૩.અને બાદશાહે કહ્યું : બેશક મેં (સપનામાં) સાત જાડી ગાયો જોઇ કે જે સાત દૂબળી ગાયોને ખાતી હતી : અને સાત લીલાછમ ડુંડા જોયા તથા બીજા સાત સૂકા (તેને વીંટાળેલ છે) અય મારા સરદારો જો તમે તાબીર જાણતા હોવ તો મારા સપના બાબતે તમારો મત આપો.

[17:33.00]

قَالُوْۤا اَضْغَاثُ اَحْلَامٍۚ وَمَا نَحْنُ بِتَاْوِيْلِ الْاَحْلَامِ بِعٰلِمِيْنَ‏﴿44﴾‏

૪૪.f1tÕt9q yÍ14øt1tËt8u yn14ÕttrBtLt3, ÔtBtt Ltn14Lttu çtu íty3ÔterÕtÕt3 yn14ÕttBtu çtuy1tÕtuBteLt

૪૪.તેમણે જવાબ આપ્યો (આ) ગૂંચવણ ભરેલા સ્વપ્નો (છે), અને અમે (આવા) સ્વપ્નોની તાબીર જાણતા નથી.

[17:46.00]

وَقَالَ الَّذِىْ نَجَا مِنْهُمَا وَادَّكَرَ بَعْدَ اُمَّةٍ اَنَا اُنَبِّئُكُمْ بِتَاْوِيْلِهٖ فَاَرْسِلُوْنِ‏﴿45﴾‏

૪૫.Ôtf1tÕtÕÕtÍ8e Ltò rBtLntuBtt ÔtŒ0fh çty14Œ WBBtrítLt3 yLtt ytuLtççtuytufwBt3 çtuítyÔteÕtune Vyh3ËuÕtqLt

૪૫.અને બંને (કેદીઓ)માંથી છુટીને આવેલાએ (લાંબી) મુદ્દત બાદ તેણે (યુસુફને) યાદ કરતાં કહ્યું કે હું તમને આની તાબીર જણાવીશ, માટે મને (યુસુફ પાસે) મોકલો.

[18:01.00]

يُوْسُفُ اَيُّهَا الصِّدِّيْقُ ا فْتِنَا فِیْ سَبْعِ بَقَرٰتٍ سِمَانٍ يَّاْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَّسَبْعِ سُنْۢبُلٰتٍ خُضْرٍ وَّاُخَرَ يٰبِسٰتٍ ۙ لَّعَلِّىْۤ اَرْجِعُ اِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُوْنَ‏﴿46﴾‏

૪૬.GtwËtuVtu yGGttunË14 rË1Œe0ftu2 yV3ítuLtt Ve Ëçt3yu2 çtf1htrítLt3 ËuBttrLtk Gt0y3ftuÕttunwLLt Ëçt3W2Lt3 yu2òVwkÔt ÔtËçyu2 ËwBt3çttuÕttrítLt3 Ï1twÍ14®hÔt3 ÔtytuÏ1th GttçtuËtrítÕt3 Õty1ÕÕte9 yh3suyt2u yuÕtLLttËu Õty1ÕÕtnwBt3 Gty14ÕtBtqLt

૪૬.અય યુસુફ! અય બહુ જ સાચુ બોલનાર (આ સપના બાબતે) અમને તારો મત આપ કે સાત જાડી ગાયોને સાત દૂબળી, પાતળી ગાયો ખાતી હતી અને સાત લીલાંછમ ડૂંડા અને બીજા સાત સૂકાં (વીંટળાયેલ છે) જેથી હું લોકો પાસે પાછો જાઉં, કદાચ તેઓ પણ જાણી લે.

[18:32.00]

قَالَ تَزْرَعُوْنَ سَبْعَ سِنِيْنَ دَاَبًا‌ۚ فَمَا حَصَدْتُّمْ فَذَرُوْهُ فِیْ سُنْۢبُلِهٖۤ اِلَّا قَلِيْلًا مِّمَّا تَاْكُلُوْنَ‏﴿47﴾‏

૪૭.f1tÕt ítÍ3hW2Lt Ëçy1 ËuLteLt ŒyçtLt3, VBttn1Ë1ít0wBt3 VÍ7Yntu Ve ËwBçttuÕtune9 EÕÕtt f1ÕteÕtBt3 rBtBBtt íty14ftuÕtqLt

૪૭.તેણે કહ્યું કે તમે સાત વર્ષ સુધી (સતત) ખેતી કરતા રહેશો, પછી જે (ખેતી)ની લણણી કરો તેને તેનાજ ડૂંડામાં રહેવા દેજો, સિવાય કે જે થોડું તમારા ખાવાના કામમાં આવે.

[18:56.00]

ثُمَّ يَاْتِىْ مِنْۢ بَعْدِ ذٰلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَّاْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ اِلَّا قَلِيْلًا مِّمَّا تُحْصِنُوْنَ‏﴿48﴾‏

૪૮.Ë7wBBt Gty3íte rBtBçty14Œu Ít7Õtuf Ëçt3W2Lt3 ~tuŒtŒwkGt3 Gty3fwÕLt Bttf1ŒBítwBt3 ÕtnwLLt EÕÕtt f1ÕteÕtBt3 rBtBBtt íttun14Ëu2LtqLt

૪૮.પછી તે બાદ સાત વર્ષ સખ્તાઇ (દુષ્કાળ)ના આવશે એટલે તમોએ આના માટે જે કાંઇ પહેલાંથી સાચવીને રાખ્યું હશે તે ખવાય જશે, સિવાય થોડુ કે જે તમે સાચવી રાખ્યું હશે.

[19:19.00]

ثُمَّ يَاْتِىْ مِنْۢ بَعْدِ ذٰلِكَ عَامٌ فِيْهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيْهِ يَعْصِرُوْنَ۠ ‏﴿49﴾‏

૪૯.Ëw7BBt Gty3íte rBtBçty14Œu Í7tÕtuf y1tBtwLt3 Venu Gttuøt1tË7wLLttËtu ÔtVenu Gty14Ëu2YLt

૪૯.ત્યારબાદ એક એવું વર્ષ આવશે કે જેમાં લોકો માટે વરસાદ થશે અને જેમાં તેઓ (ફળોને) નીચોવશે.

[19:34.00]

وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُوْنِىْ بِهٖ‌ۚ فَلَمَّا جَآءَهُ الرَّسُوْلُ قَالَ ارْجِعْ اِلٰى رَبِّكَ فَسْئَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ الّٰتِىْ قَطَّعْنَ اَيْدِيَهُنَّ‌ؕ اِنَّ رَبِّىْ بِكَيْدِهِنَّ عَلِيْمٌ‏﴿50﴾‏

૫૦.Ôtf1tÕtÕt3 BtÕtuftuy3ítqLte çtune, VÕtBBtt ò9ynwh3 hËqÕttu f1tÕth3suy14 yuÕtt hççtuf VË3yÕntu Btt çttÕtwLt3 rLtMÔtrítÕÕttíte f1í1ít1y14Lt yGt3ŒuGtnwLLt, ELLt hççte çtufGt3ŒurnLLt y1ÕteBt

૫૦.અને બાદશાહે કહ્યુ કે તેને મારી પાસે લઇ આવો. પછી જ્યારે તે કાસીદ તેની પાસે આવ્યો ત્યારે તેણે કહ્યું કે તું તારા માલિક પાસે પાછો જા. તેને આ સવાલ કર કે તે ઔરતો કે જેમણે પોત પોતાના હાથ કાપી નાખ્યા હતા તેનો બનાવ શું હતો ? બેશક મારો પરવરદિગાર તેણીઓની મક્કારીને જાણે છે.

[20:01.00]

قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ اِذْ رَاوَدْتُّنَّ يُوْسُفَ عَنْ نَّفْسِهٖ‌ؕ قُلْنَ حَاشَ لِلّٰهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِنْ سُوْۤءٍ‌ ؕ قَالَتِ امْرَاَتُ الْعَزِيْزِ الْئٰنَ حَصْحَصَ الْحَقُّؗ اَنَا رَاوَدْتُّهٗ عَنْ نَّفْسِهٖ وَاِنَّهٗ لَمِنَ الصّٰدِقِيْنَ‏﴿51﴾‏

૫૧.f1tÕt Btt Ï1tít14çttufwLLt EÍ38 htÔtít3íítwLLt GtqËtuV y1LLtV3Ëune, fw1ÕLt nt~t rÕtÕÕttnu Btty1rÕtBLtt y1ÕtGt3nu rBtLËq9ELt, f1tÕtrítBhyítwÕt3 y1ÍerÍÕt3ytLt n1Ë14n1Ë1Õt3n1f14ft2u yLtt htÔtíttu0nq y1Lt3LtV3Ëune ÔtELLtnq Õt BtuLtM1Ë1tŒuf2eLt

૫૧.તે (બાદશાહે ઔરતોને બોલાવી)ને કહ્યુ તમોએ જયારે યુસુફને (શહેવત માટે) તલબ કર્યો ત્યારે તમારી સાથે શુ બન્યુ હતુ? તેણીઓએ કહ્યું કે અલ્લાહ પાક છે, અમોએ તેનામાં કંઇપણ બૂરાઇ જોઇ ન હતી. મિસરના અઝીઝની બેગમે કહ્યુ કે હવે હક જાહેર થઇ ગયું; મેં જ તેને મારી પોતાની (શહેવત) માટે તલબ કર્યો હતો, અને બેશક! તે સાચાઓમાંથી છે.

[20:36.00]

ذٰلِكَ لِيَعْلَمَ اَنِّىْ لَمْ اَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَاَنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِىْ كَيْدَ الْخَآئِنِيْنَ‏﴿52﴾‏

૫૨.Ít7Õtuf ÕtuGty14ÕtBt yLLte ÕtBt3yÏ1twLntu rçtÕø1tGt3çtu Ôt yLLtÕÕttn ÕttGtn3Œe fGt3ŒÕt3 Ït92tyuLteLt

૫૨.આ એ માટે કે તે જાણી લે કે મેં તેની પીઠ પાછળ તેના હકમાં કાંઇ ખયાનત કરી નથી અને એ કે અલ્લાહ ખયાનત કરનારાઓની મક્કારીને (કામ્યાબી તરફ) હિદાયત આપતો નથી.

[20:51.00]

وَمَاۤ اُبَرِّئُ نَفْسِىْ‌ۚ اِنَّ النَّفْسَ لَاَمَّارَةٌۢ بِالسُّوْٓءِ اِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّىْ ؕاِنَّ رَبِّىْ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ‏﴿53﴾‏

૫૩.ÔtBtt9 ytuçthuoytu LtVËe ELLtLt3 LtV3Ë ÕtyBt0thítwBt3 rçtMËq9yu EÕÕtt Btthnu2Bt hççte, ELLthççte ø1tVwÁh3hn2eBt

૫૩.અને હું મારા નફસને બૂરાઇથી પાક નથી ગણતો કારણકે (સરકશ) નફસ બદી (કરવા)નો હુકમ કરે છે, સિવાય કે જેના પર મારા પરવરદિગારે દયા કરી હોય, બેશક મારો પરવરદિગાર ગફુરૂર રહીમ છે.

[21:16.00]

وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُوْنِىْ بِهٖۤ اَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِىْ‌ۚ‌ فَلَمَّا كَلَّمَهٗ قَالَ اِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِيْنٌ اَمِيْنٌ‏﴿54﴾‏

૫૪.Ôtf1tÕtÕt3 BtÕtuftuy3ítqLte çtune9 yË3ítÏ14trÕtË14ntu ÕtuLtV3Ëe, VÕtBBtt fÕÕtBtnq f1tÕt ELLtfÕt3 GtÔt3Bt ÕtŒGt3Ltt BtfeLtwLt3yBteLt

૫૪.અને બાદશાહે કહ્યું કે તેને મારી પાસે લઇ આવો, હું તેને મારો ખાસ બનાવી રાખીશ. પછી જ્યારે તેણે તેની સાથે વાતચીત કરી ત્યારે કહ્યું કે બેશક આજના દિવસે તમારો અમારી પાસે બુલંદ દરજ્જો છે અને તમે અમાનતદાર છો.

[21:34.00]

قَالَ اجْعَلْنِىْ عَلٰى خَزَآئِنِ الْاَرْضِ‌ۚ اِنِّىْ حَفِيْظٌ عَلِيْمٌ‏﴿55﴾‏

૫૫.f1tÕts3yÕLte y1Õtt Ï1tÍt9yurLtÕt3yÍuo2 ELLte n1VeÍ5wLt3 y1ÕteBt

૫૫.તેણે કહ્યું કે ઝમીનના ખજાનાઓ પર મને મુકર્રર કરી દે, ખરેખર હું જાણકાર સંભાળ રાખનારો છું.

[21:45.00]

وَكَذٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوْسُفَ فِى الْاَرْضِ‌ۚ يَتَبَوَّاُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَآءُ‌ ؕ نُصِيْبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَّشَآءُ‌ۚ وَلَا نُضِيْعُ اَجْرَ الْمُحْسِنِيْنَ‏﴿56﴾‏

૫૬.ÔtfÍt7Õtuf Btf0LLtt ÕtuGtqËtuV rVÕyÍu2o, GtítçtÔÔtytu rBtLnt n1Gt3Ëtu8 Gt~tt9ytu, LttuË2eçttu çtuhn14BtítuLtt BtLt3Lt~tt9ytu ÔtÕttLttuÍ2eyt2u ys3hÕt3 Bttun14ËuLteLt

૫૬.અને આવી રીતે અમોએ યુસુફને તે ઝમીનમાં કુદરત આપી કે તેમાં જ્યાં ચાહે તે રહે; અમે જેને ચાહીએ છીએ તેના ઉપર અમારી રહેમત નાઝિલ કરીએ છીએ અને નેકી કરનારનો અજ્ર બરબાદ નથી કરતા.

[22:07.00]

وَلَاَجْرُ الْاٰخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَكَانُوْا يَتَّقُوْنَ۠ ‏﴿57﴾‏

૫૭.ÔtÕtysÁÕt3 y1tÏtu2hítu Ï1tGt3ÁÕt3 rÕtÕÕtÍ8eLt ytBtLtq ÔtftLtq Gtíítfq1Lt

૫૭.અને ખરેખર જે લોકો ઇમાન લાવ્યા છે તથા અલ્લાહ(ની નાફરમાની)થી બચતા રહે છે તેમના માટે આખેરતનો બદલો બેહતર છે.

[22:17.00]

وَجَآءَ اِخْوَةُ يُوْسُفَ فَدَخَلُوْا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهٗ مُنْكِرُوْنَ‏﴿58﴾‏

૫૮.Ôtò9y EÏ1Ôtíttu GtqËtuV VŒÏ1tÕtq y1ÕtGt3nu Vy1hVnwBt3 ÔtnwBt3 Õtnq BtwLt3fuYLt

૫૮.અને યુસુફના ભાઇઓ (મિસર) આવ્યા અને તેની પાસે પહોંચ્યા, પછી તેને તેઓને ઓળખી લીધા પણ તેઓએ તેને ન ઓળખ્યા.

[22:30.00]

وَ لَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُوْنِىْ بِاَخٍ لَّكُمْ مِّنْ اَبِيْكُمْ‌ۚ اَلَا تَرَوْنَ اَنِّىْۤ اُوْفِی الْكَيْلَ وَاَنَا خَيْرُ الْمُنْزِلِيْنَ‏﴿59﴾‏

૫૯.ÔtÕtBt0t sn0ÍnwBt3 çtusntÍurnBt7 f1tÕty3ítqLte çtu yrÏt1Õt3 ÕtfwBt3 rBtLt3yçtefwBt3, yÕtt íthÔt3Lt yLLte9 W rVÕfGt3Õt ÔtyLtt Ï1tGt3ÁÕt3 BtwLÍuÕteLt

૫૯.અને જ્યારે તેને તેઓનો સામાન તૈયાર કર્યો ત્યારે તેણે કહ્યું કે તમારા વાલિદ તરફથી સાવકા ભાઇને મારી પાસે લેતા આવજો, શું તમે નથી જોતા કે હું પૂરેપૂરૂં માપ આપું છું, અને હું બહેતરીન મહેમાન નવાઝ પણ છું!?

[22:52.00]

فَاِنْ لَّمْ تَاْتُوْنِىْ بِهٖ فَلَا كَيْلَ لَكُمْ عِنْدِىْ وَلَا تَقْرَبُوْنِ‏﴿60﴾‏

૬૦.VEÕÕtBt3 íty3ítqLte çtune VÕttfGt3Õt ÕtfwBt3 E2LŒe ÔtÕtt ítf14hçtqLt

૬૦.અને જો તમે તેને મારી પાસે નહિ લાવો તો તમારા માટે મારી પાસે કાંઇ માપ (અનાજ) હશે નહિ, અને મારી નજીક આવશો નહિ.

[23:03.00]

قَالُوْا سَنُرَاوِدُ عَنْهُ اَبَاهُ وَاِنَّا لَفَاعِلُوْنَ‏﴿61﴾‏

૬૧.f1tÕtq ËLttuhtÔtuŒtu y1Lntu yçttntu ÔtELLtt ÕtVtyu2ÕtqLt

૬૧.તેમણે કહ્યું કે અમે તેના સંબંધમાં તેના વાલિદ સાથે વાતચીત કરશુ અને બેશક અમે આ (કામ) અંજામ આપશું.

[23:12.00]

وَقَالَ لِفِتْيٰنِهِ اجْعَلُوْا بِضَاعَتَهُمْ فِیْ رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُوْنَهَاۤ اِذَا انْقَلَبُوْۤا اِلٰٓى اَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُوْنَ‏﴿62﴾‏

૬૨.Ôtf1tÕt ÕturVít3GttLturns3y1Õtq çtuÍ1ty1ítnwBt3 Vehun1tÕturnBt3 Õt1yÕÕtnwBt3 GtyhuVqLtnt9 yuÍ7Lt3 f1Õtçt9q yuÕtt9 yn3ÕturnBt3 Õty1ÕÕtnwBt3 Gth3suW2Lt

૬૨.અને તેણે પોતાના ખાદીમોને કહી દીધું કે તેમની કિંમત (જેને તેઓએ અનાજના માપ બદલ ચૂકવી છે તેને) પણ તેમના સામાનમાં મૂકી દો કે જેથી જ્યારે તેઓ પાછા ફરીને પોતાના કુટુંબીઓ પાસે જાય ત્યારે તેઓ તેને ઓળખી લે (અને) કદાચને પાછા ફરે.

[23:37.00]

فَلَمَّا رَجَعُوْۤا اِلٰٓى اَبِيْهِمْ قَالُوْا يٰۤاَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَاَرْسِلْ مَعَنَاۤ اَخَانَا نَكْتَلْ وَاِنَّا لَهٗ لَحٰفِظُوْنَ‏﴿63﴾‏

૬૩.VÕtBBtt hsW2 yuÕtt9 yçternBt3 f1tÕtq Gtt9yçttLtt BttuLtuy1 rBtÒtÕt3 fGt3Õttu Vyh3rËÕt3 Bty1Ltt9 yÏt1tLtt Ltf3ítÕt3 ÔtELLttÕtnq Õtn1tVuÍq5Lt

૬૩.પછી જ્યારે તેઓ તેમના વાલિદ પાસે પાછા આવ્યા ત્યારે કહ્યું અય અમારા વાલિદ! અમને (અનાજનો) હિસ્સો આપવાની ના પાડવામાં આવી છે. માટે અમારા ભાઇને અમારી સાથે મોકલો જેથી અમને હિસ્સો મળે, અને ખરેખર અમે તેની હિફાઝત કરશું.

[24:02.00]

قَالَ هَلْ اٰمَنُكُمْ عَلَيْهِ اِلَّا كَمَاۤ اَمِنْتُكُمْ عَلٰٓى اَخِيْهِ مِنْ قَبْلُ‌ؕ فَاللّٰهُ خَيْرٌ حٰفِظًا‌۪ وَّهُوَ اَرْحَمُ الرّٰحِمِيْنَ‏﴿64﴾‏

૬૪.f1tÕt nÕt3ytBtLttufwBt3 y1ÕtGt3nu EÕÕtt fBtt9 yrBtLíttufwBt3 y1Õtt9 yÏt2enu rBtLf1çÕttu, VÕÕttntu Ï1tGt3ÁLt3 n1tVuÍk6Ôt3 ÔtntuÔt yh3n1Btwh3 htnu2BteLt

૬૪.તેણે ફરમાવ્યું કે શું હું તેના સંબંધમાં પણ તમારા પર એવો જ ભરોસો કરૂં કે જેવો આ પહેલા તેના ભાઇ સંબંધે કર્યો હતો ? અને અલ્લાહ બહેતરીન મુહાફિઝ છે, અને એ જ બહેતરીન રહેમ કરનારો છે.

[24:23.00]

وَلَمَّا فَتَحُوْا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوْا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ اِلَيْهِمْؕ قَالُوْا يٰۤاَبَانَا مَا نَبْغِىْؕ هٰذِهٖ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ اِلَيْنَا‌ ۚ وَنَمِيْرُ اَهْلَنَا وَنَحْفَظُ اَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيْرٍ‌ؕ ذٰلِكَ كَيْلٌ يَّسِيْرٌ‏﴿65﴾‏

૬૫.ÔtÕtBBtt Vítnq1 Btítty1nwBt3 ÔtsŒq çtuÍ1ty1ítnwBt ÁŒTít3 yuÕtGt3rnBt3, f1tÕt9q Gtt9yçttLtt BttLtçt3øt2e, ntÍu8ne çtuÍ1ty1íttuLtt ÁŒTít3 yuÕtGt3Ltt, ÔtLtBtehtu yn3ÕtLtt ÔtLtn14VÍtu6 yÏt1tLtt ÔtLtÍ3ŒtŒtu fGt3Õt çtE2rhLt3, Ít7Õtuf fGt3ÕtwkGt3GtËeh

૬૫.અને જ્યારે તેમણે પોતાનો સામાન ઉઘાડ્યો ત્યારે તેમણે પોતાની રકમ તેમને પાછી મળેલી જોઈ, તેમણે કહ્યું અય અમારા વાલિદ! આ આપણી મૂળ રકમ જે આપણને પાછી આપવામાં આવી છે. આપણે બીજું શું જોઇએ? અમે આપણા ખાનદાન માટે ખોરાક લઇ આવીશું, તથા અમારા ભાઇની હિફાઝત કરીશું, અને તેમાં એક ઊંટનો સામાન વધારે (લાવશું); અને આ હિસ્સો થોડો છે.

[24:57.00]

قَالَ لَنْ اُرْسِلَهٗ مَعَكُمْ حَتّٰى تُؤْتُوْنِ مَوْثِقًا مِّنَ اللّٰهِ لَتَاْتُنَّنِىْ بِهٖۤ اِلَّاۤ اَنْ يُّحَاطَ بِكُمْ‌ۚ فَلَمَّاۤ اٰتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللّٰهُ عَلٰى مَا نَقُوْلُ وَكِيْلٌ‏﴿66﴾‏

૬૬.f1tÕt ÕtLt3 Wh3ËuÕtnq Bty1fwBt3 n1íítt íttuy3ítqLtu BtÔt3Ëu8f1Bt3 BtuLtÕÕttnu Õtíty3ítwLLtLte çtune9 EÕÕtt ykGt3Gttun1tít1 çtufwBt3, VÕtBBtt ytítÔt3ntu BtÔt3Ëu8f1nwBt3 f1tÕtÕÕttntu y1Õtt BttLtf1qÕttu ÔtfeÕt

૬૬.તેણે કહ્યું કે હું તે (બિનયામીન)ને તમારી સાથે હરગિઝ નહિ મોકલું જ્યાં સુધી તમે અલ્લાહ(ના નામ)નું પાકું વચન મને નહિ આપો કે તેને ખરેખર મારી પાસે પાછો લઇને આવશો, સિવાય એવી હાલતમાં કે તમને જ ઘેરી લેવામાં આવે. પછી જ્યારે તેઓએ પોતાનું વચન આપ્યું ત્યારે તેણે કહ્યું કે જે કાંઇ આપણે કહીએ છીએ તેની દેખરેખ રાખનાર અલ્લાહ છે.

[25:27.00]

وَقَالَ يٰبَنِىَّ لَا تَدْخُلُوْا مِنْۢ بَابٍ وَّاحِدٍ وَّادْخُلُوْا مِنْ اَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ‌ؕ وَمَاۤ اُغْنِىْ عَنْكُمْ مِّنَ اللّٰهِ مِنْ شَىْءٍؕ‌ اِنِ الْحُكْمُ اِلَّا لِلّٰهِ‌ؕ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ‌ۚ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُوْنَ‏﴿67﴾‏

૬૭.Ôtf1tÕt Gtt çtrLtGGt ÕttítŒ3Ïttu2Õtq rBtBçtt®çtÔt3 Ôttnu2rŒkÔt3 ÔtŒ3Ïtt2uÕtq rBtLt3yçÔttrçtBt3 BttuítVhuof1rítLt3, ÔtBtt9 Wø14tLte y1LfwBt3 BtuLtÕÕttnu rBtLt3 ~tGt3ELt3, yurLtÕnw1f3Bttu EÕÕtt rÕtÕÕttnu, y1ÕtGt3nu ítÔtf0Õíttu, Ôty1ÕtGt3nu VÕt3GtítÔtf0rÕtÕt3 BttuítÔtf3fuÕtqLt

૬૭.અને તેણે કહ્યું કે અય મારા ફરઝંદો! એક જ દરવાજાથી દાખલ ન થતાં પણ જુદા જુદા દરવાજાઓથી દાખલ થજો; હું તમને (મારી તદબીર વડે) અલ્લાહ (ની તકદીર)થી બચાવી શકતો નથી; હુકમ માત્ર અલ્લાહનો જ છે; તેના ઉપર જ હું આધાર રાખું છું, અને તમામ આધાર રાખનારાઓને તેના ઉપર જ આધાર રાખવો જોઇએ.

[26:05.00]

وَلَمَّا دَخَلُوْا مِنْ حَيْثُ اَمَرَهُمْ اَبُوْهُمْ ؕمَا كَانَ يُغْنِىْ عَنْهُمْ مِّنَ اللّٰهِ مِنْ شَىْءٍ اِلَّا حَاجَةً فِیْ نَفْسِ يَعْقُوْبَ قَضٰٮهَا‌ؕ وَاِنَّهٗ لَذُوْ عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنٰهُ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُوْنَ۠ ‏﴿68﴾‏

૬૮.ÔtÕtBBtt ŒÏ1tÕtq rBtLn1Gt3Ët8u yBthnwBt3 yçtqnwBt3, BttftLt Gtwø14tLte y1LnwBt3 BtuLtÕÕttnu rBtLt3 ~tGt3ELt3 EÕÕtt n1tsítLt3 Ve LtV3Ëu Gty14fq1çt f1Í1tnt, ÔtELLtnq ÕtÍq7 EÂÕBtÕt3 ÕtuBtt y1ÕÕtBt3Lttntu ÔtÕttrfLLt yf3Ë7hLLttËu ÕttGty14ÕtBtqLt

૬૮.અને જ્યારે તેઓ તેમના વાલિદે કરેલા હુકમ મુજબ દાખલ થયા જો કે આ કામ અલ્લાહ(ની તકદીર)થી બેનિયાઝ કરી શકે તેમ ન હતુ, પરંતુ આ (માત્ર) યાકૂબના દિલની એક તમન્ના હતી કે જે તેઓએ પૂરી કરી; અને બેશક તે (યાકૂબ ઘણી બાબતો) જાણતો હતો કેમકે અમોએ તેને ઇલ્મ આપ્યું હતું, પરંતુ ઘણાખરા લોકો જાણતા નથી.

[26:40.00]

وَلَمَّا دَخَلُوْا عَلٰى يُوْسُفَ اٰوٰٓى اِلَيْهِ اَخَاهُ‌ قَالَ اِنِّىْۤ اَنَا اَخُوْكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ‏﴿69﴾‏

૬૯.ÔtÕtBBtt ŒÏ1tÕtq y1Õtt GtqËtuV ytÔtt9 yuÕtGt3nu yÏt1tntu f1tÕt ELLte9 yLtt yÏtq1f VÕttítçítEË3 çtuBttftLtq Gty14BtÕtqLt

૬૯.અને જ્યારે તેઓ યુસુફ પાસે પહોંચ્યા ત્યારે તેણે પોતાના ભાઇને પોતાની બાજુમાં જગ્યા આપીને કહ્યું બેશક હું તારો ભાઇ છું, માટે તેઓ જે કરે છે (તેનાથી) ગમગીન ન થા.

[27:02.00]

فَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِیْ رَحْلِ اَخِيْهِ ثُمَّ اَذَّنَ مُؤَذِّنٌ ا يَّتُهَا الْعِيْرُ اِنَّكُمْ لَسَارِقُوْنَ‏﴿70﴾‏

૭૦.VÕtBBtt sn0ÍnwBt3 çtusntÍurnBt3 sy1ÕtË3 Ëuf1tGtít Ve hn14Õtu yÏt2enu Ëw7BBt yÍ74Í7Lt BttuyÍ74Íu8LtwLt3 yGGtíttunÕt3E2htu ELLtfwBt3 ÕtËthuf1qLt

૭૦.પછી જ્યારે તેણે તેમનો સામાન તૈયાર કરાવ્યો ત્યારે એક પ્યાલો તેના ભાઇના સામાનમાં મૂકી દીધો, પછી અવાજ આપનારે અવાજ આપી કે અય કાફલાવાળાઓ! ખરેખર તમે ચોર છો.

[27:28.00]

قَالُوْا وَاَقْبَلُوْا عَلَيْهِمْ مَّاذَا تَفْقِدُوْنَ‏﴿71﴾‏

૭૧.f1tÕtq Ôtyf14çtÕtq y1ÕtGt3rnBt3 BttÍt7 ítV3fu2ŒqLt

૭૧.(યુસુફના ભાઇઓએ) તેઓની સામે આવીને કહ્યું "તમે શું ખોયુ ?"

[27:37.00]

قَالُوْا نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَنْ جَآءَ بِهٖ حِمْلُ بَعِيْرٍ وَّاَنَا بِهٖ زَعِيْمٌ‏﴿72﴾‏

૭૨.f1tÕtq LtV3fu2Œtu Ëtu2Ôtty1Õt3 BtÕtufu ÔtÕtuBtLò9y çtune rn1BÕttu çtE2®hÔt3 ÔtyLtt çtune ÍE2Bt

૭૨.તેમણે કહ્યું કે બાદશાહનો (ખાસ) પ્યાલો અમારા (પાસે)થી ગુમ થઇ ગયો છે, અને જે તેને લાવશે તેને એક ઊંટનો ભાર (ઇનામ) મળશે અને તેનો હું જામીન છું.

[28:00.00]

قَالُوْا تَاللّٰهِ لَقَدْ عَلِمْتُمْ مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِى الْاَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِيْنَ‏﴿73﴾‏

૭૩.f1tÕtq ítÕÕttnu Õtf1Œ3 y1rÕtBítwBt3 Bttsuy3Ltt ÕtuLtwV3ËuŒ rVÕt3yÍuo2 ÔtBttfwLLtt Ëthuf2eLt

૭૩.તેમણે કહ્યું કે અલ્લાહની કસમ! તમે ખાત્રીથી જાણો છો કે અમે આ ઝમીનમાં ફસાદ કરવા નથી આવ્યા, અને અમે હરગિઝ ચોર ન હતા.

[28:13.00]

قَالُوْا فَمَا جَزَاۤؤُهٗۤ اِنْ كُنْتُمْ كٰذِبِيْنَ‏﴿74﴾‏

૭૪.f1tÕtq VBtt sÍt9ytunq ELt3fwLítwBt3 ftÍu8çteLt

૭૪.તેમણે કહ્યું કે અગર તમે જૂઠા હોવ તો તેની શું સજા (થવી જોઇએ)?

[28:25.00]

قَالُوْا جَزَاۤؤُهٗ مَنْ وُّجِدَ فِیْ رَحْلِهٖ فَهُوَ جَزَاۤؤُهٗ‌ؕ كَذٰلِكَ نَجْزِى الظّٰلِمِيْنَ‏﴿75﴾‏

૭૫.f1tÕtq sÍt9ytunq BtkÔÔttusuŒ Ve hn14Õtune VntuÔt sÍt9ytunq, fÍt7Õtuf Lts3rÍÍ54 Í5tÕtuBteLt

૭૫.તેમણે કહ્યું કે જેના સામાનમાંથી તે મળી આવે (તેની સજામાં) તે શખ્સ પોતે તેનો બદલો બને; અમે ઝુલ્મ કરનારાઓને આ રીતે સજા કરીએ છીએ.

[28:42.00]

فَبَدَاَ بِاَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَآءِ اَخِيْهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِنْ وِّعَآءِ اَخِيْهِ‌ؕ كَذٰلِكَ كِدْنَا لِيُوْسُفَ‌ؕ مَا كَانَ لِيَاْخُذَ اَخَاهُ فِیْ دِيْنِ الْمَلِكِ اِلَّاۤ اَنْ يَّشَآءَ اللّٰهُ‌ؕ نَرْفَعُ دَرَجٰتٍ مَّنْ نَّشَآءُ‌ؕ وَفَوْقَ كُلِّ ذِىْ عِلْمٍ عَلِيْمٌ‏﴿76﴾‏

૭૬.VçtŒy çtu yÔt3 yu2GtíturnBt3 f1çÕt Ôtuyt92yu yÏt2enu Ëw7BBtË3 ítÏ14thsnt ®BtÔt3 Ôtuyt92yu yÏt2enu, fÍt7Õtuf rfŒ3Ltt ÕtuGtqËtuV, BttftLt ÕtuGty3Ïttu2Í7 yÏt1tntu VeŒerLtÕt3 BtÕtufu EÕÕtt9 ykGGt~tt9yÕÕttntu, Lth3Vyt2u ŒhòrítBt3 BtLt3Lt~tt9ytu, ÔtVÔt3f1 fwÕÕtuÍ8e E2Õt3rBtLt3 y1ÕteBt

૭૬.પછી તે (યુસુફ)ના (સગા) ભાઇના સામાન (તપાસવા) પહેલાં તેના (બીજા) ભાઇઓના સામાન (તપાસવા)થી શરૂઆત કરી, (છેવટે) તેના (સગા) ભાઇના સામાનમાંથી તે (પ્યાલો) કાઢ્યો. આ રીતે અમોએ યુસુફના માટે (તેના ભાઇને રોકી લેવાની) યોજના ઘડી; (કારણ કે) મિસરના બાદશાહના દીન (કાનૂન) મુજબ પોતાના ભાઇને પકડી શકત નહી સિવાય કે અલ્લાહ ચાહે; અમે જેને ચાહીએ છીએ તેના દરજ્જા બુલંદ કરી દઇએ છીએ; અને દરેક ઇલ્મ ધરાવનાર કરતા વધારે ઇલ્મ ધરાવનાર હોય છે.

[29:29.00]

قَالُوْۤا اِنْ يَّسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ اَخٌ لَّهٗ مِنْ قَبْلُ‌ ۚ فَاَسَرَّهَا يُوْسُفُ فِیْ نَفْسِهٖ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ‌ ۚ قَالَ اَنْتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا ‌ۚ وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا تَصِفُوْنَ‏﴿77﴾‏

૭૭.ftÕt9q EkGGtË3rhf14 Vf1Œ3 Ëhf1 yÏ1twÕÕtnq rBtLf1çÕttu, VyËh0nt GtqËtuVtu Ve LtV3Ëune ÔtÕtBt3 GtwçŒunt ÕtnwBt3, f1tÕt yLítwBt3 ~th3ÁBt3 BtftLtLt3, ÔtÕÕttntu yy14ÕtBttu çtuBttítËu2VqLt

૭૭.તેમણે કહ્યું કે, તેણે ચોરી કરી છે. તેના ભાઇએ પણ અગાઉ ચોરી કરી હતી (યુસુફને ગુસ્સો આવ્યો) પરંતુ યુસુફે (ગુસ્સાને) પોતાના મનમાં છુપાવી રાખ્યો અને તે તેમના પર જાહેર કર્યો નહિ. તેણે કહ્યું કે તમે (આના કરતા) ખરાબ દરજ્જાના માણસો છો અને તમે જે બયાન કરો છો તે અલ્લાહ સારી રીતે જાણે છે.

[29:56.00]

قَالُوْا يٰۤاَيُّهَا الْعَزِيْزُ اِنَّ لَهٗۤ اَبًا شَيْخًا كَبِيْرًا فَخُذْ اَحَدَنَا مَكَانَهٗۚ اِنَّا نَرٰٮكَ مِنَ الْمُحْسِنِيْنَ‏﴿78﴾‏

૭૮.f1tÕtq Gtt9 yGGttunÕt3 y1ÍeÍtu ELLtÕtn9q yçtLt3 ~tGt3Ï1tLt3 fçtehLt3 VÏ1twÍ74 yn1ŒLtt BtftLtnq, ELLtt Lthtf BtuLtÕt3 Bttun14ËuLteLt

૭૮.તેઓએ કહ્યું: અય અઝીઝ! ખરેખર તેના વાલિદ ઘરડા છે. માટે તેના બદલામાં અમારામાંથી કોઇ એકને તેની જગ્યાએ લઇ લે, બેશક અમે તને અહેસાન કરનારા માંહેનો દેખીએ છીએ.

[30:20.00]

قَالَ مَعَاذَ اللّٰهِ اَنْ نَّاْخُذَ اِلَّا مَنْ وَّجَدْنَا مَتَاعَنَا عِنْدَهٗۤ ۙ اِنَّاۤ اِذًا لَّظٰلِمُوْنَ۠ ‏﴿79﴾‏

૭૯.f1tÕt Bty1tÍ7ÕÕttnu yLLty3Ïtt2uÍ7 EÕÕtt BtkÔt3 ÔtsŒ3Ltt Btítty1Ltt E2LŒn9q ELLtt9 yuÍ7Õt3 ÕtÍ5tÕtuBtqLt

૭૯.તેણે કહ્યું : અલ્લાહ એ (વાત)થી બચાવે કે જેની પાસેથી અમારો માલ મળ્યો હોય, તેના સિવાય બીજા કોઇને (કબજામાં) લઇએ, કે તે હાલતમાં ખરેખર અમે ઝાલિમ થઇ જશું.

[30:39.00]

فَلَمَّا اسْتَايْئَسُوْا مِنْهُ خَلَصُوْا نَجِيًّا‌ ؕ قَالَ كَبِيْرُهُمْ اَلَمْ تَعْلَمُوْۤا اَنَّ اَبَاكُمْ قَدْ اَخَذَ عَلَيْكُمْ مَّوْثِقًا مِّنَ اللّٰهِ وَمِنْ قَبْلُ مَا فَرَّطْتُّمْ فِیْ يُوْسُفَ‌ ۚ فَلَنْ اَبْرَحَ الْاَرْضَ حَتّٰى يَاْذَنَ لِىْۤ اَبِىْۤ اَوْ يَحْكُمَ اللّٰهُ لِىْ‌ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحٰكِمِيْنَ‏﴿80﴾‏

૮૦.VÕtBBtË3 ítGt3yËq rBtLntu Ï1tÕtËq1 LtrsGGtLt3, f1tÕt fçtehtunwBt3 yÕtBt3 íty14ÕtBtq9 yLLt yçttfwBt3 f1Œ3 yÏ1tÍ7 y1ÕtGt3fwBt3 BtÔt3Ëu8f1Bt3 BtuLtÕÕttnu ÔtrBtLt3f1çÕttu BttVh0íítw1Bt VeGtqËtuV, VÕtLt3 yçtún1Õt3 yÍ2o n1íítt Gty3Í7LtÕte9 yçte9 yÔt3 Gtn14ftuBtÕÕttntu Õte, ÔtntuÔt Ï1tGt3ÁÕt3 n1tfuBteLt

૮૦.પછી જ્યારે તેઓ તેના તરફથી નિરાશ થયા ત્યારે સલાહ કરવાને એકાંતમાં ગયા. તેઓ માંના મોટાએ કહ્યું શું તમે નથી જાણતા કે તમારા વાલિદે તમારી પાસેથી અલ્લાહના વાસ્તાથી અહેદ લીધેલ છે ? અને આની પહેલા તમે યુસુફના સંબંધમાં પણ કસૂરવાર હતા; માટે હું આ ઝમીન પરથી નહિ જાઉં, જ્યાં સુધી મારા વાલિદ મને રજા નહિં આપે અથવા મારા સંબંધમાં અલ્લાહ કાંઇ ફેસલો કરે, અને તે બહેતરીન ફેંસલો કરનારો છે.

[31:20.00]

اِرْجِعُوْۤا اِلٰٓى اَبِيْكُمْ فَقُوْلُوْا يٰۤاَبَانَاۤ اِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ‌ۚ وَمَا شَهِدْنَاۤ اِلَّا بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حٰفِظِيْنَ‏﴿81﴾‏

૮૧.Eh3suW9 yuÕtt yçtefwBt3 Vf1qÕtq Gtt9 yçttLtt9 ELLtçLtf Ëhf1, ÔtBtt~trnŒ3Ltt9 EÕÕtt çtuBtty1rÕtBLtt ÔtBttfwLLtt rÕtÕø1tGt3çtu n1tVuÍ6eLt

૮૧.તમે તમારા વાલિદ પાસે પાછા જાઓ અને કહો : અય અમારા વાલિદ! બેશક તમારા ફરઝંદે ચોરી કરી છે, અને અમે જે કાંઇ જાણીએ છીએ તે સિવાયની ગવાહી નથી આપતા, અમે ગૈબના જાણકાર નથી.

[31:47.00]

وَسْئَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِىْ كُنَّا فِيْهَا وَالْعِيْرَ الَّتِىْ اَقْبَلْنَا فِيْهَا‌ؕ وَاِنَّا لَصٰدِقُوْنَ‏﴿82﴾‏

૮૨.ÔtË3yrÕtÕt3 f1h3GtítÕt3 Õtíte fwLLttVent ÔtÕt3 E2hÕt3Õtíte yf14çtÕLtt Vent, ÔtELLtt ÕtË1tŒufq1Lt

૮૨.તું તે વસ્તીવાળાઓને કે જેમાં અમે હતા પૂછી જો અને તે કાફલાવાળાઓને પૂછી જો કે જે (કાફલા)માં અમે આવ્યા; અને બેશક અમે સાચા છીએ.

[32:03.00]

قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ اَنْفُسُكُمْ اَمْرًا‌ؕ فَصَبْرٌ جَمِيْلٌ‌ؕ عَسَى اللّٰهُ اَنْ يَّاْتِيَنِىْ بِهِمْ جَمِيْعًا‌ؕ اِنَّهٗ هُوَ الْعَلِيْمُ الْحَكِيْمُ‏﴿83﴾‏

૮૩.f1tÕt çtÕt3 ËÔÔtÕtít3 ÕtfwBt3 yLVtuËtufwBt3 yBhLt3, VË1çÁLt3 sBteÕtwLt3, y1ËÕÕttntu ykGGty3ítuGtLte çturnBt3 sBtey1Lt3, ELLtnq ntuÔtÕt3 y1ÕteBtwÕt3 n1feBt

૮૩.તેણે (યાકૂબ અ.સ.એ) કહ્યું : એમ નથી પરંતુ તમારા મનની ઇચ્છાઓએ આ બાબતને તમારા માટે સુશોભિત કરીને દેખાડી છે; માટે સબ્ર બહેતર છે ઉમ્મીદ છે કે અલ્લાહ તે સર્વેને મારી પાસે પહોંચાડી દેશે; કારણકે તે જાણકાર હિકમતવાળો છે.

[32:27.00]

وَتَوَلّٰى عَنْهُمْ وَقَالَ يٰۤاَسَفٰى عَلٰى يُوْسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنٰهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيْمٌ‏﴿84﴾‏

૮૪.ÔtítÔtÕÕtt y1LnwBt3 Ôtf1tÕt Gtt9yËVt y1Õtt GtqËtuV ÔtçGtÍ14Í1ít3 y1Gt3Lttntu BtuLtÕn1wÍ3Ltu VntuÔt fÍ6eBt

૮૪.અને તેમની તરફથી મોંઢું ફેરવી લીધું અને બાલ્યા; હાય યુસુફ અને ગમના કારણે તેની બન્ને આંખો સફેદ થઇ ગઇ, પરંતુ તે ગુસ્સો પી જનાર હતો.

[32:42.00]

قَالُوْا تَاللّٰهِ تَفْتَؤُا تَذْكُرُ يُوْسُفَ حَتّٰى تَكُوْنَ حَرَضًا اَوْ تَكُوْنَ مِنَ الْهَالِكِيْنَ‏﴿85﴾‏

૮૫.f1tÕtq ítÕÕttnu ítV3ítytu ítÍ74ftuhtu GtqËtuV n1íítt ítfqLt n1hÍ1Lt3 yÔt3ítfqLt BtuLtÕt3ntÕtufeLt

૮૫.તેમણે કહ્યું અલ્લાહની કસમ ! તમે યુસુફને એટલો યાદ કરો છો કે મરણ પથારીએ પડશો અથવા હલાક થશો.

[32:55.00]

قَالَ اِنَّمَاۤ اَشْكُوْا بَثِّىْ وَحُزْنِىْۤ اِلَى اللّٰهِ وَاَعْلَمُ مِنَ اللّٰهِ مَا لَا تَعْلَمُوْنَ‏﴿86﴾‏

૮૬.f1tÕt ELLtBtt9 y~fq çtM7Ë8e Ôtn1wÍ3Lte yuÕtÕÕttnu Ôtyy14ÕtBttu BtuLtÕÕttnu BttÕtt íty14ÕtBtqLt

૮૬.તેણે કહ્યું, હું મારી સખ્તી અને દુ:ખની શિકાયત ફકત અલ્લાહથી જ કરૂં છું અને અલ્લાહ તરફથી જે કાંઇ જાણું છું તે તમે જાણતા નથી.

[33:10.00]

يٰبَنِىَّ اذْهَبُوْا فَتَحَسَّسُوْا مِنْ يُّوْسُفَ وَاَخِيْهِ وَلَا تَايْئَسُوْا مِنْ رَّوْحِ اللّٰهِ‌ؕ اِنَّهٗ لَا يَايْئَسُ مِنْ رَّوْحِ اللّٰهِ اِلَّا الْقَوْمُ الْكٰفِرُوْنَ‏﴿87﴾‏

૮૭.GttçtrLtGGtÍ74nçtq V ítn1MËËq rBtkGt3 GtqËtuV ÔtyÏt2enu ÔtÕtt ítGt3yËq rBth0Ôt3rn1ÕÕttnu, ELLtnq Õtt GtGt3yËtu rBth0Ôt3rn1ÕÕttnu, EÕÕtÕt3 f1Ôt3BtqÕt3 ftVuYLt

૮૭.અય મારા ફરઝંદો! જાઓ અને યુસુફ તથા તેના ભાઇની તલાશ કરો અને અલ્લાહની રહેમતથી નાઉમ્મીદ ન થાઓ; બેશક અલ્લાહની રહેમતથી નાસ્તિકો સિવાય કોઇ નાઉમ્મીદ થતું નથી.

[33:33.00]

فَلَمَّا دَخَلُوْا عَلَيْهِ قَالُوْا يٰۤاَيُّهَا الْعَزِيْزُ مَسَّنَا وَاَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجٰٮةٍ فَاَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَاؕ اِنَّ اللّٰهَ يَجْزِى الْمُتَصَدِّقِيْنَ‏﴿88﴾‏

૮૮.VÕtBBtt ŒÏ1tÕtq y1ÕtGt3nu f1tÕtq Gtt9 yGGttunÕt3 y1ÍeÍtu BtMËLtt Ôtyn3ÕtLtÍ14 Í1wh3htu Ôtsuy3Ltt çtu çtuÍ1ty1rítBt3 BtwÍ3òrítLt3 VyÔt3Vu ÕtLtÕt3 fGt3Õt ÔtítË1Œ0f1 y1ÕtGt3Ltt, ELLtÕÕttn Gts3rÍÕt3 BttuítË1Œu0f2eLt

૮૮.પછી જ્યારે તેઓ તેની પાસે આવ્યા ત્યારે કહ્યું, અય અઝીઝ! અમારા તથા અમારા ખાનદાન ઉપર આફત આવી પડી છે, અને જે પૂંજી અમે લાવ્યા છીએ તે નજીવી છે, (તે છતાં) અમને પૂરો હિસ્સો આપ અને અમને સદકો આપ. બેશક અલ્લાહ સદકો આપનારને બદલો આપે છે.

[34:05.00]

قَالَ هَلْ عَلِمْتُمْ مَّا فَعَلْتُمْ بِيُوْسُفَ وَاَخِيْهِ اِذْ اَنْتُمْ جٰهِلُوْنَ‏﴿89﴾‏

૮૯.f1tÕt nÕt3 y1ÕteBítwBt3 BttVy1ÕítwBt3 çtu GtqËtuV ÔtyÏt2enu EÍ38 yLítwBt3 ònuÕtqLt

૮૯.તેણે કહ્યું, શું તમે જાણ્યુ કે તમોએ યુસુફ અને તેના ભાઇ સાથે જેહાલતમાં શું કર્યુ?

[34:17.00]

قَالُوْۤا ءَاِنَّكَ لَاَنْتَ يُوْسُفُ‌ؕ قَالَ اَنَا يُوْسُفُ وَهٰذَاۤ اَخِىْ‌ؗ قَدْ مَنَّ اللّٰهُ عَلَيْنَاؕ اِنَّهٗ مَنْ يَّتَّقِ وَيَصْبِرْ فَاِنَّ اللّٰهَ لَا يُضِيْعُ اَجْرَ الْمُحْسِنِيْنَ‏﴿90﴾‏

૯૦.f1tÕtq yELLtf ÕtyLít GtqËtuVtu f1tÕt yLtt GtqËtuVtu, ÔtntÍt98 yÏt2e f1Œ3 BtLLtÕntu y1ÕtGt3Ltt, ELLtnq BtkGGtíítfu2 ÔtGtË14rçth3 VELLtÕÕttn ÕttGttuÍ2eyt2u ys3hÕt3 Bttun14ËuLteLt

૯૦.તેઓએ કહ્યું શું ખરેખર તું જ યુસુફ છો? તેણે કહ્યું, હા, હું જ યુસુફ છું, અને આ મારો ભાઇ છે; ખરેજ અમારા પર અલ્લાહે અહેસાન કર્યો છે; બેશક જે કોઇ પરહેઝગારી ઇખ્તેયાર કરે અને સબ્ર કરે (તો તેને ઇનામ આપવામાં આવશે કારણ કે) અલ્લાહ નેક કાર્યો કરનારાઓનો બદલો નકામો જવા દેતો નથી.

[34:47.00]

قَالُوْا تَاللّٰهِ لَقَدْ اٰثَرَكَ اللّٰهُ عَلَيْنَا وَاِنْ كُنَّا لَخٰطِئِيْنَ‏﴿91﴾‏

૯૧.f1tÕtq ítÕÕttnu Õtf1Œ3 ytË7hfÕÕttntu y1ÕtGt3Ltt ÔtELt3 fwLLtt ÕtÏt1títu2ELt

૯૧.તેઓએ કહ્યું: અલ્લાહની કસમ! અલ્લાહે તને અમારી ઉપર ફઝીલત આપી અને ખરેજ અમે ખતાકાર હતા.

[34:59.00]

قَالَ لَا تَثْرِيْبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ‌ؕ يَغْفِرُ اللّٰهُ لَكُمْ‌ؗ وَهُوَ اَرْحَمُ الرّٰحِمِيْنَ‏﴿92﴾‏

૯૨.f1tÕt ÕttítË74heçt y1ÕtGt3ftuBtwÕt3 GtÔt3Bt, Gtø14tVuÁÕÕttntu ÕtfwBt3 ÔtntuÔt yh3n1Btwh3 htn2uBteLt

૯૨.તેણે કહ્યું : હવે તમારા પર કોઇ મલામત નથી; અલ્લાહ તમને માફ કરશે, અને તે બહેતરીન રહેમ કરનાર છે.

[35:13.00]

اِذْهَبُوْا بِقَمِيْصِىْ هٰذَا فَاَلْقُوْهُ عَلٰى وَجْهِ اَبِىْ يَاْتِ بَصِيْرًا‌ۚ وَاْتُوْنِىْ بِاَهْلِكُمْ اَجْمَعِيْنَ۠ ‏﴿93﴾‏

૯૩.EÍ38nçtq çtuf1BteË2e ntÍt7 VyÕfq1ntu y1Õtt Ôts3nu yçte Gty3ítu çtË2ehLt3, Ôty3ítqLte çtuyn3ÕtufwBt3 ys3BtE2Lt

૯૩.આ મારૂં પહેરણ લઇ જાઓ અને તેને મારા વાલિદના ચહેરા પર નાખી દેજો જેથી તે દેખતા જાય, અને (પછી તેણે) તમારા તમામ ખાનદાન સાથે મારી પાસે લાવજો.

[35:27.00]

وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِيْرُ قَالَ اَبُوْهُمْ اِنِّىْ لَاَجِدُ رِيْحَ يُوْسُفَ‌ لَوْلَاۤ اَنْ تُفَنِّدُوْنِ‏﴿94﴾‏

૯૪.ÔtÕtBBtt VË1ÕtrítÕt3 E2htu f1tÕt yçtqnwBt3 ELLte ÕtysuŒtu hen1 GtqËtuV ÕtÔt3Õtt9 yLíttuVLLtuŒqLt

૯૪.અને જે વેળા આ કાફલો (મિસ્રથી) રવાના થયો ત્યારે તેમના વાલિદે (તેના વતનમાં) કહ્યું કે જો તમે મને બેવકુફ ગણી ન કાઢો તો (જાણી લો કે) બેશક મને યુસુફની સુગંધ આવે છે.

[35:44.00]

قَالُوْا تَاللّٰهِ اِنَّكَ لَفِیْ ضَلٰلِكَ الْقَدِيْمِ‏﴿95﴾‏

૯૫.f1tÕtq ítÕÕttnu ELLtf ÕtVeÍ1ÕttÕtufÕt3 f1ŒeBt

૯૫.તે (યાકૂબના ખાનદાનવાળા)ઓએ કહ્યું અલ્લાહની કસમ! બેશક તું તો તારી જૂની ગુમરાહીમાં છે. (જૂની યાદોમાં ખોવાયેલા છે)

[35:52.00]

فَلَمَّاۤ اَنْ جَآءَ الْبَشِيْرُ اَلْقٰٮهُ عَلٰى وَجْهِهٖ فَارْتَدَّ بَصِيْرًا ‌ ؕۚ قَالَ اَلَمْ اَقُل لَّكُمْ‌ ۚ‌ ۙ اِنِّىْۤ اَعْلَمُ مِنَ اللّٰهِ مَا لَا تَعْلَمُوْنَ‏﴿96﴾‏

૯૬.VÕtBBtt9 yLò9yÕt3 çt~tehtu yÕf1tntu y1Õtt Ôts3nune Vh3ítŒ0 çtË2ehLt, f1tÕt yÕtBt3 yf1wÕÕtfwBt3, ELLte9 yy14ÕtBttu BtuLtÕÕttnu BttÕtt íty14ÕtBtqLt

૯૬.પછી જ્યારે ખુશખબર લાવનાર આવ્યો અને તેણે તે (પહેરણ) તેના મોંઢા પર નાખ્યું ત્યારે તરત જ યાકૂબ અ.સ. દેખતા થઇ ગયા; તેણે કહ્યું શું હું તમને ન કહ્યું કે બેશક અલ્લાહના તરફથી જે કાંઇ હું જાણું છું તે તમે નથી જાણતા

[36:18.00]

قَالُوْا يٰۤاَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوْبَنَاۤ اِنَّا كُنَّا خٰطِئِيْنَ‏﴿97﴾‏

૯૭.f1tÕtq Gtt9yçtt LtË3ítø14trVh3ÕtLtt Ítu8LtqçtLtt9 ELLttfwLLtt Ït1títu2ELt

૯૭.તેમણે કહ્યું : અય અમારા વાલિદ! અમારા માટે (અલ્લાહ પાસે) અમારા ગુનાહોની માફી માંગ બેશક અમે ખતાકાર હતા.

[36:34.00]

قَالَ سَوْفَ اَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّىْؕ اِنَّهٗ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ‏﴿98﴾‏

૯૮.f1tÕt ËÔt3V yMítø14tVuhtu ÕtfwBt3 hççte,ít ELLtnq ntuÔtÕt3 ø1tVwÁh3 hn2eBt

૯૮.તેણે કહ્યું જલ્દી હું મારા પરવરદિગાર પાસે તમારા માટે ઇસ્તગફાર કરીશ; બેશક તે ગફુરૂર રહીમ છે.

[36:45.00]

فَلَمَّا دَخَلُوْا عَلٰى يُوْسُفَ اٰوٰٓى اِلَيْهِ اَبَوَيْهِ وَقَالَ ادْخُلُوْا مِصْرَ اِنْ شَآءَ اللّٰهُ اٰمِنِيْنَؕ‏﴿99﴾‏

૯૯.VÕtBBtt ŒÏ1tÕtq y1Õtt GtqËtuV ytÔtt9 yuÕtGt3nu yçtÔtGt3nu Ôtf1tÕtŒ3Ïttu2Õtq rBtM1h EL~tt9yÕÕttntu ytBtuLteLt

૯૯.પછી જ્યારે તેઓ યુસુફ પાસે આવ્યા ત્યારે તેણે પોતાના વાલેદૈનને પોતાની બાજુમાં જગ્યા આપી અને કહ્યું, ઇન્શાલ્લાહ મિસરમાં ઇત્મીનાન સાથે દાખલ થાઓ.

[37:04.00]

وَرَفَعَ اَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوْا لَهٗ سُجَّدًا‌ۚ وَقَالَ يٰۤاَبَتِ هٰذَا تَاْوِيْلُ رُءْيَاىَ مِنْ قَبْلُؗ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّىْ حَقًّا‌ؕ وَقَدْ اَحْسَنَ بِىْۤ اِذْ اَخْرَجَنِىْ مِنَ السِّجْنِ وَجَآءَ بِكُمْ مِّنَ الْبَدْوِ مِنْۢ بَعْدِ اَنْ نَّزَغَ الشَّيْطٰنُ بَيْنِىْ وَبَيْنَ اِخْوَتِىْ‌ؕ اِنَّ رَبِّىْ لَطِيْفٌ لِّمَا يَشَآءُ‌ؕ اِنَّهٗ هُوَ الْعَلِيْمُ الْحَكِيْمُ‏﴿100﴾‏

૧૦૦.ÔthVy1 yçtÔtGt3nu y1ÕtÕt3y1~tuo ÔtÏ1th3YÕtnq Ëws0ŒLt3, Ôtf1tÕt Gtt9yçtítu ntÍt7 íty3ÔteÕttu htuy3GttGt rBtLf1çÕttu, f1Œ3sy1Õtnt hççte n1f14f1Lt3, Ôtf1Œ3 yn14ËLtçte9 yÏ14thsLte BtuLtË3rËsLtu Ôtò9yçtufwBt3 BtuLtÕt3 çtŒ3Ôtu rBtBçty14Œu yLLtÍø1t~t3 ~tGt3ít1tLttu çtGt3Lte ÔtçtGt3Lt EÏ14tÔtíte, ELLt hççte Õtít2eVwÕÕtuBtt Gt~tt9ytu, ELLtnq ntuÔtÕt3 y1ÕteBtwÕt3 n1feBt

૧૦૦.અને તેણે પોતાના વાલેદૈનને તખ્ત ઉપર બેસાડયા અને બધા લોકો તે (અલ્લાહ)ના (શુક્ર) માટે સિજદામાં ચાલ્યા ગયા; અને તેણે કહ્યું: અય મારા વાલિદ ! આ મારા આગલા ખ્વાબની તાબીર છે : મારા પરવરદિગારે ખરેજ તેને સાચું કરી દેખાડયું છે; અને શૈતાને મારા અને મારા ભાઇઓ વચ્ચે ફિત્નો કર્યા બાદ ખરેખર તેણે મારી ઉપર અહેસાન કર્યો જયારે તેણે મને કૈદખાનામાંથી છોડાવ્યો અને આપ સર્વોને રણ (ગામડા)થી કાઢી મિસ્ર સુધી પહોંચાડયા, બેશક મારો પરવરદિગાર જે ઇરાદો કરે તેમાં (તેની) મહેરબાની હોય છે, બેશક તે જાણવાવાળો, હિકમતવાળો છે.

[38:03.00]

رَبِّ قَدْ اٰتَيْتَنِىْ مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِىْ مِنْ تَاْوِيْلِ الْاَحَادِيْثِ‌ ۚ فَاطِرَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ اَنْتَ وَلِىّٖ فِى الدُّنْيَا وَالْاٰخِرَةِ‌ ۚ تَوَفَّنِىْ مُسْلِمًا وَّاَلْحِقْنِىْ بِالصّٰلِحِيْنَ‏﴿101﴾‏

૧૦૧.hççtu f1Œ3ytítGt3ítLte BtuLtÕt3BtwÕfu Ôty1ÕÕtBítLte rBtLt3íty3ÔterÕtÕt3 yn1tŒeËu8 Vtítu2hMËBttÔttítu ÔtÕtyÍuo2 yLít ÔtrÕtGGte rVŒ0wLGtt ÔtÕt ytÏtu2hítu, ítÔtV0Lte BtwMÕtuBtkÔt3 ÔtyÕt3rn1f14Lte rçtM1Ë1tÕtun2eLt

૧૦૧.અય મારા પરવરદિગાર! તેં મને હુકૂમત અતા કરી અને મને ખ્વાબની તાબીરનું ઇલ્મ આપ્યું; અય આકાશો તથા ઝમીનના ખાલિક! તું જ દુનિયા અને આખેરતમાં મારો વલી છો; મને ફરમાબરદારીની હાલતમાં (મુસ્લીમ સ્થિતિમાં) દુનિયાથી ઉઠાવજે અને મને સાલેહીન બંદાઓ સાથે મેળવી દે.

[38:32.00]

ذٰلِكَ مِنْ اَنْۢبَآءِ الْغَيْبِ نُوْحِيْهِ اِلَيْكَ‌ۚ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ اِذْ اَجْمَعُوْۤا اَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُوْنَ‏﴿102﴾‏

૧૦૨.Í7tÕtuf rBtLt3 yBçtt9EÕt ø1tGçtu Ltqn2enu yuÕtGt3f, ÔtBttfwLít ÕtŒGt3rnBt3 EÍ38 ys3BtW2 yBhnwBt3 ÔtnwBt3 GtBftu2YLt

૧૦૨.ગૈબની ખબરોમાંથી આ એક ખબર છે જે અમે તને (અય રસૂલ સ.અ.વ.) વહી થકી જણાવીએ છીએ, અને જે વખતે તે (યુસુફના ભાઇ)ઓ પોતાના મામલામાં એકમત થઇ ગયા હતા અને મક્ર કરતા હતા ત્યારે તું તેમની પાસે ન હતો.

[38:52.00]

وَمَاۤاَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِيْنَ‏﴿103﴾‏

૧૦૩.ÔtBtt9 yf3Ë7ÁLLttËu ÔtÕtÔt3 n1hMít çtuBttuy3BtuLteLt

૧૦૩.અને તમે ગમે તેટલો ભાર આપશો તો પણ ઘણાંખરા લોકો ઇમાન લાવશે નહિં.

[39:01.00]

وَمَا تَسْئَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍ‌ؕ اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِيْنَ۠ ‏﴿104﴾‏

૧૦૪.ÔtBtt ítË3yÕttunwBt3 y1ÕtGt3nu rBtLt3 ys3rhLt3, ELt3ntuÔt EÕÕtt rÍ7f3ÁÕt3 rÕtÕt3y1tÕtBteLt

૧૦૪.અને તું તેમની પાસેથી કાંઇ બદલો માંગતો નથી; તમામ દુનિયાવાળાઓ માટે નસીહત સિવાય આ બીજું કંઇ નથી.

[39:12.00]

وَكَاَيِّنْ مِّنْ اٰيَةٍ فِى السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ يَمُرُّوْنَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُوْنَ‏﴿105﴾‏

૧૦૫.Ôtf yGt3rGtBt3 rBtLt3 ytGtrítLt3 rVMËBttÔttítu ÔtÕt3yh3Íu2 GtBtwh3YLt y1ÕtGt3nt ÔtnwBt3 y1Lt3nt Bttuy14huÍq1Lt

૧૦૫.અને આકાશો તથા ઝમીનમાં ઘણી નિશાનીઓ છે કે જેની પાસેથી તેઓ બેદરકારીની હાલતમાં પસાર થતા રહે છે.

[39:26.00]

وَمَا يُؤْمِنُ اَكْثَرُهُمْ بِاللّٰهِ اِلَّا وَهُمْ مُّشْرِكُوْنَ‏﴿106﴾‏

૧૦૬.ÔtBtt Gttuy3BtuLttu yf3Ë7htunwBt3 rçtÕÕttnu EÕÕtt ÔtnwBt3 Btw~hufqLt

૧૦૬.અને તેઓમાંથી ઘણાખરા અલ્લાહની સાથે બીજાઓને શરીક કર્યા વગર ઇમાન લાવતા જ નથી.

[39:37.00]

اَفَاَمِنُوْۤا اَنْ تَاْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللّٰهِ اَوْ تَاْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَّ هُمْ لَا يَشْعُرُوْنَ‏﴿107﴾‏

૧૦૭.yV yBtuLtq9 yLt3 íty3ítuGtnwBt3 øt1t~tuGtítwBt3 rBtLt3 y1Ít7rçtÕÕttnu yÔt3 íty3ítuGtntuBtwMËty1íttu çtø14títítkÔt3 ÔtnwBt3 ÕttGt~yt2uYLt

૧૦૭.શું તેઓ અલ્લાહના ઘેરી લેનાર અઝાબથી અથવા અચાનક ગફલતની હાલતમાં કયામત આવી જવાથી સલામત છે?

[39:55.00]

قُلْ هٰذِهٖ سَبِيْلِىْۤ اَدْعُوْۤا اِلَى اللّٰهِ  ؔعَلٰى بَصِيْرَةٍ اَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِىْ‌ؕ وَسُبْحٰنَ اللّٰهِ وَمَاۤ اَنَا مِنَ الْمُشْرِكِيْنَ‏﴿108﴾‏

૧૦૮.fw1Õt3 ntÍu8ne ËçteÕte9 yŒ3W2 yuÕtÕÕttnu y1Õtt çtË2ehrítLt3 yLtt ÔtBtrLtíítçty1Lte, ÔtËwçn1tLtÕÕttnu ÔtBtt9 yLtt BtuLtÕt3 Btw~hufeLt

૧૦૮.તું કહે કે આ મારો રસ્તો છે, હું અને મારી તાબેદારી કરનારાઓ* રોશન દલીલ સાથે અલ્લાહ તરફ બોલાવીએ છીએ અને અલ્લાહ પાક છે, અને હું મુશરિકોમાંથી નથી.

[40:19.00]

وَمَاۤ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ اِلَّا رِجَالًا نُّوْحِىْۤ اِلَيْهِمْ مِّنْ اَهْلِ الْقُرٰى‌ؕ اَفَلَمْ يَسِيْرُوْا فِى الْاَرْضِ فَيَنْظُرُوْا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْؕ وَلَدَارُ الْاٰخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِيْنَ اتَّقَوْا ‌ؕ اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ‏﴿109﴾‏

૧૦૯.ÔtBtt9 yh3ËÕLtt rBtLt3f1çÕtuf EÕÕtt huòÕtLt3 Ltqne92 yuÕtGt3rnBt3 rBtLt3yn3rÕtÕt3ftu2ht, yVÕtBt3 GtËeY rVÕyh3Íu2 VGtLÍtu8Y fGt3V ftLt y1tfuçtítwÕt3 ÕtÍ8eLt rBtLt3f1çÕturnBt3, ÔtÕtŒtYÕt3 ytÏtu2hítu Ï1tGtÁÕt3 rÕtÕÕtÍ8eLtíítf1Ôt3, yVÕtt íty14fu2ÕtqLt

૧૦૯.અને અમોએ તારી પહેલાં નથી મોકલ્યા સિવાય કે વસ્તીવાળાઓમાંથી એવા ઇન્સાનો કે જેમની તરફ અમે વહી મોકલતા હતા; શું તેઓ (તારા વિરોધીએ) ઝમીન પર હરતા-ફરતા નથી કે તેઓની અગાઉના લોકોનો અંજામ જોવે?! અને આખેરતનું ઘર પરહેઝગારો માટે બહેતર છે; તો શું તમે વિચારતા નથી?

[40:55.00]

حَتّٰۤى اِذَا اسْتَيْئَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوْۤا اَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوْا جَآءَهُمْ نَصْرُنَا ۙ فَنُجِّىَ مَنْ نَّشَآءُ ‌ؕ وَلَا يُرَدُّ بَاْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِيْنَ‏﴿110﴾‏

૧૧૦.n1íítt yuÍ7Ë3 ítGt3yËh3 htuËtuÕttu ÔtÍ5LLt9q yLLtnwBt3 f1Œ3ftuÍu8çtq ò9ynwBt3 LtË14htuLtt VLtws3suGt BtLLt~tt9ytu, ÔtÕtt GttuhŒtu0 çty3ËtuLtt y1rLtÕt3 f1Ôt3rBtÕt3 Btws3huBteLt

૧૧૦.અહીં સુધી કે જ્યારે રસૂલો (નાસ્તિકોના ઇમાન લાવવા બાબતે) નિરાશ થઇ ગયા અને (અમુક લોકોએ) એવું ગુમાન કર્યુ કે ખરેજ તેઓને જૂઠું કહેવામાં આવ્યું છે કે તે જ વખતે અમારી મદદ તેમની પાસે (રસૂલો પાસે) આવી પહોંચી,* પછી અમોએ જેઓને ચાહ્યા તેઓને બચાવી લીધા; અને મુજરીમો ઉપરથી અમારો અઝાબ ટાળી શકાતો નથી.

[41:23.00]

لَقَدْ كَانَ فِیْ قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّاُولِى الْاَلْبَابِ‌ؕ مَا كَانَ حَدِيْثًا يُّفْتَرٰى وَلٰكِنْ تَصْدِيْقَ الَّذِىْ بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيْلَ كُلِّ شَىْءٍ وَّهُدًى وَّرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُّؤْمِنُوْنَ۠ ‏﴿111﴾‏

૧૧૧.Õtf1Œ3ftLt Vef1Ë1Ëu2rnBt3 EçtúítwÕt3 ÕtuyturÕtÕt3 yÕt3çttçtu, BttftLt n1ŒeË7GGtwV3ítht ÔtÕttrfLt3 ítË14Œef1ÕÕtÍ8e çtGt3Lt GtŒGt3nu ÔtítV3Ë2eÕt fwÕÕtu ~tGt3#Ôt3 ÔtntuŒkÔt3 Ôthn14BtítÕt3 Õtuf1Ôt3rBtGGttuy3BtuLtLtq

૧૧૧.બેશક તેમના કિસ્સાઓમાં અક્કલમંદો માટે નસીહત છે, ઉપજાવી કાઢેલ જૂઠી વાર્તા નથી, પરંતુ (અગાઉની) મોજૂદ (આસમાની કિતાબ)ની ગવાહી આપે છે અને જેમાં દરેક વસ્તુની તફસીલ તથા ઇમાન લાવનારાઓ માટે હિદાયત અને રહેમત છે.